Tuesday, December 31, 2019

Ερντογάν: Στέλνουμε στρατό στη Λιβύη για να προστατεύσουμε το μνημόνιο για την ΑΟΖ

Την προστασία του "μεγάλης σπουδαιότητας" μνημονίου οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη αναφέρει ο Ερντογάν ως κύριο λόγο για την αποστολή τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη.

Ξεκινάει μια γεωπολιτική περιπέτεια για τη χώρα του με κύριο στόχο την προστασία των αντίμετρων κατά της ελληνο-κυπριακο-ισραηλινής κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Ελπίζω να αντιλαμβανόμαστε πλέον τους όρους του παιγνίου του οποίου είμαστε μέρος.

Άρθρο μου στο Kappa News.

Ερντογάν: Στέλνουμε στρατό στη Λιβύη για να προστατεύσουμε το μνημόνιο για την ΑΟΖ

Πολιτική επιπέδου Αρτέμη Σώρρα


Ο χασοδίκης συνταγματολόγος γνωρίζει δήθεν τα άκρως απόρρητα σχέδια του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας για το αν οι Τούρκοι θα επιδιώξουν θερμό επεισόδιο ή όχι στην Ανατολική Μεσόγειο.

Πρόκειται για τον άνθρωπο που όταν η Τουρκία έστειλε για πρώτη φορά ερευνητικά σκάφη στην κυπριακή ΑΟΖ είπε υπό την ιδιότητα του Υπουργού Εξωτερικών πως "οι Τούρκοι κάνουν απλά προβολή σημαίας".

Πολιτική επιπέδου Αρτέμη Σώρρα.

Η Βρετανία ετοιμάζεται για το Brexit

Σε πλήρη εγρήγορση έχει θέσει ο Μπόρις Τζόνσον τον κρατικό μηχανισμό της Βρετανίας με στόχο την αποχώρηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση εντός του χρονικού ορίου της 31ης Ιανουαρίου που έχει συμφωνηθεί με τις Βρυξέλλες. Το πλαίσιο της ενδιαμέσης συμφωνίας που πέρασε σε δεύτερη ανάγνωση από τη Βουλή των Κοινοτήτων αναμένεται να υπερψηφιστεί γαι τρίτη και τελειωτική φορά στις πρώτες εβδομάδες του νέου έτους, ώστε αμέσως μετά να ξεκινήσουν οι πολύ δύσκολες και πολύπλοκες διαπραγματεύσεις για την νέα εμπορική συμφωνία. Ο Τζόνσον κρατά σκληρή γραμμή και διαμηνύει ότι οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει οπωσδήποτε να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2020 αλλά στις Βρυξέλλες θεωρούν το διάστημα των 11 ή 12 μηνών ανεπαρκές.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 30 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Η Ελλάδα αναλαμβάνει ρόλο στη Λιβύη

Μετά από πολλά χρόνια πλήρους απουσίας από τις εξελίξεις στην περιοχή, η Ελλάδα επενέρχεται δυναμικά με επίκεντρο την κρίση στη Λιβύη και τις διεθνείς προσπάθειες για πολιτική διευθέτηση του πολύχρονου εμφυλίου και του χάους που επικρατεί στη γειτονική μας χώρα. Για πρώτη φορά ο Πρωθυπουργός δήλωσε χθες ότι η Ελλάδα διεκδικεί ρόλο στις συζητήσεις για το μέλλον της Συρίας, καθώς στη χώρα αυτή της Βόρειας Αφρικής διακυβεύονται και ελληνικά εθνικά συμφέροντα, όπως είδαμε όλοι πολύ πρόσφατα από τις προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας. Η ελληνική κυβέρνηση θα ζητήσει επιτακτικά τη συμμετοχή της διάσκεψη του Βερολίνου που αναμένεται να γίνει τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο και η οποία αναμένεται να καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της Λιβύης.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 30 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Ο πολιτικός καζαμίας του 2020

Οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων καταλάγιασαν τα πολιτικά πάθη και έτσι μπορούμε να ατενίζουμε με κάποια νηφαλιότητα τη νέα χρονιά και τις πολιτικές εξελίξεις που αυτή θα φέρει στη χώρα. Η κληρονομιά που μας αφήνει έχει πολλά θετικά αλλά και πολλά βάρη, τα οποία καλείται η Κυβέρνηση αλλά και η χώρα συνολικά να σηκώσουν. Η κρίση στις σχέσεις με την Τουρκία και οι μεταναστευτικές ροές στα νησιά του Αιγαίου είναι δυο θέματα που δοκιμάζουν την ετοιμότητα και τις αντοχές της χώρας και του πολιτικού συστήματος. Από την άλλη πλευρά έχουμε μια ορατή πια βελτίωση του οικονομικού κλίματος και το ρεαλιστικό ενδεχόμενο μιας σοβαρής επενδυτικής ευφορίας που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε αύξηση του εθνικού εισοδήματος και της απασχόλησης.

Η επιθετικότητα της Τουρκίας, ειδικά μετά την υπογραφή του μνημονίου με την κυβέρνηση της Τρίπολης για τις ΑΟΖ της Ανατολικής Μεσογείου, έχουν φέρει το ζήτημα της εθνικής ασφάλειας στην πρώτη σειρά των προτεραιοτήτων της χώρας. Ο Πρωθυπουργός άνοιξε τα χαρτιά του τις τελευταίες ημέρες του 2019 δηλώνοντας σε συνέντευξή του πως προτείνει την έναρξη συνομιλιών με την Τουρκία για τα ζητήματα που η Ελλάδα αποδέχεται ως ανοικτά, δηλαδή το εύρος των χωρικών υδάτων, του εναέριου χώρου και των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. Προφανώς η Ελλάδα δεν συζητά ζητήματα κυριαρχίας και λεγόμενων “γκρίζων ζωνών” στο Αιγαίο και το βάθος του ορίζοντα διαφαίνεται η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο είναι και το μοναδικό αρμόδιο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο για την επίλυση τέτοιων διμερών διαφορών. Απομένει λοιπόν να δούμε στους πρώτους μήνες του νέου χρόνου εάν η θετική πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης θα βρει ανταπόκριση και από την άλλη πλευρά. Παράλληλα η Ελλάδα θα εντείνει τις διπλωματικές της ενέργειες για την ακύρωση του μνημονίου Ερντογάν-Σαράζ και την οριοθέτηση των ΑΟΖ με την Αίγυπτο, την Ιταλία και την Αλβανία.

Τεράστιο ενδιαφέρον όμως έχουν και οι εγχώριες πολιτικές εξελίξεις, με τα ζητήματα του νέου εκλογικού νόμου και της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας να δεσπόζουν στους πρώτους μήνες του 2020. Στη συνέντευξή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης προανήγγειλε την κατάθεση τις επόμενες εβδομάδες πρότασης εκλογικού νομου με κλιμακούμενο μπόνους. Πρόκειται για μια κίνηση που φαίνεται να κλείνει το μάτι στο ΚινΑλ, καθώς έρχεται πριν από την ανακοίνωση της πρότασης του Πρωθυπουργού για τον νέο ΠτΔ, και ενδεχομένως να ικανοποιεί το πλαίσιο που είχε αναφέρει προ μηνών η Φώφη Γεννηματά για το τι θα δεχόταν το κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης για να υποστηρίξει έναν νέο εκλογικό νόμο. Όσον αφορά δε το όνομα του νέου ΠτΔ, φαίνεται να αποκλείεται η υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά και να κερδίζουν πόντους οι περιπτώσεις των Παναγιώτη Πικραμμένου, Μαρίας Δαμανάκη και Λουκά Παπαδήμου. Δυνατά στην κούρσα πάντως παραμένει και το όνομα του Προκόπη Παυλόπουλου, ιδίως σε περίπτωση που αποτύχει η συζήτηση με το ΚινΑλ.

Στον τομέα τέλος της οικονομίας, κεντρικό ζήτημα αναμένεται να αποτελέσει η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων για τα έτη 2021 και 2022. Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι το ελληνικό αίτημα θα γίνει τελικά αποδεκτό και οι σχετικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν από το Eurogroup τον Μάιο ή τον Ιούνιο. Για να μπορέσει πλέον η χώρα να μπει το 2020 και πλήρως σε έναν ρυθμό πολιτικής και οικονομικής κανονικότητας.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 30 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Sunday, December 29, 2019

2019: Έτος επιστροφής στην κανονικότητα

Φθάνουμε λοιπόν αισίως και ευτυχώς στο τέλος της μιας ακόμη χρονιάς για τη γαληνοτάτη Ελληνική Δημοκρατία και μπορούμε πλέον να ατενίσουμε με έναν ικανοποιητικό βαθμό ψυχραιμίας τις εξελίξεις που χάραξαν αυτούς τους 12 τελευταίους μήνες.

O πρώτος μήνας της χρονιάς χαράχθηκε από το εθνικό ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας και της δραματικής ψηφοφορίας στη Βουλή για την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, μετά την ολοκλήρωση με σκοτεινές διαδικασίες της συνταγματικής αναθεώρησης από τη Βουλή των Σκοπίων. Τελικά η Ελλάδα επικύρωσε τη Συμφωνία, η οποία δίχασε σε δραματικό βαθμό τη χώρα και έκλεισε με αυτόν τον αμφιλεγόμενο τρόπο μια διεθνοπολιτική εκκρεμότητα σχεδόν 30 ετών. Ο Σύριζα απέτυχε με τον τρόπο που δρομολόγησε τη Συμφωνία των Πρεσπών στον μικροκομματικό του στόχο που ήταν να διχάσει την Νέα Δημοκρατία και το Κίνημα Αλλαγής, οδήγησε όμως τελικά σε πολιτικό αφανισμό τους Ανεξάρτητους Έλληνες και το Ποτάμι. Η δραματική αυτή πολιτική διαδικασία άφησε τραυματισμένη την κυβερνητική πλειοψηφία, η οποία μετά τις 25 Ιανουαρίου στηριζόταν στις θετικές ψήφους ανεξάρτητων βουλευτών, ενώ έχασε την πλειοψηφία σε επιτροπές της Βουλής και αναγκάστηκε να μεταχειριστεί ακραίες ερμηνείες του Προέδρου της Βουλής για να μην οδηγηθεί στο διασυρμό.

