Χαλάρωση των μέτρων περιορισμού για την πανδημία στην Ιταλία

Χαλάρωση των μέτρων περιορισμού για την πανδημία στην Ιταλία ανακοίνωσε απόψε ο Πρωθυπουργός Τζιουζέπε Κόντε.

Στις 4 Μαΐου επαναλειτουργούν:
- βιοτεχνίες, κατασκευές, καταστήματα χονδρικής.
- εστιατόρια, μόνο για takeaway.
- μετακινήσεις ιδιωτών εντός της ίδιας περιφέρειας.
- πάρκα και άλση, όπου οι πολίτες θα μπορούν να πηγαίνουν ακόμη και αν δεν είναι κοντά στο σπίτι τους.
Παραμένει η υποχρέωση συμπλήρωσης φόρμας για τις μετακινήσεις.

Στις 18 Μαΐου θα επαναλειτουργήσουν:
- καταστήματα λιανικής πώλησης.
- μουσεία, γκαλερί, βιβλιοθήκες.

Την 1η Ιουνίου:
- καφετέριες, εστιατόρια, κομμωτήρια, κέντρα αισθητικής.

Είναι ασαφές ακόμη πότε θα απελευθερωθεί η διαπεριφερειακή συγκοινωνία και τι θα γίνει με τα σχολεία.

fb

Η πραγματική επιστροφή στην κανονικότητα

Δυο εξελίξεις του προηγούμενου 48ώρου δείχνουν ότι η χώρα σιγά αλλά σταθερά ανακτά την κανονικότητα ως μια κυρίαρχη οικονομικά και πολιτικά. Αρχικά ήταν η τελική πράξη της πρόωρης αποπληρωμής του ακριβού μέρους του δανείου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ύψους 2,7 δισεκατομμυρίων ευρώ, όπως είχε συμφωνηθεί τους προηγούμενους μήνες ανάμεσα στην ελληνική Κυβέρνηση και τους δανειστές. Το δεύτερο γεγονός, που ήταν ακόμη πιο σημαντικό, ήταν η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πως η Ελλάδα από 1ης Ιανουαρίου 2020 επανεντάσσεται στον κατάλογο των χωρών με «εμπορεύσιμους κινδύνους» για βραχυπρόθεσμη ασφάλιση εξαγωγικών πιστώσεων. Αυτό σημαίνει απλά ότι οι Έλληνες εξαγωγείς δεν θα χρειάζονται πλέον ειδικές κρατικές εγγυήσεις για να κλείσουν συμβόλαια με πελάτες του εξωτερικού.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 27 Νοεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

To Brexit λογικεύει τους Ευρωπαίους

Όσο πλησιάζουμε στην τελική ημερομηνία κατά την οποία η Βρετανία θα αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο φαίνεται πως γίνεται συνείδηση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων αλλά και των ευρωβουλευτών ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα περιθώριο για ανεύθυνα παζάρια και αντιευρωπαϊκές συμπεριφορές και οι Ευρωπαίοι πολίτες απαιτούν σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα από τις πολιτικές ηγεσίες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συμφωνία που επιτεύχθηκε το βράδυ της Δευτέρας στις Βρυξέλλες ανάμεσα στους διαπραγματευτές από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τη διάθεση των κονδυλίων του προϋπολογισμού της Ένωσης για το 2020. Οι τρεις θεσμοί της Ένωσης διαπραγματεύονταν εδώ και εβδομάδες και υπήρχε μια θεσμική διορία που έληγε χθες για να καταλήξουν σε θετικό αποτέλεσμα ώστε ννα μπορέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να έχει στη διάθεσή της τα απαραίτητα κονδύλια για να λειτουργήσουν όλα τα ευρωπαϊκά κονδύλια και οι υπηρεσίες μετά την 31η Δεκεμβρίου.

