Offshore κοροϊδία

Κατατέθηκε σήμερα από την Κυβέρνηση η τροπολογία που τροποποιεί την άλλη τροπολογία που πέρασε στα μουλωχτά για τη συμμετοχή Υπουργών και βουλευτών σε offshore εταιρείες.

Ακριβώς όπως ανακοίνωσε χθες η κα Γεροβασίλη, θα απαγορεύεται στο εξής κάθε είδους συμμετοχή σε εταιρείες που έχουν έδρα το εξωτερικό. Εκτός δηλαδή από εταιρείες σε φορολογικούς παραδείσους, οι πολιτικοί δεν θα μπορούν να κατέχουν ούτε μια μετοχή σε εταιρείες του εξωτερικού.

Εκτός από το ζήτημα της απαλλαγής όσων πιθανόν είχαν πρόβλημα, λόγω της δημοσίευσης χθες του ΦΕΚ με την ευνοϊκή ρύθμιση, τίθεται τεράστιο ζήτημα νομιμότητας και πρακτικής δυνατότητας εφαρμογής της νέας ρύθμισης.

Ως γνωστόν, το ευρωπαϊκό δίκαιο θεωρεί "εγχώριες" τις εταιρείες που έχουν έδρα σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ και απαγορεύει ενδοευρωπαϊκές διακρίσεις. Όλοι σχεδόν οι γνώστες του ευρωπαϊκού δικαίου θεωρούν ότι η διατάξη θα καταπέσει με την πρώτη προσφυγή.

Η εφαρμογή δε αφήνει πολλά παράθυρα για την καταστρατήγηση της διάταξης. Ένα απλό παράδειγμα: αν ένας Υπουργός ή βουλευτής είναι ιδιοκτήτης μια ελληνικής εταιρείας και η εταιρεία αυτή αγοράσει το 100% των μετοχών μιας λιβεριανής εταιρείας, ο πολιτικός αυτός είναι απόλυτα νομότυπος. Πάρ' τ' αυγό και κούρευ' το, δηλαδή.

Eκτός του ότι οι πολύ αυστηροί νόμοι συνήθως δεν εφαρμόζονται. Υπάρχει μια παλιά κοινοβουλευτική ρήση: "Αν θέλεις ένας νόμος να μην εφαρμοστεί ποτέ, κάν'τον όσο πιο αυστηρό γίνεται".

Άλλη μια μαϊμού διάταξη δηλαδή, για τα μάτια του κόσμου, την τροφοδοσία σανού στα ασπόνδυλα που μας υποστηρίζουν τυφλά και την επικοινωνιακή διαχείριση της πολιτικής.

Και η Νέα Δημοκρατία όμως δεν έχει εποικοδομητική στάση στο θέμα και συνεχίζει την παράδοση της στείρας αντιπολίτευσης. Καταγγέλει τη ρύθμιση του πολυνομοσχεδίου, καταγγέλει και την νέα ρύθμιση και δεν προτείνει τίποτε ώστε να λυθεί το ζήτημα με έναν ουσιαστικό και εφαρμόσιμο τρόπο.

Τελικά χαμένοι από όλη αυτήν την πονηρή αλλά και γελοία υπόθεση είναι η διαφάνεια, η πολιτική και εν τέλει η Δημοκρατία.