Η εξέλιξη όμως αυτή αναζωπύρωσε τα σενάρια για πρόωρες εκλογές, αφού ήταν φανερό ότι με ασταθή κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα ήταν πολύ δύσκολο για τον Σύριζα να παραμείνει στην Κυβέρνηση μέχρι το τέλος της συνταγματικής θητείας που ήταν το τέλος του Σεπτεμβρίου. Τελικά μετά από διάφορες σκέψεις και αμφιταλαντεύσεις, ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να καταναλώσει τον πολιτικό χρόνο μέχρι τις ευρωεκλογές του Μαΐου και να δώσει εκεί τον υπέρ πάντων αγώνα. Όπερ και εγένετο, και ο Σύριζα επέλεξε ως προεκλογική του στρατηγική για τις ευρωπαϊκές εκλογές μια ελληνική έκδοση του “Project Fear”, μιας καμπάνιας εκφοβισμού της ελληνικής κοινωνίας για την “νεοφιλελεύθερη και ανάλγητη” Νέα Δημοκρατία που θα κατακρεουργούσε τα εισοδήματα και τα εργασιακά δικαιώματα των Ελλήνων Πολιτών, θα έφερνε στην Ελλάδα ένα ασφαλιστικό “τύπου Πινοσέτ” και θα εγκαθίδρυε ένα “αυταρχικό και ρεβανσιστικό κράτος και παρακράτος της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς”. Επέλεξε δε να ορίσει τις ευρωεκλογές ως δημοψήφισμα για την πολιτική του. Από την άλλη πλευρά, η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξαν ένα πρόγραμμα φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων με επίκεντρο τη μείωση της φορολογίας, την προσέλκυση επενδύσεων και την αύξηση του πραγματικού εισοδήματων των πολιτών. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών που ανέδειξε μεγάλη νικήτρια την ΝΔ υπήρξε ένα ισχυρό ράπισμα στον Σύριζα και τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος μη αντέχοντας την πίεση προκήρυξε εθνικές εκλογές για τις 7 Ιουλίου.

Η νέα προεκλογική περίοδος που ακολούθησε ήταν ουσιαστικά μια επανάληψη της αντίστοιχης των ευρωεκλογών, με την πολύ σημαντική διαφορά ότι αυτήν τη φορά η ΝΔ ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί και το ουσιαστικό ερώτημα ήταν απλά εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πετύχει την απόλυτη πλειοψηφία ή εάν η χώρα θα μπει σε περιπέτειες λόγω και του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής που είχε φροντίσει να νομοθετήσει ο Σύριζα την προηγούμενη χρονιά. Τελικά η νίκη της ΝΔ ήταν ευρεία με άνετη πλειοψηφία δέκα εδρών και με ταυτόχρονη εκλογική εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής, του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων. Αντ' αυτών εισήλθαν στη Βουλή η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου και το Μέρα25 του Γιάνη Βαρουφάκη.

Η ανάληψη της διακυβέρνησης από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη χαρακτηρίστηκε από τις πρώτες κιόλας ώρες από μια εξαιρετικά ενεργητική πολιτική στο πεδίο της μείωσης της φορολογίας, της κατάργησης αντιαναπτυξιακών διατάξεων και της αποκατάστασης ενός φιλοεπενδυτικού κλίματος στην αγορά. Παράλληλα, παρά την αρχική δυσπιστία των Ευρωπαίων εταίρων, κατάφερε σταδιακά να αποκαταστήσει ένα πολύ θετικό επίπεδο συνεργασίας με τους θεσμούς, σε βαθμό που δεν υπήρξε κανενός είδους περικοπή στον προϋπολογισμό του 2019 (παρόλες τις προεκλογικές παροχές της Κυβέρνησης Τσίπρα) και στον προϋπολογισμό του 2020, ενώ υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων στα έτη 2021 και 2022.

Εκεί που η Κυβέρνηση Μητσοτάκη φάνηκε να έπεται των εξελίξεων ήταν στη ραγδαία και δραματική αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς τα νησιά του Αιγαίου και τις επιθετικές και προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ αρχικά και στο Καστελλόριζο πρόσφατα. Ενδεχομένως να υπήρχε η ελπίδα ότι δεν θα υπάρξει κρίση σε αυτούς τους δυο πολύ κρίσιμους τομείς που αφορούν στην εθνική ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία αλλά η συμπεριφορά του Ερντογάν έπεισε έστω και αργά την Κυβέρνηση ότι είναι αναγκαία η αλλαγή πολιτικής στο μεταναστευτικό/προσφυγικό και απέναντι στην Τουρκία.

Συνολικά θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει κανείς το 2019 μια χρονιά ιστορικής αλλαγής για τη χώρα. Μετά από 9 χρόνια χρεοκοπίας και πολιτικής θύελλας, ο ελληνικός λαός αποφάσισε να γυρίσει σελίδα και να επενδύσει σε ένα αισιόδοξο μέλλον και στην επιστροφή της χώρας σε μια πολιτική και οικονομική κανονικότητα. Τα μέχρι τώρα δείγματα είναι θετικά προς αυτήν την κατεύθυνση, αλλά θα πρέπει θα υπάρξει και ένα ελάχιστο επίπεδο εθνικής συναίνεσης για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα. Οι συνθήκες είναι θετικές αφού οι προκλήσεις του αυταρχικού Τούρκου ηγέτη φαίνεται πως οδηγούν την πλειοψηφία της πολιτικής τάξης της χώρας και την κοινωνία προς μια νέα εθνική συνειδητότητα.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 27 Δεκεμβρίου 2019

Οι Γερμανοί Χριστιανοδημοκράτες συσπειρώνονται

Η επιλογή των μελών του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας να φέρουν στην ηγεσία του κόμματός τους ενός διδύμου που χαρακτηρίζεται από καθαρά αριστερές θέσεις και που έχουν ως στόχο τη διακοπή της συγκυβέρνησης στο Βερολίνο, έχει προκαλέσει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα αντίδραση στις τάξεις των Χριστιανοδημοκρατών. Το κόμμα της γερμανικής κεντροδεξιάς, έχοντας κάνει αρκετούς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις και έχοντας αποδεχθεί πολλές από τις θέσεις των Σοσιαλδημοκρατών για να κυβερνηθεί η χώρα, αισθάνονται τώρα δέχονται πισώπλατο χτύπημα από τον κυβερνητικό τους εταίρο και συσπειρώνονται πίσω και δίπλα στην ηγεσία του κόμματός τους και την μέχρι πρόσφατα αμφισβητούμενη πρόεδρο Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπάουερ. Άθελά τους δηλαδή οι Σοσιαλδημοκράτες προκαλούν την ενότητα των αντιπάλων τους.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 5 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Συρία: Οι Κούρδοι τα βρίσκουν με τη Ρωσία

Όσο περνούν οι ημέρες και οι εβδομάδες μετά την μη αναμενόμενη αποδέσμευση των ΗΠΑ από τη Βόρεια Συρία και το πράσινο φως που έδωσε ο Ντόναλντ Τραμπ στην Τουρκία για να εισβάλλει και να καταλάβει εδάφη σε κουρδικές περιοχές, οι Κούρδοι να αναπτύσσουν μια πολύ έξυπνη και ρεαλιστική τακτική. Γνωρίζοντας ότι είναι αναγκασμένοι να παίξουν ταυτόχρονα σε πολλά ταμπλό για να μπορέσουν να διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα κέρδη που αποκόμισαν στα χρόνια του πολέμου κατά του καθεστώτος Άσαντ και του Ισλαμικού Κράτους, χειρίζονται αριστοτεχνικά τις λεπτές ισορροπίες με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ. Ειδικά με τους Ρώσους, οι οποίοι έχουν κλείσει και συμφωνία με την Τουρκία για τη φύλαξη της συροτουρκικής μεθορίου αλλά ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό και τον Άσαντ, οι Κούρδοι έχουν αποκαταστήσει αρκετές καλές σχέσεις και συνεργάζονται πλήρως για τη διαφύλαξη της εκεχειρίας.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 5 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Υπογεννητικότητα και εθνικές πολιτικές

Μια ακόμη προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας υλοποιείται και αφορά τη διάθεση επιδόματος 2.000 ευρώ για κάθε νέο παιδί που γεννιέται στη χώρα από γονείς που έχουν κατοχυρώσει ασφαλιστικά δικαιώματα και διαμένουν στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα μέτρο για το οποίο είχε γίνει μεγάλη συζητήση προεκλογικά, καθώς η αρχική εξαγγελία προέβλεπε τη χορήγησή του σε “Ελληνόπουλα” μόνο.

Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη σοβαρή προσπάθεια κρατικής υποστήριξης της γεννητικότητας στην Ελλάδα, μετά από σειρά δραματικών στοιχείων για τη μείωση των γεννήσεων στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Το 2018 δε το φαινόμενο κορυφώθηκε, καθώς οι νέες γεννήσεις έπεσαν στις 87.000, που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ όλων των εποχών. Η διαφορά με τους θανάτους είναι στις 33.000, ένα πολύ μεγάλο και αρνητικό νούμερο, καθώς δείχνει μια ραγδαία μείωση του πληθυσμού της χώρας, η οποία θα πάρει τη μορφή της εθνικής συρρίκνωσης εάν δεν υπάρξουν πολύ δραστικά μέτρα. Σύμφωνα με προβλέψεις ειδικών, ο πληθυσμός της Ελλάδας αναμένεται να πέσει κάτω από τα 10.000.000 έως το 2030, ενώ το 2040 θα πέσει κάτω από τα 9.000.000, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού θα είναι μεσήλικες και υπερήλικες, με το ένα τρίτο να είναι άτομα άνω των 65 ετών.

Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι εφιαλτική για τη χώρα, όχι μόνο για λόγους εθνικούς ή ιστορικούς αλλά και για καθαρά οικονομικούς λόγους. Πρώτον, ασφαλιστικό σύστημα δεν μπορεί να είναι βιώσιμο όταν το ένα τρίτο του πληθυσμού θα είναι συνταξιούχοι. Είτε θα χρειαστεί να αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης σε μη λογικά επίπεδα, είτε οι εισφορές θα είναι εξωφρενικές και δυσβάσταχτες που θα οδηγήσουν σε μαζική εισφοροδιαφυγή και κατάρρευση του συστήματος. Δεύτερον, η έλλειψη δυναμικών νέων ηλικιών στην παραγωγική διαδικασία θα προκαλέσει οικονομική συρρίκνωση, η οποία θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο το ήδη προβληματικό ασφαλιστικό σύστημα. Η δε ύπαρξη πολλών ανθρώπων μέσης και μεγάλης ηλικίας στην παραγωγική διαδικασία θα αποτελεί αντικίνητρο για παραμονή των νέων και φιλόδοξων ανθρώπων στη χώρα, καθώς δεν θα μπορούν να εξελιχθούν επαγγελματικά. Θα πρόκειται για τη μητέρα όλων των ηλικιακών χασμάτων, με τεράστιες επιπτώσεις και στο επίπεδο της κοινωνίας.

Είναι λοιπόν προφανές ότι το μέτρο της Κυβέρνησης είναι όχι μόνο θετικό αλλά αποτελεί το ελάχιστο που πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστεί αυτή η σοβαρή κρίση. Η κριτική δε από κάποιες πλευρές ότι το επίπεδο δεν πρέπει να δοθεί σε αλλοδαπούς είναι απολύτως λανθασμένη, και από νομική άποψη αλλά και από την πλευρά ουσίας. Η Ελλάδα χρειάζεται νέες γεννήσεις, χωρίς αστερίσκους.

