Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εποχή που φέρνει πολλούς από εμάς αντιμέτωπους με την υπαρξιακή διαπάλη της ζωής με το θάνατο, και για κάποιους με το επέκεινα.
Καθένας από εμάς το αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο. Στο κλείσιμο αυτών των ιδιαίτερων ημερών, και με τη ψυχή μας να διαλέγεται με τους αδικοχαμένους Ουκρανούς από τη Μαριούπολη, τη Μπούτσα, τη Μποροντιάνκα και τις άλλες μαρτυρικές πόλεις, μεταφέρω αυτό το συγκλονιστικό επιτύμβιο επίγραμμα του 2ου ή 3ου μΧ αιώνα από την Αρχαία Απτέρα, το οποίο εκτίθεται στο υπέροχο καινούργιο Αρχαιολογικό Μουσείο των Χανίων. (Απόδοση στα νέα ελληνικά από τους επιμελητές του μουσείου).
"Εδώ είμαι θαμμένη εγώ η Συμφέρουσα,
τριάντα ετών, ξένη, από Λιβυκή γενιά,
που εξομοιώθηκα σε όλα με τους θεούς
για τη σωφροσύνη και τη θερμή αγάπη.
Ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά μου άρεσαν
πολύ στη μεγαλόπρεπη πόλη, στον δήμο
των Απτεραίων, οι οποίοι με έθαψαν με λύπη
για τον αιφνίδιο θάνατο, ξεπροβοδίζοντάς με
ήσυχα στον Άδη. Καλά να είστε όλοι εσείς,
οι περαστικοί, και συ λαέ των Απτεραίων,
οι οποίοι με φροντίδα και με τιμή με θάψατε
γρήγορα σε μέγα μνήμα.
Και εγώ που τα 'γραψα αυτά
είμαι ο Νείκων, που υπήρξα άντρας της,
μα πια δεν είμαι, γιατί απ' το μάτι το κακό
σε άλλον εγώ την ευτυχία μου παρέδωσα,
κι ακόμα την ποθώ πολύ για τη σωφροσύνη της,
όπως και πιο πάνω είπα. Και δεν μπορώ
να βρω παρηγοριά. Φωνάζω γοερά και δεν μ' ακούει.
Με τη στοργή μου την κρατώ, όπως και πρώτα,
μα δεν μπορώ να βρω παρηγοριά, γιατί σαν
τ' αεράκι ήσυχα πέταξε".
💟 Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους, και καλή παρηγοριά σε όσους θρηνούν απώλειες.
