Ο Εθνικός Οργανισμός Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) έδωσε στη δημοσιότητα το τελικό πρόρισμα των εμπειρογνωμόνων για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη στις 28 Φεβρουαρίου 2023.
Δείτε εδώ ολόκληρο το πόρισμα των 178 σελίδων:
Με μια εξαιρετική και αναλυτική δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του Αρείου Πάγου, το ανώτατο δικαστήριο της χώρας ξεκαθαρίζει το ζήτημα του διορισμού του εφέτη-ανακριτή για την υπόθεση των Τεμπών.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ
Αθήνα, 24 Φεβρουαρίου 2025
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Δικαιοσύνη ομιλεί με τις αποφάσεις της και τις δικαστικές της ενέργειες. Όποτε, όμως, θεσμικοί φορείς, πολιτικά ή μη πρόσωπα, μέσω δηλώσεων, δημοσιευμάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και με
αναρτήσεις στο διαδίκτυο, είτε τις διαστρεβλώνουν και τις κακοποιούν είτε τις εργαλειοποιούν, με δυνητικό, πλην άμεσο κίνδυνο, τον αποπροσανατολισμό των πολιτών, οι οποίοι δεν γνωρίζουν και ούτε οφείλουν να τις γνωρίζουν, η ηγεσία της Δικαιοσύνης οφείλει, οπωσδήποτε, να προβαίνει στις απαραίτητες ενημερώσεις, για όποιον βεβαίως ενδιαφέρεται να αντιληφθεί την αλήθεια για τις θεσμικές της ενέργειες. Γι’ αυτό και παραθέτουμε τα ακόλουθα:
Ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας στο άρθρο 28 προβλέπει :
• Η ολομέλεια του εφετείου σε συμβούλιο συγκαλείται ύστερα από αίτηση του εισαγγελέα εφετών (ή αν ζητηθεί εγγράφως από το ένα τρίτο των μελών της {όπως ορίζει σήμερα το άρθρο 15 παρ.2α του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών μετά την τροποποίηση του με το ν.4938/2022 και με ταυτόσημη διατύπωση προβλεπόταν στο άρθρο 14 παρ.2ατου ιδίου Κώδικα όπως ίσχυε με το ν. 1756/1988).
• έχει το δικαίωμα (η ολομέλεια) να παραγγείλει στον εισαγγελέα εφετών να κινήσει την ποινική δίωξη για εγκλήματα εξαιρετικής σημασίας.
• αν η ποινική δίωξη έχει ήδη ασκηθεί από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών, η ολομέλεια έχει το δικαίωμα να διατάξει να υποβληθούν τα έγγραφα στον εισαγγελέα εφετών.
• σε κάθε περίπτωση, κατά τη συνεδρίαση της ολομέλειας, παρίσταται και ο εισαγγελέας εφετών.
• η ολομέλεια ορίζει έναν από τους εφέτες με τον αναπληρωτή του, που εκπληρώνουν καθήκοντα ανακριτή στην υπόθεση.
• ο εισαγγελέας εφετών έχει όλα τα δικαιώματα και τα καθήκοντα του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.
• το συμβούλιο εφετών έχει τα δικαιώματα και τα καθήκοντα του συμβουλίου πλημμελειοδικών.
Είναι απολύτως σαφές, συνεπώς, ότι, με διαδικασία πλήρους διαφάνειας (εισήγηση- διάσκεψη -αιτιολογημένη απόφαση- δημοσίευση), το ισχυρότερο όργανο μιας εφετειακής περιφέρειας, η ολομέλεια του εφετείου, αποφασίζει κυρίαρχα την ανάθεση της διεξαγωγής της κυρίας ανάκρισης σε εφέτη-ανακριτή για εξαιρετικής σημασίας εγκλήματα, μόνον αν το κρίνει σκόπιμο και εφόσον το αίτημα έχει υποβληθεί με παραδεκτό τρόπο, κατά τα ανωτέρω.
Η Ελληνική Δικαιοσύνη έχει, μέχρι σήμερα, εύστοχα και αιτιολογημένα, αξιοποιήσει τη διάταξη αυτή, κρίνοντας ότι έπρεπε να ερευνηθούν από ανώτερους σε εμπειρία και νομομάθεια δικαστές εγκλήματα, επειδή ήταν εξαιρετικής σημασίας (όπως συνέβη σε πλήθος υποθέσεων διαφθοράς, ελληνικής και διεθνούς τρομοκρατίας, στην υπόθεση της «Χρυσής Αυγής», της «SIEMENS», του «Βατοπεδίου» κ.λ.π).