Ένα από τα αίτια της υπογεννητικότητας στο οποίο δεν έχει δοθεί σχεδόν καθόλου προσοχή είναι ο τρομακτικά μεγάλος αριθμός των εκτρώσεων που γίνονται στην Ελλάδα. 250.000 εκτρώσεις ετησίως είναι ένα τεράστιο νούμερο, και το φαινόμενο αυτό έχει και άλλες πολλές επιπτώσεις εκτός από τον περιορισμο των γεννήσεων. Προφανώς και δεν πρέπει να παρέμβει κανείς στο νόμιμο δικαίωμα της γυναίκας να ορίσει το σώμα και τον εαυτό της αλλά μπορεί να γίνει μια πολύ σοβαρή καμπάνια για να πεισθούν κάποιες από αυτές ότι αξίζουν να κάνουν ένα παιδί, ακόμη και εκτός γάμου όπως γίνεται σε μεγάλο βαθμό σε χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης. Εάν οι εκτρώσεις μειωθούν κατά 20% πχ, τότε λύνουμε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 5 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Μητσοτάκης: Χάγη, εκλογικός νόμος με κλιμακωτό μπόνους, ενωτικός ΠτΔ

Συνέντευξη με πολλές και σημαντικές ειδήσεις από τον Κυριάκο Μητσοτάκη σήμερα στο Βήμα.

 Ανοίγει επίσημα ο δρόμος για διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και στο βάθος προσφυγή στη Χάγη

 Ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου τον Ιανουάριο και πριν από την εκλογή νέου Προέδρου Δημοκρατίας, με κλιμακωτό μπόνους (όπως ζητάει το ΚινΑλ)

 O νέος ΠτΔ θα είναι πρόσωπο που "θα μπορεί να συγκεράσει πολιτικές δυνάμεις εντός του Κοινοβουλίου". (άρα κόβεται ο Σαμαράς)

 Η Ελλάδα αναλαμβάνει ενεργό ρόλο στις εξελίξεις στη Λιβύη

 Ανοίγει ο δρόμος για απόκτηση του αμερικανικού μαχητικού F-35

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ:

-Κύριε Πρωθυπουργέ, η δεκαετία της κρίσης τελειώνει και ξεκινά μια νέα εποχή για την Ελλάδα. Ποιο είναι το σχέδιο σας για τη δεκαετία 2020 - 2030 που έρχεται;
«Το 2020 είναι, πράγματι, η πρώτη χρονιά της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. Μια ευκαιρία να αναλογιστούμε γιατί η προηγούμενη περίοδος υπήρξε τόσο τραυματική για τη χώρα και τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε η επόμενη δεκαετία να σημάνει την αναγέννησή της. Να γίνει δεκαετία επανατοποθέτησης της Ελλάδας στον παγκόσμιο χάρτη με βάση τα πολλά συγκριτικά μας πλεονεκτήματα. Και ακριβώς επειδή αυτές οι προτεραιότητες απαιτούν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, πιστεύω ότι κι ο ορίζοντάς μας πρέπει να είναι ορίζοντας δεκαετίας. Σκεφτείτε μόνο τις προκλήσεις στα πεδία της κλιματικής αλλαγής και της τεχνολογικής επανάστασης. Εκεί διαμορφώνονται μοναδικές ευκαιρίες για να αναδειχθεί η Ελλάδα της αυτοπεποίθησης. Η χώρα που, αξιοποιώντας και τη δύναμη του παγκόσμιου ελληνισμού, θα ξανασυστηθεί στον κόσμο με ένα τελείως διαφορετικό αφήγημα από εκείνο που τη συνόδευε τα χρόνια της κρίσης. Συνεπώς, για μένα το 2020 αποτελεί την χρονιά που θα σηματοδοτεί το οριστικό τέλος της κρίσης. Και την αφετηρία μιας δεκαετίας συνεχούς προόδου».

-Η χώρα μας, πάντως, δεν είναι συνηθισμένη να υπηρετεί τόσο μακροπρόθεσμους στόχους.
«Θα έλεγα ότι δεν ήταν συνηθισμένη να κάνει αρκετά πράγματα που ήταν αναγκαία και ότι αναγκάστηκε να τα κάνει υπό την πίεση μιας αδυσώπητης πραγματικότητας. Όμως διδαχτήκαμε από τις λάθος συμπεριφορές και τις λάθος επιλογές του χθες. “Πάθαμε και μάθαμε”, όπως λέει ο λαός μας, από το ψέμα και τη δημαγωγία. Και πλέον εμπιστεύομαι απόλυτα την ωριμότητα των Ελλήνων. Όλοι μας θεωρώ ότι νιώθουμε το μέγεθος της πρόκλησης και αντιλαμβανόμαστε ότι η προσπάθεια της ανόρθωσης πρέπει να είναι συλλογική. Ο καθένας καλείται να γράψει την δική του προσωπική ιστορία και όλοι μαζί να γράψουμε ένα καινούργιο κεφάλαιο στην ιστορία του τόπου και του έθνους. Επιμένω στην ανάγκη ενός νέου εθνικού οράματος. Και πιστεύω στην κινητοποίηση όλων των δυνάμεων της κοινωνίας γιατί τέτοιες προκλήσεις δεν αφορούν μόνον την ηγεσία. Πράγματι, μέχρι τώρα δεν ήμασταν εξοικειωμένοι να σχεδιάζουμε σε βάθος χρόνου. Όμως, θα πρέπει να αλλάξουμε και σε αυτό. Και αν έχει δείξει κάτι, από την πρώτη στιγμή, η δική μας κυβέρνηση είναι ότι μπορεί ταυτόχρονα να δίνει λύσεις σε άμεσα προβλήματα, αλλά και να σχεδιάζει ευρύτερες παρεμβάσεις, που θα φέρουν αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου».

-Τέτοιες παρεμβάσεις συνεπάγονται πολιτικό κόστος. Μήπως βιάζεστε να το αναλάβετε; Είστε ακόμα στην αρχή της θητείας σας.
«Κάθε νέος πρωθυπουργός έχει την επιλογή είτε να δαπανήσει αλόγιστα το πολιτικό του κεφάλαιο, είτε να το επενδύσει με σύνεση. Επιλέγω το δεύτερο. Όταν, για παράδειγμα, λέμε ότι θα κλείσουν όλες οι ρυπογόνες και κοστοβόρες λιγνιτικές μονάδες μέχρι το 2028 και οι περισσότερες μέχρι το 2023, αυτή είναι μια παρέμβαση δεκαετούς και σύνθετου σχεδιασμού. Γιατί αφενός μας επιβάλλει να περάσουμε γρήγορα σε ένα διαφορετικό ενεργειακό μείγμα χαμηλότερων εκπομπών ρύπων. Και αφετέρου μας υποχρεώνει να προσφέρουμε ένα σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης σε μία περιφέρεια ή έναν δήμο, που ανέκαθεν είχαν εξάρτηση από την εξόρυξη του λιγνίτη. Αυτό προϋποθέτει μια τελείως διαφορετική ματιά. Αλλά και έναν σχεδιασμό ο οποίος δεν θα είναι ούτε μήνα, ούτε έτους, ούτε καν τετραετίας. Όμως επιβάλλεται να γίνει αν θέλουμε να κάνουμε ένα τολμηρό άλμα στο μέλλον. Και χαίρομαι που ήδη αυτός ο προβληματισμός απλώνεται στην ελληνική κοινωνία. Δεν εξαντλείται, πλέον, σε άγονες συζητήσεις και σε σχέδια επί χάρτου που δεν ακουμπούν το μυαλό και την καρδιά των πολιτών».

-Όμως ένα κομμάτι της κοινωνίας αντιδρά. Και, μάλιστα, η αριστερή αντιπολίτευση σας κατηγορεί ότι επιχειρείτε να περιορίσετε κοινωνικά δικαιώματα, όπως αυτά της απεργίας και των διαδηλώσεων.
«Τα κοινωνικά δικαιώματα στη χώρα μας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα. Και το δικαίωμα στην απεργία, αλλά και το δικαίωμα της ελεύθερης κίνησης στην πόλη. Το οποίο ας μην ξεχνάμε ότι το καταπατούν βάναυσα ορισμένες μειοψηφίες που συχνά επιδιώκουν την αναστάτωση της πόλης και όχι κατ’ ανάγκην την έκφραση κάποιας διαμαρτυρίας. Θα μπει, λοιπόν, τάξη σε αυτό το πλαίσιο. Διότι πρώτο καθήκον της δημοκρατικής πολιτείας είναι να υπερασπίζεται τα δικαιώματα όλων των πολιτών: και του υπαλλήλου που θέλει να πάει στη δουλειά του, και του μαγαζάτορα που θέλει να πουλήσει τα προϊόντα του, και της μαμάς που θέλει να πάει βόλτα το παιδί της. Οι ελάχιστοι δεν μπορούν να ορίζουν την καθημερινότητα των πολλών. Γιατί αυτό είναι άδικο. Εξίσου, συνεπώς, θα υπερασπιζόμαστε και το δικαίωμα του ενός πολίτη να διαδηλώνει, αλλά και το δικαίωμα των άλλων να ζουν, να εργάζονται, να μετακινούνται. Με κανόνες. Γιατί η κανονικότητα συνεπάγεται κανόνες. Και κανόνες θα υπάρχουν και στο πλαίσιο των οργανωμένων διαμαρτυριών».

-Με τις απεργίες τι θα κάνετε;
«Ο νόμος περί απεργιών έρχεται από το 1982, είναι ο 1264. Θα εκσυγχρονιστεί, θα αλλάξει και πλέον θα προστατεύει το δικαίωμα της απεργίας στο σύγχρονο πλαίσιο. Θεωρώ, όμως, ότι αυτές οι συζητήσεις και ο τρόπος που διεξάγονται ανήκουν στο παρελθόν. Όσο ο Σύριζα επιμένει να υπερασπίζεται μικρές οργανωμένες μειοψηφίες που βρίσκονται ανοιχτά εκτός πλαισίου δημοκρατικής νομιμότητας, τόσο θα δίνει χώρο στη Νέα Δημοκρατία να εκφράζει την πλειοψηφία των πολιτών. Το πώς θα πορευτεί η αντιπολίτευση είναι βέβαια δικό της θέμα. Εμείς θα κάνουμε ειλικρινή διάλογο με τα κόμματα. Αλλά δεν είμαστε διατεθειμένοι να καθυστερήσουμε την αντιμετώπιση ζητημάτων που θα έπρεπε να είχαν τακτοποιηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Η χώρα θα ακολουθήσει, επιτέλους, τον δρόμο της Ευρώπης και ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου».

