Το “next big thing” αντιθεσμικότητας

Η αντιευρωπαϊκή, αντιθεσμική και εν τέλει αντιδημοκρατική στάση του Τσίπρα και του Σύριζα είναι σταθερή και προφανής. Το κορυφαίο όμως είναι ότι την διατυμπανίζει ο ίδιος δημόσια και μάλιστα μπροστά στην ελληνική και διεθνή επιχειρηματική κοινότητα και τους εκπροσώπους των διεθνών μέσων ενημέρωσης.

Δείτε πχ τι είπε χθεςγια τον Στουρνάρα, χωρίς να τον κατονομάσει [θρασύδειλος γαρ], σε σχέση με το περίφημο ζήτημα της προληπτικής πιστοληπτικής γραμμής:

"Η επιμονή δε σε αυτές [τις απόψεις] από επίσημα χείλη [ΣΣ: του Στουρνάρα], τη στιγμή που είναι πλήρως εν γνώσει τους ότι αυτή η θέση δεν αποτελεί ούτε επίσημη θέση της χώρας, αλλά ούτε και των ευρωπαϊκών οργανισμών στους οποίους εξίσου λογοδοτούν, μόνο ερωτηματικά μπορεί να προκαλεί ως προς τη σκοπιμότητά της", προσωπική ή πολιτική.

Όποιος δηλαδή ανώτατος θεσμικός παράγων της Ευρωζώνης (αυτό είναι ο Στουρνάρας) έχει μια τεκτμηριωμένη άποψη για ένα θέμα που θα κρίνει τη σταθερότητα του συστήματος, για την προστασία του οποίου έχει διοριστεί, το κάνει διότι έχει “σκοπιμότητα”.

Και τίθεται το ερώτημα: Τι σκοπιμότητα μπορεί να υπηρετεί η θέση του Στουρνάρα για την [προληπτική γραμμή], την οποία έχουν επίσης υποστηρίξει πάμπολλοι θεσμικοί παράγοντες, αναλυτές (μεταξύ των οποίων και ο υπογράφων), ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης κ.ά;

1. Ο Στουρνάρας παίρνει μίζες από τις Τράπεζες;

2. Ο Στουρνάρας θέλει να μπει στην πολιτική το 2020 που λήγει η θητεία του και η προληπτική γραμμή τον συμφέρει; (άραγε τίνι τρόπω;)

3. Ο Στουρνάρας υπηρετεί κάποιο σχέδιο να υπονομεύσει το σχέδιο “καθαρής εξόδου” του Σύριζα [για να αποδειχθεί τι ακριβώς];

Ο Τσίπρας και οι όμοιοί του θέλουν θεσμικούς παράγοντες “yes men”, στα πλαίσια των Ανωτάτων Σοβιέτ. Και φυσικά με τη γνωστή ρουφιανίστικη παλαιοκομμουνιστική μέθοδο, όποιος θεσμικός παράγοντας δεν είναι “yes man”, τον καταγγέλουμε ότι υπηρετεί “σκοπιμότητες”. Μέθοδος γνωστή από τη δεκαετία του '20.