Τελικά η συμφωνία επετεύχθη στην ώρα της και μάλιστα με ένα πολύ ισορροπημένο αποτέλεσμα, που προβλέπει σημαντική αύξηση των κονδυλίων για την καινοτομία, την έρευνα και τις δράσεις για τους νέους, αλλά και για την πρόληψη της κλιματικής αλλαγής. Οι περισσότερες κυβερνήσεις έχουν κατανοήσει ότι πρέπει να αλλάξουν δραστικά το μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής που βασίζεται σε δεδομένα της προηγούμενης δεκαετίας και να διοχετεύσουν σημαντικά κονδύλια σε δράσεις που θα προλαμβάνουν ή θα μετριάζουν τις επιπτώσεις από την αναγκαστική προσαρμογή στην καλπάζουσα κλιματική αλλαγή.

Ο δεύτερος μεγάλος στόχος, τον οποίο φαίνεται να κατανοούν πλήρως οι Ευρωπαίοι, είναι η ανάγκη για ανακατάληψη της παγκόσμιας πρωτοπορίας στον τομέα της έρευνας για τις νέες τεχνολογίες. Η κρίση χρέους της Ευρωζώνης και η τραπεζική κρίση ανάγκασαν τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να μειώσουν δραστικά την προηγούμενη δεκαετία τα κρατικά κονδύλια για την έρευνα. Ειδικά στη Γερμανία και τη Γαλλία κατάλαβαν ότι η αναγκαστική δημοσιονομική λιτότητα είχε ένα βαρύ τίμημα στην ανταγωνιστικότητας του πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αποτέλεσμα πλέον η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία να βρίσκονται πολύ πιο μπροστά σε θέματα υψηλής τεχνολογίας από την Ευρώπη.

Η διαφαινόμενη νίκη στις βουλευτικές εκλογές της Βρετανίας από τους Συντηρητικούς του Μπόρις Τζόνσον έχει θορυβήσει ιδιαίτερα τις ηγεσίες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, καθώς είναι πολύ πιθανό η μετά-Brexit Βρετανία να μεταβληθεί σε ένα πολύ ανταγωνιστικό γείτονα για την Ένωση. Τα σχέδια του Τζόνσον για τη χώρα τείνουν προς ένα μοντέλο Σιγκαπούρης, με άλματα στους τομείς της τεχνολογικής έρευνας και της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Άσχετα από το αν οι Συντηρητικοί κερδίσουν τις εκλογές και ο Τζόνσον καταφέρει να κάνει τη Βρετανία Σιγκαπούρη της Ευρώπης, οι Ευρωπαίοι έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται ότι η Ένωση δεν έχει ούτε μέρα για χάσιμο, εάν δεν θέλει να βρεθεί στην ουρά των διεθνών εξελίξεων.

Το δυσκολότερο όμως τεστ για την ευρωπαϊκή αποφαστικότητα είναι οι διαπραγματεύσεις για το επταετές πλαίσιου προϋπολογισμού της Ένωσης για το 2021 έως και το 2027. Το γεγονός ότι η Βρετανία οσονούπω αποχωρεί και δεν θα συνεισφέρει πια στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό οδηγεί αναγκαστικά τους Ευρωπαίους των υπόλοιπων 27 κρατών-μελών ενώπιον σκληρών διλημμάτων και δύσκολων αποφάσεων.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 20 Νοεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Γεωπολιτική αναβάθμιση μέσω Κίνας

Σοβαρές και σημαντικές είναι οι οικονομικές συμφωνίες που κλείστηκαν κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Προέδρου της Κίνας Σι Ζινπίνγκ στην Αθήνα, αλλά εξίσου σημαντική, ίσως και περισσότερο, είναι η γεωπολιτική αναβάθμιση που κερδίζει η Ελλάδα από το νέο επίπεδο συνεργασίας που της αναγνώρισε η Κίνα. Προφανώς και η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έπαιξε έναν σημαίνοντα ρόλο αλλά και η ίδια η πολιτική και γεωγραφική θέση της Ελλάδας παίζει το ρόλο της, όπως και η σοβαρή αντιμετώπιση που βλέπει η κινεζική ηγεσία από την πολιτική και οικονομική τάξη της χώρας. Η αναβάθμιση αυτή απομένει τώρα να αξιοποιηθεί από μια φιλόδοξη εξωτερική πολιτική που θα κεφαλαιοποιήσει το νέο ενισχυμένο στάτους της χώρας.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 12 Νοεμβρίου 2019