-Ο Σύριζα είχε αναπτύξει μια θεωρία περί ενός «νέου παραγωγικού μοντέλου» σε αντιδιαστολή, όπως έλεγε, με το πελατειακό και κρατικοδίαιτο, που χρεοκόπησε τη χώρα. Και σας κατηγορεί ότι, παρά τις υποσχέσεις σας, εφαρμόζετε τις ίδιες παλαιές τακτικές. Τι απαντάτε;
«Ο λαός ο ίδιος απαντά: “Κοίτα ποιος μιλάει”… Οι κρατιστές δεν μπορεί να μιλούν για κρατισμό και αυτοί που καθήλωσαν την χώρα δεν μπορεί να μιλούν για παραγωγικότητα και για ανάπτυξη. Ο Σύριζα απέδειξε ότι δεν είχε και δεν έχει κανένα παραγωγικό μοντέλο, αλλά ούτε και άποψη για το πώς η Ελλάδα θα βαδίσει στη νέα εποχή. Τολμώ να πω ότι παραμένει εκτός τόπου και χρόνου. Δέσμιος των ιδεοληψιών του και μιας εικονικής πραγματικότητας για τη διακυβέρνησή του. Αλλά και του πένθους του για την απώλεια της εξουσίας. Μοιάζει σαν να μην κατάλαβε ακόμη γιατί οι πολίτες του γύρισαν την πλάτη. Και γι’ αυτό συχνά τους υποτιμά, επικαλούμενος συνεχώς ένα πλαστό έργο που τάχα δεν κατάλαβαν οι Έλληνες. Εμείς δεν πρόκειται να αναπαραγάγουμε τις παθογένειες που έφεραν την κρίση. Θέλω μια οικονομία που θα βασίζεται στις ιδιωτικές επενδύσεις. Εξωστρεφή και καινοτόμα, που θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της χώρας. Παράδειγμα; Όταν εμείς απαντάμε στην κλιματική αλλαγή με την μετάβαση στην οικονομία των χαμηλών ρύπων, η αντίδραση του Σύριζα είναι… “καταστρέφετε τη Δυτική Μακεδονία”. Οι δήθεν αριστεροί της δήθεν οικολογίας δεν τολμούν να στηρίξουν μια τολμηρή πολιτική που όλοι αναγνωρίζουν ότι είναι σωστή. Και αυτό για να μην χάσουν κανένα ψηφαλάκι στη Δυτική Μακεδονία, σαν τους παλαιοκομματικούς πολιτευτές του ’60. Αυτοί, λοιπόν, θα μιλήσουν για το μέλλον που έρχεται; Kαι αυτοί θα κατηγορήσουν εμάς ότι δεν έχουμε άποψη για το νέο παραγωγικό μοντέλο;».

-Και εσείς, ωστόσο, μιλούσατε προεκλογικά για αξιοκρατία και αριστεία. Πιστεύετε ότι επιλέξατε τους άριστους για την κυβέρνηση σας;
«Μια κυβέρνηση κρίνεται συνολικά. Κάναμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Όπου, όμως, εντοπίστηκαν λάθη ή αστοχίες διορθώθηκαν: με δική μου εντολή 13 διοικητές νοσοκομείων πέρασαν ήδη από δεύτερο επίπεδο κρίσης και αντικαταστάθηκαν. Αλλά δεν πρόκειται να δεχθώ σε καμία περίπτωση ότι αυτή η κυβέρνηση κάνει εκπτώσεις ως προς την καταλληλότητα των στελεχών του κρατικού μηχανισμού. Δεν σημαίνει ότι όλοι θα πετύχουν. Κάποιοι στην πορεία ενδεχομένως να φανούν ανεπαρκείς -και τότε θα επαναξιολογηθούν και ίσως και να αλλάξουν. Δεν είδα, όμως, να ασχολείται κανείς με την ποιότητα των εξωκοινοβουλευτικών στελεχών της κυβέρνησης. Των γενικών γραμματέων, πρώτα απ’ όλα, που αποτελούν και τον βασικό μηχανισμό του κυβερνητικού έργου. Για την επάρκεια όσων στελεχώνουν τις Ανεξάρτητες Αρχές ή υπηρετούν τη Δικαιοσύνη. Μέχρι και τα νέα δεδομένα στην ΕΡΤ, για την οποία ασκήθηκε κριτική, αλλά πλέον όλοι αναγνωρίζουν ότι δεν έχει καμία σχέση με το φερέφωνο κομματικής προπαγάνδας που υπήρχε επί ΣΥΡΙΖΑ. Να δούμε, λοιπόν, τη μεγάλη εικόνα. Και, κυρίως, την ευαισθησία, την τόλμη και την ετοιμότητα αυτής της κυβέρνησης να εντοπίζει τυχόν αδυναμίες της και να τις υπερβαίνει χωρίς συμπλέγματα».

-Οι 13 διοικητές νοσοκομείων, πάντως, δεν αντικαταστάθηκαν γιατί απέτυχαν στην αξιολόγηση. Αλλά εξαιτίας του θορύβου που προκλήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης και την αντιπολίτευση.
«Είμαι πολύ ανεκτικός και ζητώ την καλόπιστη κριτική που βοηθά να διορθώνονται λάθη. Πράγματι, υπήρξαν επιλογές μόνο στις διοικήσεις των νοσοκομείων οι οποίες, σε δεύτερη φάση, δεν πέρασαν τα αυστηρά κριτήρια που έχω θέσει για στελέχη που παίρνουν σημαντικές δημόσιες θέσεις. Γι’ αυτό και δεν προχωρήσαμε σε διορισμούς. Εντοπίστηκε ένα πρόβλημα και λύθηκε. Άκουσα τους προβληματισμούς των πολιτών. Αυτό είναι το κέρδος. Δουλειά των μέσων ενημέρωσης και της αντιπολίτευσης είναι να κάνουν κριτική. Δεκτόν. Όμως, δεν θα δεχτώ αυτή η κριτική να θολώσει την συνολική μας αντίληψη για τις προδιαγραφές που πρέπει να έχουν τα πρόσωπα σε δημόσιες θέσεις. Ούτε, επαναλαμβάνω, και την ευαισθησία μας. Στη Βουλή, άλλωστε, είπα ότι εμείς μέσα σε 5 μήνες διορθώσαμε αμέσως τα λιγοστά μας λάθη, όταν οι αντίπαλοί μας έσφαλλαν επί 5 χρόνια και ακόμη παραμένουν αδιόρθωτοι».

-Από το κυβερνητικό σχήμα, στο οποίο τοποθετήσατε περισσότερους τεχνοκράτες από κάθε προκάτοχό σας, είστε ικανοποιημένος;
«Είμαι ικανοποιημένος από το κυβερνητικό σχήμα και από την ώσμωση μεταξύ κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών στελεχών. Προφανώς κάθε μέρα θα γινόμαστε καλύτεροι και όλοι θα αξιολογούνται διαρκώς. Θα δώσω σε όλους επαρκή χρόνο για να αποδείξουν τι μπορούν να προσφέρουν. Αλλά είμαι ικανοποιημένος από την κυβέρνηση και από την απόδοση της».

-Με αφορμή τις πρόσφατες αστυνομικές επιχειρήσεις έχουν αυξηθεί οι καταγγελίες περί αστυνομικής βίας. Η κυβέρνηση ακολουθεί «στρατηγική έντασης» μεταξύ της Αστυνομίας και παραβατικών χώρων;
«Είχα πει προεκλογικά ότι θα αφήσω την Αστυνομία ελεύθερη να κάνει τη δουλειά της. Οι πολίτες το άκουσαν και μας εμπιστεύτηκαν γιατί ζητούν ασφάλεια στις γειτονιές τους. Και οι φοιτητές ζητούν να μην κάνουν κουμάντο οι τραμπούκοι στα πανεπιστήμια. Σε αυτό δεσμευτήκαμε ως αντιπολίτευση και αυτό κάνουμε ως κυβέρνηση».

-Είναι δουλειά της Αστυνομίας να συμπεριφέρεται εξευτελιστικά σε συλληφθέντες;
«Δεν έχω τέτοια εικόνα. Και αν υπήρξαν μεμονωμένες συμπεριφορές που ξεπέρασαν τα όρια, αυτές θα ελεγχθούν και θα αποδοθούν ευθύνες. Στηρίζω απόλυτα και τον αρμόδιο υπουργό και την Ελληνική Αστυνομία στο χρέος που ανέλαβαν να υπηρετήσουν. Κάποια στιγμή πρέπει να αντιληφθούμε ότι σε μια οργανωμένη πολιτεία το μονοπώλιο της νόμιμης βίας το έχει μόνο το κράτος. Μάλιστα, δεν ασκείται από επιλογή, αλλά από ανάγκη. Και πάντα στο όνομα του κοινού καλού. Δεν χαίρεται κανείς όταν ασκείται βία, θέλω να είμαι ξεκάθαρος σε αυτό. Ούτε πανηγυρίζει. Όμως, πάνω σε αυτή τη βασική αρχή στηρίχθηκαν οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες από τότε που, ακριβώς πριν από 100 χρόνια, ο Μαξ Βέμπερ μίλησε για το μονοπώλιο της βίας που ασκεί το κράτος. Έτσι λειτουργούν οι οργανωμένες πολιτείες και δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω την παραμικρή έκπτωση στην πολιτική μου για την εφαρμογή του νόμου. Λυπάμαι πραγματικά που κάποιοι ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να μη βλέπουν αυτή την απλή πραγματικότητα. Να πιάνονται από μεμονωμένα περιστατικά και να μην βλέπουν την συνολική εικόνα».

-Όταν ένας πολίτης κακοποιείται στα χέρια του κράτους είναι «μεμονωμένο περιστατικό» ή κάτι πιο σοβαρό;
«Αν αναφέρεστε στο τελευταίο περιστατικό στο Κουκάκι, θα σας απαντήσω ότι στην Ελλάδα, δυστυχώς, ο κανόνας ήταν τα “άλλα” περιστατικά. Ο κανόνας ήταν να πετάνε μολότοφ στα παιδιά των ΜΑΤ κάθε Παρασκευή. Καλώς συζητάμε και για το Κουκάκι. Ήδη η υπόθεση ερευνάται και να είστε σίγουροι ότι θα υπάρξει πόρισμα το οποίο θα δίνει στο θέμα τις αληθινές του διαστάσεις. Να μιλήσουμε, όμως, και για τα παιδιά που είναι στις κλούβες των ΜΑΤ; Για τους καταστηματάρχες που ύστερα από κάθε πορεία πρέπει να μαζέψουν τα σπασμένα και να κυνηγάνε την ασφαλιστική εταιρεία για να αποζημιωθούν μήνες μετά; Για τους φοιτητές που κάποιοι τους εμποδίζουν να πάνε στο μάθημα; Ή για όσους έχουν μια ιδιοκτησία την οποία έχουν καταλάβει ορισμένοι με το “έτσι θέλω”; Για όλους αυτούς ποιος θα μιλήσει; Αυτά τα περιστατικά τι είναι; Μεμονωμένα; Όχι. Είναι γενικευμένα και πρέπει να πάψουν. Μεμονωμένο είναι το επεισόδιο στο Κουκάκι και θα ερευνηθεί. Η δημοκρατία ξέρει να δρα και να αντιδρά, να προστατεύει αλλά και να αυτοπροστατεύεται».

