Στο μυαλό του Βόλφγκανγκ

Δεκάδες διαφορετικές αναλύσεις και σχόλια προκάλεσε η χθεσινή συνέντευξη του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η αναφορά του για πρώτη φορά στο ενδεχόμενο να μην συμμετάσχει τελικά το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης.

Ενώ πολλοί θεωρούν διφορούμενη τη δήλωση του Γερμανού γερόλυκου της πολιτικής, για μένα η σκοπιμότητα της δήλωσης είναι ξεκάθαρη.

Ο Σόιμπλε θέλει να προετοιμάσει τη γερμανική κοινή γνώμη και τους βουλευτές της Μπούντεσταγκ για το ορατό ενδεχόμενο να μην συμμετάσχει τελικά το ΔΝΤ. Αυτό δεν σημαίνει ότι έπαψε να επιθυμεί την ισχυρή παρουσία του Ταμείου στο Κουαρτέτο των Θεσμών. Κάθε άλλο. Ο Σόιμπλε όμως βλέπει ότι υπάρχει ανάγκη να καλυφθεί με κάποιο τρόπο το κενό σε περίπτωση που το Ταμείο αρνηθεί τη συμμετοχή του.

Υπάρχουν δυο βασικά σενάρια που μπορεί να προκαλέσουν την αποχώρηση του Ταμείου:

1. Έμμεσα, εάν συνεχίσει να επιμένει σθεναρά σε εμπροσθοβαρή μέτρα μείωσης του ελληνικού χρέους (τα λεγόμενα «μεσοπρόθεσμα»). Αυτό το αίτημα αποτελεί κόκκινη γραμμή για τη γερμανική Κυβέρνηση και πολύ δύσκολα μπορεί να περάσει από την Μπούντεσταγκ εν μέσω της προεκλογικής περιόδου στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες χώρες όπως η Ολλανδία, η Σλοβακία, η Φινλανδία και πιθανότατα και η Ισπανία.
2. Άμεσα, αν η νέα Προεδρία του Τραμπ και το Κογκρέσο στις ΗΠΑ αποφασίσουν να μπλοκάρουν την έγκριση νέου δανείου από το ΔΝΤ προς την Ελλάδα, χρησιμοποιώντας την καταστατική μειοψηφία την οποία διαθέτουν στο ΔΣ του Ταμείου για να ανοίξουν ένα διαπραγματευτικό μέτωπο με την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα περιλαμβάνει και άλλα ζητήματα, σχετικά ή άσχετα (χρηματοδότηση ΝΑΤΟ πχ).

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι ένας πολιτικός που θέλει να δρα προληπτικά και να έχει προειδοποιήσει έγκαιρα την κοινή γνώμη της χώρας του για αποφάσεις που ενδέχεται να ληφθούν εν μέσω προεκλογικής περιόδου για να μην θεωρηθεί ότι φέρνει τη Μπούντεσταγκ και τους ψηφοφόρους προ τετελεσμένων γεγονότων. Το ίδιο είχε κάνει και τον Αύγουστο του 2013 όταν ένα χρόνο πριν από τις γερμανικές εκλογές προειδοποίησε ότι θα υπάρξει και τρίτο δανειακό πακέτο  προς την Ελλάδα.

Η πρόταση για συνέχιση του ελληνικού προγράμματος, ακόμη και αν αποχωρήσει το Ταμείο, είναι μια λύση που αποσοβεί το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας τον ερχόμενο Ιούνιο/Ιούλιο σε περίπτωση που προέκυπτε μπλοκάρισμα της συμμετοχής του ΔΝΤ. Σύμφωνα με την απόφαση που έχει εγκρίνει το γερμανικό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να υπάρξει εκταμίευση δόσης προς την Ελλάδα αν δεν συμμετέχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα. Σε περίπτωση λοιπόν αποχώρησης του ΔΝΤ θα υπήρχε ο ορατός κίνδυνος να μην μπορεί η Ελλάδα να εισπράξει άλλη δόση από τον ESM και να οδηγηθεί σε άτακτη χρεοκοπία λόγω αδυναμίας πληρωμής των ελληνικών ομολόγων ύψους 6,6 δις που λήγουν τον Ιούλιο.

Η ανάγνωση που λέει ότι ο Σόιμπλε «τα είπε για να πιέσει την Ελλάδα να εφαρμόσει τα μέτρα» είναι αδύναμη, καθώς η ελληνική Κυβέρνηση θα πανηγύριζε την αποχώρηση του ΔΝΤ για επικοινωνιακούς λόγους ακόμη και αν αυτό συνεπαγόταν περισσότερα δημοσιονομικά μέτρα (που δεν συνεπάγεται όμως).

Ο Σόιμπλε διαρκώς και συνεχώς λέει προς την Ελλάδα «εφαρμόστε τα μέτρα, αλλιώς…» αφήνοντας ανοικτό το θέμα του Grexit. Αυτό έκανε και τώρα, μόνο που το θέμα μας αυτήν τη στιγμή δεν είναι αν θα αποδεχθεί η Κυβέρνηση τα μέτρα που προτείνει η Κομισιόν, ο ESM και η ΕΚΤ (μια χαρά θα τα αποδεχόταν), αλλά αν θα αποδεχθεί τα μέτρα που προτείνει το ΔΝΤ.

Υπό αυτήν την έννοια, η δήλωση Σόιμπλε δείχνει ένα Plan B που αποσοβεί ενδεχόμενη εμπλοκή της Ελλάδας και χρεοκοπία της, χωρίς να σημαίνει όμως ότι το Plan A δεν αποτελεί ακόμη την επιδιωκόμενη λύση.

fb