Η Ελλάδα και ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού — Συζήτηση στην ΕΡΤ

Η ΕΡΤ-1 πρόβαλε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση στην οποία συμμετείχα μαζί με τον James Galbraith (γνωστό για τα IOUs του παρδαλού τσαρλατάνου), τον πρέσβη της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Βλαντίμιρ Τσιζόφ και τον υπεύθυνο της Κινεζικής κυβέρνησης για τις επενδύσεις στην Ελλάδα. Συντονίζει ο Φάνης Παπαθανασίου.

Διάλογοι Πολιτισμών -- «Η Ελλάδα και ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού»

fb

Η ΕΕ προστατεύει τα ελληνικά προϊόντα στην Κίνα

Μια πολύ σημαντική συμφωνία ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κίνα κλείστηκε χθες, η οποία αφορά χιλιάδες Έλληνες παραγωγούς εξαγώγιμων προϊόντων προς την τεράστια αγορά του ενός δισεκατομμυρίου καταναλωτών. Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την κυβέρνηση της Κίνας επήλθε συμφωνία για την προστασία 100 προϊόντων ονομασίας προέλευσης ή ονομασίας γεωγραφικού προσδιορισμού από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας.

Μετά τη Σύνοδο ΕΕ-Κίνας ξεκίνησαν εντατικές διαπραγματεύσεις για το διμερές εμπόριο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της τεράστιας ασιατικής αγοράς της Κίνας, όσον αφορά την πρόσβαση των ευρωπαϊκών προϊόντων στο ένα δισεκατομμύριο Κινέζων καταναλωτών. Οι εξαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων προς την Κίνα αναμένεται να εκτοξευθούν από τα 13 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι σήμερα, καθώς η ραγδαία ανερχόμενη κινεζική μεσαία τάξη δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για ευρωπαϊκά αγροδιατροφικά προϊόντα. Με τη χθεσινή συμφωνία προστατεύονται 100 προϊόντα ΠΟΠ και ΠΓΕ, μεταξύ των οποίων η φέτα, το ούζο, οι ελιές Καλαμάτας, η μαστίχα Χίου, τα κρασιά Σάμου και το ελαιόλαδο Σητείας, ενώ στο μέλλον υπάρχει δυνατότητα να προστεθούν ακόμα περισσότερα.

Στους επόμενους μήνες οι Έλληνες παραγωγοί θα έχουν τη δυνατότητα να εξάγουν τα προϊόντα τους στην Κίνα χωρίς να φοβούνται τον αθέμιτο ανταγωνισμό από απομιμήσεις και τις γνωστά προϊόντα “μαϊμού”, αλλά με την επίσημη ένδειξη ενός επώνυμου ελληνικού προϊόντος. Η κινεζική αγορά είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να απορροφήσει ολόκληρη την ελληνική αγροδιατροφική παραγωγή, αλλά και την υπόλοιπη ευρωπαϊκή. Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν πολλά υποπροϊόντα και “μαϊμούδες” που κυκλοφορούσαν στην κινεζική αγορά υποδυόμενα τα ευρωπαϊκά, με αποτέλεσμα η φέτα, η σαμπάνια, το ελαιόλαδο, το ούζο και άλλα προϊόντα να υφίστανται έναν ανηλεή αθέμιτο ανταγωνισμό. Από εδώ και πέρα όμως τα ευρωπαϊκά ΠΟΠ και ΠΓΕ θα προστατεύονται και θα έχουν μια καθαρή θέση στην αγορά της Κίνας.