-Οι αστυνομικές επιχειρήσεις έχουν ερεθίσει έναν χώρο που εφάπτεται με την τρομοκρατία. Σας προβληματίζει αυτό;
«Η τρομοκρατία θα τσακιστεί! Δεν θα παταχθεί. Θα τσακιστεί! Θα φοβηθώ, δηλαδή, επειδή κάποιοι από αυτούς τους χώρους μας απειλούν ότι θα εντείνουν την αντίδραση τους; Θα φοβηθεί το κράτος, η οργανωμένη πολιτεία με τα μέσα που διαθέτει; Ποτέ! Δεν διαπραγματευόμαστε με τρομοκράτες. Γιατί πιστεύουμε στη δημοκρατία και η τρομοκρατία είναι εχθρός της».

-Έχετε πει ότι θα αλλάξετε τον εκλογικό νόμο. Τι σκοπεύετε να κάνετε και πότε;
«Εντός του Ιανουαρίου θα έλθει στη Βουλή νέος εκλογικός νόμος που θα επαναφέρει το μπόνους. ‘Όμως αυτό θα γίνεται κλιμακωτά, ανάλογα με το ποσοστό του πρώτου κόμματος. Δεν γίνεται αν το πρώτο κόμμα παίρνει 18% να έχει το ίδιο μπόνους με αυτό που θα λάμβανε αν έπαιρνε 38%. Το μεγαλύτερο μπόνους που θα δίνεται θα επιτρέπει σε ένα κόμμα με ποσοστά αντίστοιχα αυτών της ΝΔ στις εκλογές του 2019 να κυβερνήσει αυτοδύναμα. Γιατί, πραγματικά, ας αναλογιστούν οι πολίτες σε ποια κατάσταση θα ήταν τώρα η χώρα αν σε εκείνες τις εκλογές εφαρμοζόταν η απλή αναλογική. Και αν θα επιθυμούσαν μια συμμαχία ΝΔ – Σύριζα, αφού μόνον αυτή θα εξασφάλιζε τότε πλειοψηφία στην Βουλή. Δεν θα επρόκειτο, άραγε, για αλλοίωση και παραμόρφωση της ψήφου που μόλις είχαν δώσει; Όπου πηγαίνω στην Ευρώπη ο ελληνικός εκλογικός νόμος, που είναι αναλογικός κατά 85% με μπόνους στο πρώτο κόμμα, αντιμετωπίζεται ως μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου. Η πολιτική σταθερότητα που προσφέρει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση και η ταχύτητα με την οποία μπορούμε να λαμβάνουμε αποφάσεις είναι που διαφοροποιούν τη δική μας χώρα από πολλές άλλες οι οποίες δυσκολεύονται να σχηματίσουν κυβέρνηση. Δείτε τι γίνεται στην Ισπανία. Εμείς εδώ έχουμε μια σταθερή κυβέρνηση η οποία έχει λάβει ισχυρή εντολή από τον λαό. Η ισχυρή εντολή πρέπει να οδηγεί σε ισχυρή κυβέρνηση».

-Δηλαδή θα ψηφίσετε τον εκλογικό νόμο πριν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα επιδιώξετε συνεννόηση με τα κόμματα ώστε να λάβει τον απαραίτητο αριθμό ψήφων και να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές;
«Δεσμεύτηκα να αλλάξω τον εκλογικό νόμο και θα το κάνω στην αρχή της χρονιάς γιατί ο εκλογικός νόμος πρέπει να αλλάζει στην αρχή μιας κυβερνητικής θητείας. Τώρα που ολοκληρώσαμε τις άμεσες προτεραιότητες της νομοθέτησης πριν από τα Χριστούγεννα, έχουμε την άνεση να φέρουμε τον εκλογικό νόμο. Το περιεχόμενο του αποτελεί την πάγια άποψή μου. Υπό κανονικές συνθήκες, ο Σύριζα -που ισχυρίζεται ότι είναι κόμμα εξουσίας- θα έπρεπε να αναθεωρήσει τα περί απλής αναλογικής. Κι αν πιστεύει ότι μπορεί να είναι πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές, δεν έχει λόγο να μην ψηφίσει αυτόν τον εκλογικό νόμο, ώστε η χώρα να γλιτώσει και την περιπέτεια των διπλών εκλογών. Διότι αν ο εκλογικός νόμος δεν ψηφιστεί με 200 ψήφους, τότε οι επόμενες εκλογές, οι οποίες θα γίνουν το 2023, πολύ πιθανόν να είναι διπλές».

-Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν θα αποκαλύψετε το πρόσωπο που θα προτείνετε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μπορείτε να μας πείτε με τι κριτήρια θα το επιλέξετε;
«Οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι αυστηρά καθορισμένες από το Σύνταγμα. Πρέπει να συμβολίζει την ενότητα του έθνους. Κατά συνέπεια, θα ήταν σημαντικό να μην εκλεγεί μόνο από την παράταξη που θα τον προτείνει και έχει την πλειοψηφία στη Βουλή σήμερα. Άρα, είναι σημαντικό το πρόσωπο που θα προταθεί να μπορεί να συγκεράσει πολιτικές δυνάμεις εντός του Κοινοβουλίου. Αναγνωρίζω ότι η ευθύνη της επιλογής είναι δική μου. Είναι μια βαθιά προσωπική απόφαση. Θα προτείνω το πρόσωπο που θεωρώ πλέον κατάλληλο, πιστεύοντας ότι η εισήγησή μου θα είναι τέτοια που θα πρέπει τα άλλα κόμματα να κληθούν να αιτιολογήσουν γιατί δεν θα την ψηφίσουν».

-Θα είναι άνδρας ή γυναίκα;
«Δεν θα μπω σε αυτή τη συζήτηση. Και δεν νομίζω ότι ενδιαφέρει και την ελληνική κοινωνία. Το κατάλληλο πρόσωπο ενδιαφέρει».

-Θεωρείτε ότι η ρητορική του κ. Τσίπρα, ο οποίος στη Βουλή σάς κατηγόρησε για εξαπάτηση του λαού, αφήνει περιθώρια συνεννόησης;
«Από την πρώτη στιγμή είπα ότι θέλω να είμαι Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων και να ενώσω τον λαό μας σε ένα μεγάλο πρόταγμα εθνικής ανάταξης. Αν ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να παρακολουθήσει αυτήν την προσπάθεια, είναι δικό του θέμα. Ξέρω ότι ένα μεγάλο κομμάτι συμπολιτών μας. οι οποίοι δεν μας εμπιστεύτηκαν στις εκλογές και ψήφισαν τον Σύριζα, συμφωνεί με αρκετές πτυχές της πολιτικής μας. Αυτό μου αρκεί προς το παρόν. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με την κλασική αντιπαράθεση, που συνοδεύεται από τους υψηλούς τόνους και τις σκληρές κόντρες στο Κοινοβούλιο. Θα επιδιώξω τη συναίνεση εκεί που μπορώ να την πετύχω. Τι θα κάνει η αντιπολίτευση είναι δική της δουλειά. Στο μεταξύ, όμως, δεν υπάρχει τίποτα πιο αστείο από το να κατηγορεί ο κ. Τσίπρας αυτή την παράταξη για εξαπάτηση. Εύχομαι στον Σύριζα να βρει το δρόμο του διότι η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή και μετρημένη αντιπολίτευση. Θέλω να πω, ωστόσο, ότι στα εθνικά θέματα έχει διαμορφωθεί ενιαίο μέτωπο και αυτό το καταγράφω ως θετικό».

-Στο Κοινοβούλιο η προκαταρκτική επιτροπή ερευνά την υπόθεση «Novartis». Αν προκύψουν νέα στοιχεία, μπορεί να επανέλθει το ζήτημα των ευθυνών του κ. Τσίπρα ή έχει κλείσει οριστικά;
«Δεν θέλω να πω τίποτα για την υπόθεση Novartis. Θα περιμένω να τελειώσει η προκαταρκτική επιτροπή το έργο της και τότε θα δούμε και θα αξιολογήσουμε τα συμπεράσματα της».

-Τους τελευταίους μήνες η Τουρκία τραβάει το σχοινί στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εσείς πού αποδίδετε αυτήν την προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν έπειτα από τις δύο συναντήσεις που είχατε μαζί του;
«Δεν πρόκειται να ερμηνεύσω δημοσίως την στάση του τούρκου προέδρου, ούτε να χρησιμοποιήσω κάποιο επίθετο για να τη χαρακτηρίσω. Όταν συνάντησα τον κ. Ερντογάν, επιδίωξα σχέσεις καλής γειτονίας, φιλίας και διαλόγου με την Τουρκία. Και επιμένω σε αυτή την προσέγγιση. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα δεν θα υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεση της, ενεργοποιώντας ένα πολύ πυκνό πλέγμα διπλωματικών πρωτοβουλιών ώστε να αποκρούσει τις τελευταίες παράνομες και εκτός διεθνούς νομιμότητας και κοινής λογικής κινήσεις της τουρκικής πλευράς. Η Τουρκία είναι εξαιρετικά απομονωμένη στις πρόσφατες επιλογές της. Αντίθετα, οι θέσεις της Ελλάδας, οι οποίες στηρίζονται πάντα στην τήρηση του διεθνούς δικαίου, έχουν βρει καθολική αποδοχή και στήριξη από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Ρωσία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, τις περισσότερες χώρες του Κόλπου και από ένα μεγάλο κομμάτι της ίδιας της Λιβύης. Όπου, θυμίζω, διεξάγεται ένας σκληρός εμφύλιος πόλεμος και η άλλη πλευρά δεν αναγνωρίζει τη συμφωνία με την Τουρκία ως νόμιμη. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα ενισχύει την αποτρεπτική της ισχύ. Ολοκληρώσαμε πρόσφατα την συμφωνία για τα F-16 και για τα Μιράζ, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι πανέτοιμες και αποτρεπτικά ισχυρές. Ενώ η πόρτα του διαλόγου με τους γείτονες θα είναι από εμένα πάντα ανοιχτή».