Συνεπώς, όσοι υποστηρίζουν ότι η εφαρμογή του άρθρου 28 του ΚΠΔ στην υπόθεση των Τεμπών είναι αποτέλεσμα σκοτεινών διεργασιών, θα πρέπει να αναλογιστούν αν μπορεί αυτό να συμβεί ταυτόχρονα, από την Πρόεδρο Εφετών, η οποία συγκάλεσε την Ολομέλεια του Εφετείου Λάρισας, μία (1) ακόμα Πρόεδρο Εφετών, ένα (1) Εισαγγελέα Εφετών και δεκαεπτά (17) Εφέτες, που συγκρότησαν την Ολομέλεια του Εφετείου, που ομόφωνα αποφάσισαν (Ολομέλεια Εφετείου Λάρισας 4/10-3-2023) την ανάθεση της υπόθεσης σε εφέτη ανακριτή, ο οποίος, ως ο φυσικός, πλέον, δικαστής, όφειλε να διενεργήσει τα ανατεθέντα σ’ αυτόν δικαστικά καθήκοντα. Ο τελευταίος, εξάλλου, συνεπικουρείται, έκτοτε, από έξι (6) Αντιεισαγγελείς Εφετών Λάρισας, οι οποίοι, ενεργώντας, αυστηρά, στα πλαίσια που ορίζει ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, υποστηρίζουν τις ανάγκες της ανακριτικής διαδικασίας. Όποιος έχει να εισφέρει αποδεικτικά στοιχεία ότι όλοι οι Δικαστικοί Λειτουργοί του Εφετείου Λάρισας, οι οποίοι αποφάσισαν τον ορισμό εφέτη ως ανακριτή στην υπόθεση των Τεμπών είναι έρμαια εξωδικαστικών εξουσιών, οφείλει άμεσα να τα προσκομίσει στις αρμόδιες θεσμικά αρχές και να τα υποστηρίξει με το βάρος της υπογραφής του.
Άλλως, με τη διάδοση εικασιών και θεωριών συνωμοσίας, λοιδωρώντας και σπιλώνοντας ηθικά δικαστικούς λειτουργούς, βάλλει ευθέως κατά των δημοκρατικών θεσμών. Στη Δημοκρατία ουδείς, υπό οποιαδήποτε ιδιότητα, δικαιούται να «τρομοκρατεί» τους δικαστικούς λειτουργούς, αν οι αποφάσεις ή οι ενέργειές τους δεν τελούν υπό την έγκρισή του.
Πρέπει, ακόμα, να ενημερώσουμε ότι οι προαγωγές, τοποθετήσεις, μεταθέσεις, αποσπάσεις όλων των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, από το βαθμό του παρέδρου έως και του αρεοπαγίτη και του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου αποφασίζονται, με βάση τα κριτήρια, που ορίζει ο νόμος, αποκλειστικά και μόνον, από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, ενδεκαμελές και δεκαπενταμελές (για το βαθμό του προέδρου εφετών-εισαγγελέα εφετών και του αρεοπαγίτη-αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου), αποτελούμενο αμιγώς από δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς του Αρείου Πάγου, που ορίζονται, κατόπιν κληρώσεως μεταξύ των εχόντων διετή τουλάχιστον υπηρεσία τον Άρειο Πάγο και συνεδριάζει με την παρουσία παρατηρητών δικαστών και εισαγγελέων από τους άλλους βαθμούς (βλ. άρθρα 90 Συντάγματος, 59-63 Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών).
Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, η ηγεσία του Αρείου Πάγου (Πρόεδρος) δεν δικαιούται να επεμβαίνει στη δικαιοδοτική κρίση των δικαστών ή να υποδεικνύει δικαστικές ενέργειες.
Αυτά προς ενημέρωση όσων είτε από άγνοια είτε από ιδιοτέλεια υποστηρίζουν τα αντίθετα, βάλλοντας κατά της ανεξαρτησίας των δικαστικών λειτουργών.
Οι πολίτες της Χώρας πρέπει να αισθάνονται τη βεβαιότητα ότι η προσωπική και λειτουργική ανεξαρτησία των Ελλήνων δικαστών και εισαγγελέων είναι απολύτως εξασφαλισμένη από το ίδιο το Σύνταγμα και τους Νόμους και με εγγυήσεις που δεν απαντώνται σε πολλές έννομες τάξεις ανεπτυγμένων χωρών. Οι ίδιοι παραμένουν πιστά αφιερωμένοι στον όρκο τους, υπαγόμενοι κάθε μέρα σε εξονυχιστικούς θεσμικούς ελέγχους, όποια υπόθεση και αν χειρίζονται, εξαιρετικής σημασίας ή όχι και παρά την κατασυκοφάντηση, τις λοιδορίες, τις ύβρεις και τις απειλές, που υφίστανται με αφορμή κάθε φορά δυσάρεστες αποφάσεις που λαμβάνουν. Οι πολίτες αυτής της Χώρας θα αισθάνονταν καλύτερα, αν όλοι οι παράγοντες που ρυθμίζουν την καθημερινότητά τους, σε κάθε επίπεδο και χώρο, έπρατταν ανάλογα.