Το πολύ θετικό αυτό βήμα είναι μια μεγάλη νίκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της και αποτελεί ένα πρώτης τάξεως παράδειγμα για το τι μπορεί να επιτύχει η ΕΕ ενωμένη απέναντι σε παγκόσμια μεγαθήρια. Αρκεί να αναρωτηθεί κανείς τι θα μπορούσε να επιτύχει μόνη της η Ελλάδα μέσω του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου, εάν δεν ήταν μέλος της ΕΕ. Και δεν είναι μόνο η Κίνα που ανοίγεται πλέον ως μεγάλη ευκαιρία για τα ελληνικά προϊόντα. Είναι και η Ιαπωνία και ο Καναδάς, οι εμπορικές συμφωνίες με τις οποίες έκλεισαν την περασμένη χρονιά.

Η συμφωνία αυτή αποτελεί ακόμη ένα ισχυρό μήνυμα προς τους Έλληνες παραγωγούς πως το μέλλον της ελληνικής παραγωγής του πρωτοβάθμιου τομέα βρίσκεται στις εξαγωγές, με επώνυμα προϊόντα ονομασίας προέλευσης ή γεωγραφικού προσδιορισμού. Οι επερχόμενες σοβαρές περικοπές στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις στον αγροτικό τομέα δείχνουν ξεκάθαρα ότι η μοναδικός δρόμος στα επόμενα χρόνια θα είναι οι εξαγωγές προϊόντων ποιότητας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει πολύ σοβαρές προσπάθειες για να βοηθήσει και να προστατεύσει τους Ευρωπαίους παραγωγούς και αυτοί πλέον πρέπει να δούν ότι το μέλλον του κλάδου τους βρίσκεται στις εξαγωγές στην Ασία.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 7 Νοεμβρίου 2019

Η Ρωσία κάνει απόβαση στην Αφρική

Η ρωσική παρέμβαση στη Συρία έχει αποτελέσει μια τεράστια διαφήμιση της «σκληρής ισχύος» και της συνέπειας με την οποία υπερασπίζεται τους συμμάχους της. Η Μόσχα κατάφερε να σώσει το καθεστώς Άσαντ και επιβάλει πλήρη κυριαρχία στη Συρία χωρίς να προσβάλει ή να φέρει σε δύσκολη θέση τη Δαμασκό. Αυτό έχει εντυπωσιάσει πολλούς Αφρικανούς ηγέτες, οι οποίοι βλέπουν στη Μόσχα την μοναδική υπερδύναμη που μπορεί να κάνει χρήση hard power και να στηρίξει καθεστώτα.

Ανάλυσή μου στο liberal.gr

Η Ρωσία κάνει απόβαση στην Αφρική

fb

Στο ραντάρ της τοποθετεί η Amazon την Ελλάδα

Boom!! 🚚

Στο ραντάρ της τοποθετεί η Amazon την Ελλάδα — Σε αναζήτηση αποθηκών η εταιρεία - Προσέγγιση για την Ελευσίνα

fb

Αυτή η στρατιά πανάσχετων ηλιθίων μας κυβερνούσε επί 4½ χρόνια

Αυτή η στρατιά πανάσχετων ηλιθίων μας κυβερνούσε επί 4½ χρόνια.

fb

Αμερικανικοί δασμοί στη φέτα και το γιαούρτι λόγω ...Airbus

Όπως αναμενόταν, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου δικαίωσε τις ΗΠΑ στην προσφυγή για τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις προς την Airbus και η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε την επιβολή δασμών στα αεροσκάφη της Airbus αλλά και σε μια σειρά ευρωπαϊκών προϊόντων, κυρίως τροφίμων, όπως το γαλλικό κρασί, το σκωτσέζικο και ιρλανδικό ουίσκυ, αλλά και την φέτα, το γιαούρτι και τα φρούτα. Τη γλύτωσε στο παρά ένα το ελληνικό ελαιόλαδο, όχι όμως και το ελαιόλαδο της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Αμερικανικοί δασμοί σε ευρωπαϊκά προϊόντα σε αντίποινα για την Airbus

fb

Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου

Αυξήθηκε κατά 8.8% στα 12,8 δις ευρώ το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου στο α' επτάμηνο του 2019.