-Πώς σχεδιάζετε να κινηθείτε; Η προσφυγή στη Χάγη αποτελεί μια επιλογή για εσάς;
«Η Ελλάδα δεν απαιτεί τίποτε, αλλά και δεν εκχωρεί τίποτα. Και δεν προκαλεί, αλλά συνομιλεί. Ο δρόμος του διαλόγου είναι ανοιχτός και για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και για τις διερευνητικές επαφές, και για πολιτικό διάλογο. Πρόθεσή μου, λοιπόν, είναι να συζητούμε με την Τουρκία και στα τρία επίπεδα. Και πιστεύω πως, ναι, θα πρέπει να πούμε καθαρά ότι αν δεν μπορούμε να τα βρούμε, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε η μία διαφορά που αναγνωρίζει η Ελλάδα να εκδικαστεί από ένα διεθνές δικαιοδοτικό όργανο, όπως είναι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και για να είμαι απολύτως σαφής, αναφέρομαι στον ορισμό της υφαλοκρηπίδας και των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν πιστεύουμε -και το πιστεύουμε- ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα ως χώρα από αυτή την εξέλιξη».

-Πιστεύετε ότι είναι έτοιμο το πολιτικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία να δεχθούν τον συμβιβασμό που θα επιβάλει το Δικαστήριο της Χάγης;
«Όταν προσφύγουμε στη Χάγη για να λύσει τη διαφορά μας με την Τουρκία, θα πρέπει να είμαστε αφενός απολύτως σίγουροι ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Και αφετέρου απολύτως έτοιμοι να δεχθούμε την τελική απόφαση ενός τέτοιου διεθνούς οργάνου. Θεωρώ δεδομένο ότι μια τέτοια πρωτοβουλία θα τύγχανε της στήριξης όλων των πολιτικών δυνάμεων. Είναι απαραίτητο να γίνει. Αν κρίνω από τις δημόσιες τοποθετήσεις των υπόλοιπων κομμάτων, δεν βλέπω να υπάρχει κάποια ουσιαστική αντίρρηση. Διαμορφώνεται, με άλλα λόγια, μια πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία που αναγνωρίζει ότι πρέπει, με κάποιο τρόπο, να λύσουμε τις διαφορές μας με την Τουρκία. Όχι, όμως, υπό καθεστώς πίεσης και εκβιασμών. Αυτή η συζήτηση έχει ήδη ανοίξει στην ελληνική κοινωνία που πιστεύω ότι αντιλαμβάνεται πως αυτή είναι και η σωστή επιλογή. Γιατί ποια άλλη επιλογή έχουμε; Να μην κάνουμε τίποτα και να παραμένουμε σε μια ισορροπία τρόμου με την Τουρκία που ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταλήξει σε ένα σενάριο όπου θα είμαστε και οι δύο χαμένοι; Διότι κερδισμένος δεν υπάρχει σε ένα σενάριο θερμού επεισοδίου».

-Λέτε ότι δεν συζητούμε υπό καθεστώς εκβιασμού. Η Τουρκία, ωστόσο, εκβιάζει με το Μεταναστευτικό.
«Διαχωρίζω τα δύο θέματα. Τα Ελληνοτουρκικά είναι ζήτημα διμερές, συμφωνιών που ισχύουν και Διεθνούς Δικαίου, ενώ το Μεταναστευτικό είναι θέμα ευρωπαϊκό και ευρύτερο. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, δεν κάνουμε καμία έκπτωση στα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Και επιδιώκουμε πρόοδο με βάση όλα όσα προανέφερα. Σε ό,τι αφορά το δεύτερο, διατηρούμε την καλή ελπίδα ότι η Τουρκία θα φερθεί πιο λογικά με βάση και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Αν, ωστόσο, το κόστος που πρέπει να πληρώσει η χώρα για μια στιβαρή εξωτερική πολιτική είναι οι αυξημένες ροές, τότε θα το αναλάβει. Δεν πρόκειται να νερώσω καθόλου το κρασί μου στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Έχουμε πει πολλές φορές τι θα κάνουμε για την αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού και ελπίζω σε μεγαλύτερη ευρωπαϊκή εμπλοκή».

-Έχετε αναλάβει σοβαρές πρωτοβουλίες με όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Τι επιδιώκει η Ελλάδα; Να γίνει μέρος της λιβυκής κρίσης ή να ξεκινήσει τον διάλογο για την οριοθέτηση ΑΟΖ;
«Δεν θέλουμε να είμαστε κομμάτι κανενός προβλήματος. Θέλουμε να είμαστε μέρος της λύσης στη Λιβύη γιατί μας αφορά και εμάς. Είμαστε γειτονική χώρα, άλλωστε είμαστε πιο κοντά σε αυτήν από όσο η Τουρκία. Αν υπήρχε μια άλλη κυβέρνηση στη Λιβύη θα μπορούσαμε να συζητήσουμε θέμα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, αφού είναι ο δικός μας φυσικός θαλάσσιος γείτονας και όχι της Τουρκίας. Δεν θέλουμε μια εστία αστάθειας στη γειτονιά μας. Κατά συνέπεια, θέλουμε να έχουμε λόγο στις εξελίξεις στην Λιβύη. Ζήτησα, και θα το ζητήσω ακόμη πιο επιτακτικά, να συμμετάσχουμε και εμείς στη διαδικασία του Βερολίνου. Γιατί συμμετέχει η Τουρκία και όχι η Ελλάδα; Θα χρειαστεί οπωσδήποτε πολιτική επίλυση του προβλήματος της Λιβύης. Και εμείς θέτουμε έναν όρο για να υπάρξει λύση με σφραγίδα της ΕΕ, καθώς η Ευρώπη θα έχει άποψη για το αύριο της Λιβύης: η επόμενη κυβέρνηση να θεωρήσει αμέσως άκυρη την “συμφωνία” με την Τουρκία. Ο όρος αυτός είναι αδιαπραγμάτευτος».

-Σας ασκείται κριτική, ακόμα και από το εσωτερικό του κόμματος σας, ότι μετά τις εκλογές αλλάξατε τη στάση σας απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών. Ότι, δηλαδή, κάνατε και εσείς τη δική σας κωλοτούμπα. Πώς το σχολιάζετε;
«Προεκλογικά είχα κάνει τα πάντα για να αποτραπεί αυτή η Συμφωνία. Ανοιχτά την κατήγγειλα εντός και εκτός συνόρων και προκάλεσα, μάλιστα, και πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Είχα, ωστόσο, με απόλυτη ειλικρίνεια προειδοποιήσει πως αν υπογραφεί θα είναι δύσκολο να ανατραπεί. Τότε τα εθνικά προβλήματα θα γίνονταν σοβαρότερα και ο μόνος δρόμος θα ήταν η άμβλυνση των αρνητικών συνεπειών της. Αυτό κάνω τώρα, επιστρέφοντας την χυδαία κριτική που κάποιοι ψελλίζουν: κοιτάζω να βελτιώσω πτυχές των Πρεσπών που δημιουργούν προβλήματα! Η κυβέρνησή μου, λοιπόν, στήριξε τους παραγωγούς της Βόρειας Ελλάδας να κατοχυρώσουν το μακεδονικό σήμα. Δεν το έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση. Εγώ πήγα στον Ζάεφ και του είπα “κοίτα, θέλω σχέσεις καλής γειτονίας αλλά δεν θα δεχθώ παρερμηνείες σε ταυτοτικά ζητήματα που συνδέονται με την Ελλάδα”. Και πάντα υποστήριζα ότι πρέπει να διατηρηθεί ανοιχτός ο ευρωπαϊκός δρόμος των Δυτικών Βαλκανίων. Πού ακριβώς είναι, λοιπόν, η κωλοτούμπα; Όσοι την επικαλούνται μάλλον είναι ζαλισμένοι από τις δικές τους κυβιστήσεις. Εγώ μένω στο καθήκον μου: με δεδομένη την Συμφωνία και με την οικονομία να ξαναπατάει στα πόδια στις στην Ελλάδα, εργάζομαι ώστε να αποκτήσουμε ξανά ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια».

-Στις 7 Ιανουαρίου θα επισκεφθείτε τον Λευκό Οίκο. Τι προσδοκάτε από αυτή την συνάντηση με τον Ντόναλντ Τραμπ;
«Η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πιο κοντά από ποτέ. Η Ελλάδα είναι αξιόπιστος σύμμαχος της Αμερικής και περιμένω αυτό να επιβεβαιωθεί όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις. Μπορούμε να εμβαθύνουμε ακόμα περισσότερο την αμυντική μας συνεργασία, παραδείγματος χάριν στον τομέα των drones. Και θα ξεκινήσουμε επίσης τη συζήτηση ώστε να αποκτήσουμε, σε βάθος χρόνου και όταν το επιτρέψουν οι δημοσιονομικές συνθήκες, αεροσκάφη F-35. Η ψήφιση της νομοθεσίας East med Act αποτελεί ιστορική εξέλιξη. Η στήριξη στον αγωγό East Med από τις Ηνωμένες Πολιτείες αναγνωρίζει την ανάγκη να διαφοροποιηθούν οι πηγές ενέργειας της Ευρώπης, και με την κατασκευή του πλωτού σταθμού αεριοποίησης στην Αλεξανδρούπολη, η Ελλάδα μπαίνει για τα καλά στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη. Με τον πρόεδρο Τραμπ, βέβαια, θα συζητήσουμε και για επενδύσεις. Διακρίνεται, εξάλλου, για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο. Είμαι σίγουρος, λοιπόν, ότι δεν θα ήθελε οι αμερικανικές επιχειρήσεις να χάσουν την ευκαιρία να συμμετέχουν στο success story της Ελλάδας!».

-Συναντηθήκατε στις 17 Δεκεμβρίου με την νέα επικεφαλής της ΕΚΤ, την Κριστίν Λαγκάρντ. Θεωρείτε ότι είναι ώριμες οι συνθήκες για να συζητηθεί επίσημα το αίτημα για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ;
«Απόλυτα. Το ανέφερα ήδη στη Σύνοδο Κορυφής και θα το θέσω επίσημα εντός του πρώτου εξαμήνου του 2020. Σκοπός μας είναι να εξασφαλίσουμε την στήριξη των εταίρων, ώστε η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, στο ύψος που θα την πετύχουμε, να ενσωματωθεί στον προϋπολογισμό του 2021. Είμαι συνεπής σε αυτά που είχα πει πριν από τις εκλογές. Οι στόχοι των πλεονασμάτων μπήκαν σε μια εποχή που η Ελλάδα δεν είχε αξιοπιστία. Αυτήν ακριβώς την αξιοπιστία αποκαθιστούμε, προχωρώντας σε πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Και έχοντας καταστήσει σαφές ότι δικαιούμαστε, ως επιβράβευση, τη μείωση των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα από το 2021. Ίσως κάποιοι να ενοχλούνται από αυτή τη συνέπεια, αλλά στο ζήτημα των πλεονασμάτων ήμουν απολύτως σαφής. Μετά τη συζήτηση στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, άλλωστε, δεν υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε ότι ο περιβόητος “λογαριασμός” τον οποίο επικαλείται η αντιπολίτευση αποτελούσε την κορωνίδα της πολιτικής εξαπάτησης του Σύριζα και του κ. Τσίπρα προσωπικά. Ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν δόθηκε εντολή να ανοίξει. Κι όμως, η αντιπολίτευση εξακολουθεί να παραποιεί την αλήθεια. Ψέματα τότε, ψέματα και τώρα! Λυπάμαι, αλλά θα χρειαστεί πολύ χρόνο η αντιπολίτευση για να ξαναβρεί τον βηματισμό της. Και είναι ξεκάθαρο ότι δυσκολεύεται να μας ανταγωνιστεί στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής. Οι πολίτες, λοιπόν, δεν ξεχνούν. Προχωρούν, αλλά δεν ξεχνούν».