Ο Εκπρόσωπος Τύπου του Αρείου Πάγου
Παναγιώτης Λυμπερόπουλος
Αρεοπαγίτης
Μετά τις δραματικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να θυμηθούμε πως και γιατί ξεκίνησε αυτή η σύγκρουση.
Σε αντίθεση με όσα διαδίδουν η Ρωσία και ο Ντόναλντ Τραμπ, η σύγκρουση δεν προκλήθηκε επειδή η Ουκρανία ήθελε να μπει στο ΝΑΤΟ, αλλά επειδή η Μόσχα μπλόκαρε τη σύνδεση της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρότι η Ουκρανία είχε συμφωνήσει σε όλα για τους όρους της ειδικής σχέσης με την ΕΕ, τον Νοέμβριο 2013 ο ρωσόφιλος Πρόεδρος Γιανουκόβιτς ακύρωσε τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ λίγες ημέρες πριν τεθεί σε ισχύ, χωρίς να τηρήσει καμία δημοκρατική διαδικασία.
Αμέσως ξέσπασαν μαζικές διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις και κυρίως στο Κίεβο, με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να ζητούν την αποκατάσταση της συμφωνίας σύνδεσης με την ΕΕ. Ο Γιανουκόβιτς απάντησε με βίαιη καταστολή, με τις δυνάμεις ασφαλείας να πυροβολούν στο ψαχνό τους διαδηλωτές με αποτέλεσμα εκατοντάδες νεκρούς. Η καταστολή όμως απέτυχε λόγω της μαζικότητας της αντίστασης και μετά από μερικές εβδομάδες ο Γιανουκόβιτς διέφυγε νύχτα προς τη Ρωσία και εγκατέλειψε την εξουσία. Στη συνέχεια, οι ρωσόφωνοι εξεγέρθηκαν στο Ντονμπάς, με καθοδήγηση και οπλισμό από τη Ρωσία, η οποία εισέβαλε και κατέλαβε την Κριμαία. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ο πόλεμος δηλαδή στην Ουκρανία έγινε για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και όχι για την είσοδό της στο ΝΑΤΟ. Το γεγονός αυτό δημιουργεί μια τεράστια ηθική υποχρέωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ουκρανία κατακρεουργείται για την επιθυμία της να γίνει μέρος της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που συναντήθηκαν χτες στα Ηλύσια Πεδία δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται ή κάνουν ότι δεν το θυμούνται. Με την λαμπρή εξαίρεση της Γαλλίας και της Βρετανίας (που δεν και μέλος πια της ΕΕ), οι υπόλοιποι ηγέτες επέδειξαν μια ντροπιαστική δειλία στο να υπερασπιστούν τον αγώνα της Ουκρανίας.
Πόσω μάλλον που όχι μόνο δεν τολμούν να αντιταχθούν στην βάρβαρη επιθετικότητα της Ρωσίας, αλλά δεν δέχονται καν να δεσμευτούν για εγγυήσεις ασφαλείας σε μια διχοτομημένη Ουκρανία. Επειδή δεν μου πάω να επικαλεστώ τον γνωστό στίχο του Κώστα Βάρναλη, θα πρέπει οι επόμενες ευρωπαϊκές χώρες που θα συναντηθούν με τον Μακρόν τις επόμενες ημέρες να κάνουν μια δραματική υπέρβαση και να βάλουν στο τραπέζι μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία που θα ακυρώσει στην πράξη το ντροπιαστικό σχέδιο της Προεδρίας Τραμπ για καταλήστευση των φυσικών πόρων της Ουκρανίας και θα δείξει στη Ρωσία ότι η de facto διχοτόμηση είναι η έσχατη κόκκινη γραμμή για την Ευρώπη και πως τα ευρωπαϊκά κράτη είναι διατεθειμένα να υπερασπιστούν αυτή τη γραμμή, ακόμη και αν αυτό σημαίνει σύγκρουση με τη Ρωσία.
Εάν η Ευρώπη δεν δείξει ότι έχει τα κότσια να χτυπήσει τώρα το χέρι στο τραπέζι, τότε καλώς η Ουάσιγκτον και η Μόσχα την εξευτελίζουν διαπραγματευόμενες ερήμην της Ευρώπης τον διαμοιρασμό των ιματίων της Ουκρανίας.