Οι εισαγωγές είναι σχεδόν διπλάσιες από τις εξαγωγές.

Ένα από τα βασικά δομικά προβλήματα της ελληνικής Οικονομίας που οφείλεται κυρίως στο έλλειμμα ανταγωνιστικότητας παραμένει και διογκώνεται.

Η δε αναμενόμενη -και επιθυμητή κατά τα άλλα- βελτίωση της ρευστότητας θα διογκώσει το πρόβλημα.

Μια prudent οικονομική πολιτική θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις αιτίες αυτού του κρίσιμου ζητήματος και να μην αναζητά απλά τη μεγέθυνση της Οικονομίας whatever.

fb

Τι σημαίνει ένα no deal Brexit για Ευρώπη και Ελλάδα

Ο Μπόρις Τζόνσον προσπαθεί να οδηγήσει τη Βρετανία προς ένα Brexit χωρίς συμφωνία με την ΕΕ, ενώ η αντιπολίτευση πέτυχε χθες τα μεσάνυχτα μια σημαντική νίκη στην προσπάθειά της να αποτρέψει τα σχέδια του Βρετανού πρωθυπουργού. Πολλά θα κριθούν σήμερα από την νέα ψηφοφορία για την πρόταση νόμου που δεσμεύει την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε Brexit χωρίς συμφωνία.

Εάν όμως οι προσπάθειες της αντιπολίτευσης αποτύχουν, η Βρετανία θα οδηγηθεί σε ένα ασύντακτο Brexit.

Τι σημαίνει όμως πρακτικά μια μονομερής αποχώρηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα;

Άρθρο μου στο Liberal.

Τι σημαίνει ένα no deal Brexit για Ευρώπη και Ελλάδα

fb

Τραμπ: Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εχθρός των ΗΠΑ

Μετά τις απίστευτες αρλούμπες που είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σε συνέντευξή του στον Piers Morgan και την Mail on Sunday για τις προοπτικές του διμερούς εμπορίου με τη Βρετανία μετά το Brexit, σήμερα δήλωσε στο CBS News πως "η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εχθρός των ΗΠΑ".

Απαντώντας σε σχόλιο του δημοσιογράφου Τζεφ Γκλορ πως πολλοί άνθρωποι θα νοιώσουν έκπληξη ακούγοντάς τον να θεωρεί την Ευρώπη εχθρό των ΗΠΑ, πριν από τη Ρωσία και την Κίνα, ο Τραμπ απάντησε "δείτε πως μας φέρονται στο εμπόριο. Η ΕΕ είναι πολύ δύσκολη", για να επιτεθεί μετά στη Γερμανία για το γεγονός πως δεν ξοδεύει αρκετά χρήματα για την Άμυνα και το ΝΑΤΟ και για τον αγωγό Nord Stream 2. Είπε πως θεωρεί απαράδεκτο να δίνει η Γερμανία δισεκατομμύρια σε μια χώρα από την οποία πρέπει να αμυνθούμε.

Στις κατηγορίες του Τραμπ απάντησε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, γράφοντας σε tweet: "H Αμερική και η ΕΕ είναι οι καλύτεροι φίλοι. Όποιος λέει ότι είμαστε εχθροί διαδίδει fake news".