-Η προηγούμενη κυβέρνηση υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη. Εσείς τι συγκεκριμένο θα κάνετε για τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στη μισθωτή εργασία που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος τα προηγούμενα χρόνια;
«Ο δημοσιονομικός χώρος, που είμαι σίγουρος ότι θα βρούμε και εντός του 2020 -γιατί θεωρώ ότι θα υπάρχει υπέρβαση των στόχων και το 2020 όπως το πετύχαμε και στο β’ εξάμηνο του 2019- θα αξιοποιηθεί κατά προτεραιότητα για τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης. Δεν είμαι ακόμη σε θέση να σας πω πόσο και πότε θα μειωθεί γιατί δεν έχω την πλήρη δημοσιονομική εικόνα. Αλλά θα μειωθεί σίγουρα. Αυτό θα είναι το μέτρο-αιχμή υπέρ της μεσαίας τάξης στον χρόνο που έρχεται. Ας μη ξεχνάμε, όμως, ότι και αυτή η πρόσθετη ανακούφιση θα λειτουργήσει συνδυαστικά και με άλλες που έγιναν ή θα ακολουθήσουν. Για παράδειγμα, η μεγάλη μείωση του ΕΝΦΙΑ, ο χαμηλότερος ΦΠΑ σε πολλά προϊόντα ή τα κίνητρα για την οικογένεια αποτελούν και αυτά μέτρα υπέρ των μεσαίων στρωμάτων. Δεν έχω πάψει να λέω, άλλωστε, ότι αυτά αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας και σε αυτά στηριζόμαστε».



Αποχαιρετισμός στο Θάνο Μικρούτσικο

Άσμα ερωτικό και πένθιμο ως ένα αντίο στο Θάνο Μικρούτσικο.

Η ιντελιγκέντσια και ο όχλος

Έχουμε και μια ιδιοτελή ιντελιγκέντσια που εκθειάζει τη μετριότητα για να κεφαλαιοποιεί δημοφιλία επί του αγράμματου όχλου.

Saturday, December 28, 2019

Η Ελλάδα της μιζέριας και της μικροψυχίας

Η μιζέρια και η μικροψυχία που δείχνουν κάποιοι για την πολιτογράφηση του Τομ Χανκς είναι χαρακτηριστική της κακοδαιμονίας που κρατά τη χώρα δέσμια της μετριότητας.

Και όλο αυτό βέβαια έχει σαφές πολιτικό και πολιτισμικό πρόσημο.

Το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο εγχώριας παραγωγής παρουσίασε η Τουρκία

Στην Τουρκία το μεγάλο κεφάλαιο συνεργάζεται και φτιάχνει κοινοπραξίες και βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας με την ενίσχυση του κράτους.

Στη συνέχεια το κράτος θα σπρώξει, θεμιτά ή αθέμιτα, τα τουρκικά αυτοκίνητα και προϊόντα στις πολυπληθείς μουσουλμανικές χώρες στις οποίες έχει προηγουμένως χτίσει εθνική επιρροή.

Έτσι γίνεται η δουλίτσα.

Το πρώτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο εγχώριας παραγωγής παρουσίασε η Τουρκία

Wednesday, December 25, 2019

"Αποτροπή νέων τετελεσμένων και προσφυγή στα Ηνωμένα Έθνη": Συνέντευξη στον Politica 989

Είχα την ευκαιρία να μιλήσω την Τρίτη για τα Ελληνοτουρκικά και για τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα στον φιλόξενο Politica.gr 89.8 και τον δημοσιογράφο Χρήστο Κώνστα.

Μερικά σημεία:
• Για τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα: «Θεωρώ, ότι καταρχάς είναι μια θετική εξέλιξη η επικείμενη υπογραφή του αγωγού, East Med στην Αθήνα. Είναι το αποτέλεσμα των διεργασιών και προσπαθειών πολλών μηνών, κυρίως υπήρχαν προβλήματα στον καθορισμό του διαμοιρασμού των εσόδων ανάμεσα στην Κύπρο και στο Ισραήλ, αυτά ξεπεράστηκαν και είμαστε σε καλό δρόμο. Επίσης θετικό είναι ότι τις επόμενες ημέρες θα υπάρξουν συναντήσεις με εμπειρογνώμονες της Ελλάδας και της Ιταλίας, για να προχωρήσει ο καθορισμός της ΑΖΟ ανάμεσα στις δύο χώρες και όλα αυτά δημιουργούν ένα μωσαϊκό κινήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο που είναι θετικό. Η Τουρκία έχει διαμηνύσει, από το 2014, ότι δεν θα δεχθεί να μείνει έξω από την μοιρασιά των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου. Θα έλεγε κανείς πως οι αντιδράσεις της είναι παράνομες, «τσαμπουκαλίδικες», χωρίς να έχουν κανένα ουσιαστικό νομικό έρεισμα αυτό που προβλέπω είναι ότι θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα, αν φτάσουμε, στο κομμάτι της κατασκευής του αγωγού από την μεριά της Τουρκίας, οπότε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, όλα τα μέρη, για το πώς θα το αντιμετωπίσουν το θέμα και σε ποιο βαθμό η Ελλάδα και τα άλλα μέρη είναι διατεθειμένα να αντιμετωπίσουν αυτή την προκλητικότητα της Τουρκίας για να επιβάλουν την κατασκευή του αγωγού».

• Για το γεγονός ότι θα ξεκαθαριστεί τώρα ποιοι θα είναι οι σύμμαχοι της Ελλάδας: «Θα έλεγα το εξής. Θα ήταν πάρα πολύ παρακινδυνευμένο να υπολογίζουμε ότι θα είχαμε στρατιωτική βοήθεια από οποιαδήποτε τρίτη χώρα για σχεδιασμούς ενεργειακούς και μόνο, που δεν αφορούν καταπάτηση εθνικής κυριαρχίας. Όπως πχ να υπήρχε προσπάθεια κατάληψης ελληνικού νησιού, δεν είναι ίδιου μεγέθους οι προκλήσεις και τα ζητήματα συμμαχιών άρα πρέπει να καταλάβουμε ότι το ενεργειακό είναι ζήτημα που δεν μπορεί να λυθεί αυτομάτως. Πρέπει να υπάρξουν άλλου είδους διπλωματικές διαδικασίες. Πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια, η ελληνική, η κυπριακή και η ισραηλινή πρέπει να οδηγηθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, από τη στιγμή που θα υπάρξει ζήτημα ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο που θα προκληθεί από την Τουρκία και εκεί να κυνηγήσουμε ένα ψήφισμα μιας απόφασης ρητής του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ένα τέτοιο ψήφισμα θα μπορούσε να είναι ένα πολύ ισχυρό διαπραγματευτικό εργαλείο για την Ελλάδα ακόμη και για την διευθέτηση των ζητημάτων των θαλασσίων ζωνών, αν και υπάρχει βέβαια το λογικό ερώτημα από την άλλη πλευρά. Η Τουρκία δείχνει τέτοια απέχθεια απέναντι στο διεθνές δίκαιο. Θα σεβαστεί μια απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας;».

«Εκεί είναι το κρίσιμο, ότι οποιαδήποτε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, δεν μπορεί να εκδοθεί σε κενό, πρέπει να υπάρχει κάποια κρίση. Αν επιχειρήσει η Τουρκία να εμποδίσει με βίαιο τρόπο τις νόμιμες ενέργειες των τριών κρατών. Από εκεί και μετά, ελπίζω να οδηγηθούν τα πράγματα με μια τέτοια διαδικασία, ώστε να επιβληθεί η διεθνής νομιμότητα με την αρμοδιότητα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Μετά από αυτό, εκεί μπορεί να υπάρξει μια διεθνής συμμαχία την οποία θα έπρεπε και η Ελλάδα να επιδιώξει, η οποία θα βοηθήσει στην επιβολή αυτού του status quo. Αυτή τη στιγμή είμαστε αρκετά μακριά από αυτό το στάδιο, θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε αλλά δεν γνωρίζουμε ακόμη ότι ο East Med είναι ένας βιώσιμος οικονομικά ενεργειακός αγωγός. Υπάρχουν αρκετά ζητήματα ανοιχτά στην χρηματοδότηση του, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μια αμφίσημη στάση για το αν θα βοηθήσουν οικονομικά και νομίζω ότι ο Πρωθυπουργός στις 7 Ιανουαρίου θα μπορούσε να θέσει αυτό το ζήτημα στην συνάντησ;h του με τον Ντόναλντ Τραμπ, και επίσης περιμένουμε την έμπρακτη στήριξη της Ε.Ε, η οποία έχει ήδη εντάξει το έργο αυτό στα ζωτικής σημασίας ενεργειακά πρότζεκτ για την ΕΕ».

• Για το αν υπάρχει εθνική στρατηγική και ποια είναι αυτή: «Θα έλεγα ότι είναι σε μια άτυπη διαμόρφωση. Θα ήθελα να παρατηρήσουμε ότι τις πρώτες ημέρες τις κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξε να ανεβάσει τους τόνους, ενώ τις τελευταίες ημέρες βλέπω μια πολύ διαφορετική στάση που πιθανόν να αντιλαμβάνονται ότι είναι πλέον πολύ σοβαρό ζήτημα και δεν υπάρχει περιθώριο για μικροκομματικές επιδιώξεις γιατί αν συμβεί κάτι θα την πληρώσουν όλοι και όχι ένας μόνο. Δεν υπάρχει πολιτικό κεφάλαιο, να μιλήσουμε στην ελληνική κοινωνία με όρους διαπραγματευτικούς. Πρέπει να διαμορφώσουμε μια εθνική καθαρή σκέψη για το πώς θα υπάρξει μια συνολική λύση με την Τουρκία, και μέχρι που είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε μια συμμετοχή της Τουρκίας στον διαμοιρασμό των κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου και μετά να πάμε συγκροτημένα και να το υποστηρίξουμε σε όλους τους φορείς. Όλοι μαζί θα πρέπει να κοιτάξουμε έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο για το ποια θα είναι η στάση μας στο εθνικό ζήτημα αυτό».