Ακόμη και αν οι φραστικές επιθέσεις του Τραμπ προς την ΕΕ εντάσσονται στα πλαίσια μιας κάποιας διαπραγματευτικής τακτικής, το σίγουρο είναι ότι το να ξηλώνεις την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης, η οποία έχει χτιστεί με αίμα, αγώνες και δεκαετίες είναι μια πλήρως ανεύθυνη στάση. Ακόμη και σύμμαχοι μπορεί να διαφωνούν και να έχουν διαφορές, αλλά δεν διαρρηγνύουν τους δεσμούς τους προς χάριν μιας διαπραγμάτευσης αν θέλουν να παραμείνουν σύμμαχοι. Ο Τραμπ προφανώς μισεί την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις αξίες της και όχι για το αν βάζει δασμούς 10% στα αμερικανικά αυτοκίνητα ή αν ξοδεύει 1,5% για την Άμυνα και όχι 2%.

fb

2018 world politics in a nutshell

2018 world politics in a nutshell

fb

Η ευθύνη του Τρυντώ

Η επίθεση του Ντόναλντ Τραμπ προς τον Τζάστιν Τρυντώ έχει προσδώσει πλέον στον Καναδό Πρωθυπουργό έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο: του κατεξοχήν ηγέτη των φιλελεύθερων κρατών που βρίσκεται απέναντι στις προκλητικές και σχεδόν εχθρικές κινήσεις του Προέδρου των ΗΠΑ. Έτσι, εκών-άκων, ο Τρυντώ έχει πλέον μια σημαντική ευθύνη στις πλάτες του.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 13/6/2018

Μετά το φιάσκο του G7, τι;

Η παταγώδης αποτυχία της Συνόδου του G7 ήταν εν μέρει αναμενόμενη, αν και όχι ως στο εύρος που εκτυλίχθηκε στο τέλος της. Ήδη όμως αποτελεί παρελθόν και το αμείλικτο ερώτημα που επικρέμεται πλέον πάνω από την Ευρώπη είναι “και τώρα τι κάνουμε;”

Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ προσπάθησε σε συνέντευξή της να δώσει ένα πρώτο στίγμα της στάσης που πρέπει να κρατήσει η Ευρώπη μετά την νέα κατάσταση που έχει πλέον διαμορφωθεί στις ευρωατλαντικές σχέσεις. Η Μέρκελ ουσιαστικά είπε ότι πρέπει να υπάρξουν προσπάθειες να μην διαρραγεί πλήρως ο δεσμός της Ευρώπης με τις ΗΠΑ αλλά παράλληλα θα πρέπει να αναπτυχθεί μια νεά στρατηγική που θα περιλαμβάνει και τον Καναδά και την Ιαπωνία. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος με επίσημη ανακοίνωση κατηγόρησε τον Τραμπ για “δημιουργία ασάφειας και ασυνέπειας” στις αποφάσεις που από κοινού έλαβαν οι ηγέτες στο Σαρλβουά του Καναδά.

Η ιδέα της Μέρκελ για ενίσχυση της συνεργασία έχει ουσιαστική βάση, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη συνάψει με τον Καναδά τη συμφωνία CETA που αφορά ελεύθερο εμπόριο και υπηρεσίες, ενώ πριν λίγους μήνες έκλεισε η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την Ιαπωνία και προχωρά και η συμφωνία “στρατηγικής συνεργασίας” που θα αφορά και τους τομείς του περιβάλλοντος, της ασφάλειας και της εκπαίδευσης. Παράλληλα η ΕΕ βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσεις με τις χώρες της Ωκεανίας (Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία) και της Νοτίου Αμερικής για αντίστοιχες συμφωνίες, ενώ διεξάγονται συζητήσεις και με την Κίνα και την Ινδία. Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν πόσο σημαντική ήταν η απόφαση των ηγετών της ΕΕ να συνάψουν διμερείς εμπορικές συμφωνίες με τις μεγάλες βιομηχανικές χώρες του κόσμου και να μην αφεθούν στο πλαίσιο του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου.

Η κρίση στις σχέσεις με τις ΗΠΑ και η αναπόφευκτη απάντηση της ΕΕ στην επιβολή δασμών από τον Τραμπ δεν πρέπει όμως να οδηγήσουν την Ευρώπη σε μια αυτάρεσκη θέση, καθώς υπάρχουν κάποια σημεία στα οποία οι Αμερικανοί έχουν δίκαιο για τους ευρωπαϊκούς δασμούς. Ειδικά στα τρόφιμα και σε μικρότερο βαθμό στα αυτοκίνητα, η ΕΕ επιβάλλει μεγαλύτερους δασμούς στα αμερικανικά προϊόντα από ότι οι ΗΠΑ στα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Όπως επίσης και σε πολιτικό επίπεδο, η θητεία του Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται ήδη στη δεύτερή της χρονιά και κανείς δεν γνωρίζει αν θα επανεκλεγεί στις εκλογές του 2020. Υπάρχει δηλαδή ισχυρό ενδεχόμενο στις αρχές του 2021 να υπάρχει στην ηγεσία των ΗΠΑ ένας άλλος, νέος Πρόεδρος με πολύ διαφορετικές απόψεις για τις διεθνείς και τις ευρωατλαντικές σχέσεις. Άρα, ο πλέον συνετός δρόμος για την Ευρώπη είναι η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ανάπτυξη των εμπορικών της σχέσεων με τις μεγάλες χώρες και περιοχές του κόσμου αλλά παράλληλα να προσπαθήσει να μην διαρραγούν εντελώς οι σχέσεις με τις ΗΠΑ. Διότι όπως έγραψε προχθές ο πρώην διοικητής της CIA Τζον Μπρέναν, “αγαπητοί σύμμαχοι, ο κύριος Τραμπ είναι μια προσωρινή εκτροπή. Η Αμερική που γνωρίζετε θα επανέλθει”.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 12/6/2018

Ένα συγκρουσιακό G7

Η διακυβερνητική διάσκεψη των μεγαλύτερων χωρών της Δύσης,γνωστή ως “G7” έχει μια παράδοση 45 ετών δημιουργίας γενικά ομαλών οικονομικών σχέσεων ανάμεσα στις σημαντικότερες οικονομίες του πλανήτη. Εφέτος όμως φαίνεται να αλλάζουν τα πάντα. Ο ερχομός στην εξουσία των ΗΠΑ του 'disruptor' Ντόναλντ Τραμπ και οι πολιτικές προστατευτισμού και εμπορικού πολέμου που έχει εφαρμόσει, έχουν προκαλέσει τη σοβαρότερη κρίση από την ίδρυση του θεσμού.

Η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου για επιβολή δασμών στα προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου ήρθε σε μια συγκυρία όπου υπήρχε γενικά καλό οικονομικό κλίμα παγκοσμίως, ενώ ακόμη και οι συνήθως προβληματικές Ιαπωνία και Ιταλία είχαν φτάσει να αναπτύσσουν τις οικονομίες τους. Με την κίνησή του αυτή ο Τραμπ εξαγρίωσε τους υπόλοιπους ηγέτες και έσπασε ένα δεσμό εμπορικής πίστης ανάμεσα στις ΗΠΑ και τους δυτικούς συμμάχους τους που χρονολογείται από την εποχή του Bretton Woods. Στη συγκεκριμένη εμπορική κίνηση των ΗΠΑ ήρθε να προστεθεί δε και η μονομερής απόφαση του Αμερικανού Προέδρου για εμπορικές κυρώσεις στο Ιράν, οι οποίες πλήττουν εκατοντάδες ευρωπαϊκές εταιρείες που είχαν επενδύσει στην ιρανική οικονομία ή είχαν συνάψει εμπορικές συμβάσεις. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, λάδι στη φωτιά έριξαν οι δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στη Γερμανία Ρίτσαρντ Γκρένελ στο Breitbart, όπου δήλωνε ότι έχει αποστολή να “ενισχύσει” τις δεξιές αντισυστημικές δυνάμεις στην Ευρώπη.

Οι σχέσεις των 6 λοιπών χωρών με τις ΗΠΑ έχουν επιδεινωθεί τόσο πολύ που υπάρξει η ιδέα ακόμη και ανάκλησης της πρόσκλησης προς τον Τραμπ. Το πόσο άσχημη είναι η κατάσταση είχε διαφανεί από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στη Σύνοδο των Υπουργών Οικονομικών του G7 στο Whistler του Καναδά. Αξιωματούχος δήλωσε χαρακτηριστικά ότι η Σύνοδος ήταν περισσότερο “G6+1”, παρά G7.

Η Μέρκελ και ο Μακρόν έχουν αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο να μην υπάρξει συμφωνία για κοινό ανακοινωθέν, ενώ ο Τρυντώ αντιμετωπίζει το δυσάρεστο ενδεχόμενο να γίνει ο οικοδεσπότης μια ιστορικής αποτυχίας.

Ακόμη πάντως και αν τηρηθούν τα προσχήματα και αποφευχθεί το φιάσκο, οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές είναι δυσμενείς καθώς ο σχεδιασμός του Τραμπ έχει κυρίως πολιτικά και εκλογικά κριτήρια και πολύ λιγότερο καθαρά οικονομικά. Είναι φανερό πως ο Αμερικανός Πρόεδρος θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει την ήττα των Ρεπουμπλικανών στις mid-term εκλογές του Νοεμβρίου για το Κογκρέσο. Για τον Τραμπ, η ανάληψη της πλειοψηφίας της Βουλής των Αντιπροσώπων από τους Δημοκρατικούς θα αποτελούσε πολιτική καταστροφή, καθώς θα εμπόδιζε σε πολύ μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα του Λευκού Οίκου να περάσει τις πολιτικές που σχεδιάζει. Έτσι η παγκόσμια Οικονομία και οι σχέσεις των ΗΠΑ με τους συμμάχους του περνούν μέσα από την εκλογική διαδικασία στα κρίσιμα “red states”.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 8/6/2018

Κίνηση προσέγγισης της ΕΕ από τον Πούτιν;

Οι αναφορές του Ρώσου Προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν κατά τη διάρκειά της επίσκεψής του στη Βιέννη ότι επιθυμεί την πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών της, καθώς είναι “οι πιο σημαντικοί εμπορικοί και οικονομικοί εταίροι” της Ρωσίας μπορεί να εκληφθεί και ως μια κωδικοποιημένη κίνηση επαναπροσέγγισης προς την Ευρώπη. Ίσως στη επικείμενη Σύνοδο της ΕΕ δούμε κάποιο νεύμα και από τους Ευρωπαίους.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 7/6/2018

Το 'πε και το 'κανε

Φαινόταν από το κλίμα των τελευταίων ημερών ότι ο εμπορικός πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση θα γινόταν πράξη στο τέλος Μαΐου που έληγε και η παράταση για την επιβολή δασμών από την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ. Η ΕΕ φυσικά θα απαντήσει και σε αυτήν τη διένεξη δύσκολα θα υπάρξει νικητής. Και οι δυο πλευρές θα ζημιωθούν, αλλά ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ήθελε τη ρήξη και για λόγους εσωτερικής πολιτικής.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 1/6/2018

Η Μέρκελ ζητά βοήθεια από την Κίνα

Βοήθεια από την κινεζική ηγεσία αναμένεται να ζητήσει η γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο Πεκίνο. Η κρίση στις σχέσεις με τις ΗΠΑ για τους εμπορικούς δασμούς, το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν αλλά και το μεγαλόπνοο σχέδιο Belt and Road της Κίνας αναμένεται να βρίσκονται στο προσκήνιο των συνομιλιών. Η Μέρκελ, αλλά και η Ευρώπη ευρύτερα, δεν χρειάζεται και άλλους αντιπάλους σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 24/5/2018