«Όποτε υπήρξε εμπλοκή του διεθνούς παράγοντα στο Ανατολικό ζήτημα, υπήρξε ένα status quo που παρέμεινε για αρκετά χρόνια. Μέχρι πριν από τρία χρόνια που άρχισε η Τουρκία να συζητά τον αναθεωρητισμό σε σχέση με τη Συνθήκη της Λοζάνης, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι για 90 χρόνια η Συνθήκη της Λωζάνης έχει παραμείνει σταθερή, μια Συνθήκη την οποία η Τουρκία σεβάστηκε. Είναι θέμα ποιοί παράγοντες θα εγγυηθούν την εφαρμογή αυτής της διεθνούς συνθήκης. Πρέπει να υπάρχουν σοβαρές διεθνείς εγγυήσεις και μέσα από διεθνείς εγγυήσεις θα μπορούσε να υπάρχει ένα πλαίσιο που θα διασφαλίζει και την Ελλάδα. Στο πρώτο μέρος του μυαλού μας είναι ένας διπλός στόχος, να επιδείξουμε την δυνατότητα αποτροπής νέων τετελεσμένων με όποιον τρόπο θεωρούμε συνετό και να προωθήσουμε τα πράγματα όπως εμείς θεωρούμε ότι πρέπει σε διεθνή επίλυση του ζητήματος. Αν τα έχουμε μαζί στην ίδια ένταση νομίζω ότι θα είμαστε σε καλό δρόμο. Είναι ένα θέμα που πλέον θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με την δέουσα σοβαρότητα».

Ολόκληρη η συνέντευξη στο link.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους

Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Εύχομαι υγεία, ευημερία, χαρές και αγάπη.

Τουρκικό ΥπΕξ: Ιδού οι αξιώσεις μας στην Ανατολική Μεσόγειο

Τα τουρκικά επιχειρήματα για τις αξιώσεις στην ΑΟΖ Καστελλόριζου και Κύπρου δημοσίευσε η Τουρκία σε ένα προσεκτικά διατυπωμένο 28σελιδο έγγραφο.

Ειδικά για την Κρήτη, φέρνουν ως επιχείρημα ότι η Ελλάδα δεν έκανε το 2011 οριοθέτηση τεμαχίων ανατολικά της Κρήτης αλλά σταμάτησε στα τεμάχια 15 και 20 νότια του νομού Λασιθίου.
Πολύ φοβάμαι ότι εκείνη η κίνηση της Ελλάδας το 2011 θα αποδειχθεί ιδιαίτερα εσφαλμένη.

Τουρκικό ΥπΕξ: Ιδού οι αξιώσεις μας στην Ανατολική Μεσόγειο

Από το Ίντλιμπ στο Αιγαίο

Μαζικοί βομβαρδισμοί από τη συριακή αεροπορία στην επαρχία Ίντλιμπ της Συρίας και προέλαση των δυνάμεων του συριακού στρατού τις τελευταίες ημέρες, με αποτέλεσμα τη μαζική φυγή δεκάδων χιλιάδων Σύρων προς την Τουρκία. Μόνο τα τελευταία 24ωρα μετακινήθηκαν πάνω από 20.000 Σύροι προς την Τουρκία και ο Ερντογάν απειλεί και πάλι την Ευρώπη με το προσφυγικό. Οι κάτοικοι όμως του Ίντλιμπ είναι στην πλειοψηφία τους ισλαμιστές και η Ευρώπη δεν έχει κανένα κίνητρο για να παράσχει άσυλο σε ισλαμιστές. Ο κ. Ερντογάν θα ήταν καλύτερο να ζητήσει τη βοήθεια του φίλου του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος βοηθά στους βομβαρδισμούς του Άσαντ στο Ίντλιμπ και να αφήσει στην άκρη τον αγαπημένο του στόχο την Ευρώπη.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 24 Δεκεμβρίου 2019

O μακρύς δρόμος του EastMed

Στην τελική ευθεία μπαίνει πλέον το φιλόδοξο όσο και ιδιαίτερα σημαντικό σχέδιο της Ελλάδας, της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ιταλίας για την κατασκευή του αγωγού EastMed μετά τις 2 Ιανουαρίου και την υπογραφή των σχετικών συμφωνιών στην Αθήνα. Ο δρόμος όμως ακόμη για την κατασκευή του αγωγού είναι μακρύς και δύσκολος, καθώς το κρίσιμο ζήτημα της χρηματοδότησης δεν έχει λυθεί ακόμη και θα απαιτηθεί η υποστήριξη του project και από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από τις ΗΠΑ, οι οποίες νομοθέτησαν κυρώσεις κατά του μερικώς ανταγωνιστικού TurkStream και του Nord Stream 2. Πέρα από τις δυσκολίες που υπάρχουν λόγω της επιθετικότητας της Τουρκίας, είναι κρίσιμο να κλείσει το χρηματοδοτικό κενό για να γίνει το έργο βιώσιμο.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 24 Δεκεμβρίου 2019

Αστυνομική δράση και πολιτική προπαγάνδα

Μια από τις κεντρικές πολιτικές της Κυβέρνησης Μητσοτάκη αποτελεί η αποκατάσταση του νόμου και της τάξης στη χώρα μετά από τα χρόνια της διακυβέρνησης του Σύριζα, κατά τα οποία υπήρξε μια άνευ προηγουμένου ανοχή (αν όχι και έμμεση υποστήριξη) στις καταλήψεις δημοσίων και ιδιωτικών κτηρίων, με επίκεντρο βασικά την περιοχή των Εξαρχείων αλλά και όχι μόνο. Δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, κτήρια σε ολόκληρη τη χώρα βρέθηκαν στην κατοχή οργανωμένων ομάδων, κατά κανόνα αντιεξουσιαστών και ακροαριστερών, οι οποίες τα χρησιμοποιούν για διάφορες παράνομες δραστηριότητες. Πολλά κατειλημμένα κτήρια χρησιμοποιήθηκαν σαν ορμητήρια για επιθέσεις κατά αστυνομικών αλλά και κατά ιδιωτών, εδώ δεν είναι λίγες οι φορές που διενεργείται σε αυτά εμπόριο ναρκωτικών.

Η πολιτική απόφαση της Κυβέρνησης να εκκενώσει τους κατειλημμένους χώρους θορύβησε ιδιαίτερα τους καταληψίες, που θεώρησαν την κίνηση αυτή ως κήρυξη πολέμου, με αποτέλεσμα μια σειρά βανδαλισμών σε διάφορους στόχους της Αθήνας και άλλων πόλεων. Η Ελληνική Αστυνομία φάνηκε να κινείται προσεκτικά και με σχέδιο, εκκενώντας σιγά-σιγά μια σειρά από κτήρια και συλλαμβάνοντας έναν αριθμό από καταληψίες. Ώσπου φτάσαμε στην επιχείρηση για την εκκένωση του κτηρίου ιδιοκτησίας του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός στην οδό Ματρόζου στο Κουκάκι, όπου είχαμε τη σύλληψη του σκηνοθέτη Δημήτρη Ινδαρέ και των δυο γιών του, με τους συλληφθέντες να καταγγέλλουν την Αστυνομία για χρήση βίας και έλλειψη εισαγγελικής άδειας.

Η επιχείρηση στην οδό Ματρόζου και η αμφισβητούμενη σύλληψη των τριών περίοικων προκάλεσε μεγάλες συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έντονες διαμαρτυρίες από το Σύριζα. Στην πράξη τέθηκε σε εφαρμογή μια οργανωμένη επικοινωνιακή καμπάνια από την αξιωματική αντιπολίτευση για να παρουσιαστεί η αστυνομική επιχείρηση της οδού Ματρόζου ως μια άνευ προηγουμένου περίπτωση ακραίας αστυνομικής βίας, προειδοποιώντας μάλιστα την κοινή γνώμη ότι “αυτό που συνέβη στον Ινδαρέ αύριο μπορεί να συμβεί και σε εσένα”. Τα στοιχεία όμως που έχουν δει το φως της δημοσιότητας δείχνουν πως πρόκειται για μια συστηματική προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας με σκοπό την πολιτική εκμετάλλευση και τη δημιουργία εντυπώσεων.

Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με τις επιθέσεις κουκουλοφόρων αντιεξουσιαστών κατά αστυνομικών που επιχείρησαν την Κυριακή να εκκενώσουν την έπαυλη Ματρόζου στο Μαρούσι. Διαμαρτυρίες από τον Σύριζα για χρήση δακρυγόνων από την ασυνομία και ούτε μια καταγγελία ή αναφορά καν για τη βία των κουκουλοφόρων κατά πολιτών και εμπορικών καταστημάτων. Πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο πολιτικής προπαγάνδας με σκοπό την απαξίωση της αστυνομίας, ώστε να πληγεί η κεντρική πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη για την ασφάλεια και να πεισθούν κάποιοι αφελείς κεντρώοι και κεντροαριστεροί πολίτες πως ο Μητσοτάκης είναι ακροδεξιός.

Απαιτείται λοιπόν μια πολύ προσεκτική προσέγγιση από την πλευρά του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και την ΕΛΑΣ. Κάθε αστυνομική επιχείρηση πρέπει να είναι πολύ σωστά σχεδιασμένη και να υπάρχουν όλες οι δικονομικές πρόνοιες που προβλέπει ο νόμος, όπως και καταγραφή σε βίντεο των ενεργειών των αστυνομικών. Η υπόθεση της ασφάλειας και της επιβολής της νομιμότητας είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και απαίτηση της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και δεν πρέπει να πέσει θύμα μιας φθηνής κομματικής προπαγάνδας.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 24 Δεκεμβρίου 2019

Tuesday, December 24, 2019

ΥπΕξ Ισραήλ: Παράνομο το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης αλλά όχι σύγκρουση με την Τουρκία

"Παράνομο το μνημόνιο Τουρκίας-Τρίπολης αλλά δεν θα κάνουμε και πόλεμο με την Τουρκία".

Νέτα, σκέτα από τον Υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ. Το Ισραήλ ξέρει τι εστί πόλεμος και μέχρι που μπορεί να φτάσει.

ΥπΕξ Ισραήλ: Παράνομο το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης αλλά όχι σύγκρουση με την Τουρκία

Ο Ντομπρόφσκις δείχνει το δρόμο για τα πλεονάσματα

Ως μια “λεπτή άσκηση” χαρακτήρισε σε συνέντευξή του ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόφσκις το ζήτημα της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων της Ελλάδας για τα έτη 2021 και 2022. Και μόνο ότι δεν ακούσαμε για μια ακόμη μια φορά τη γνωστή φράση των ετών των Μνημονίων “pacta sunt servanda” (“οι συμφωνίες οφείλουν να τηρούνται”) δείχνει ξεκάθαρα ότι ο δρόμος έχει ανοίξει για τα καλά. Τεράστια σημασία θα παίξει το timing κατά το οποίο θα τεθεί από την ελληνική Κυβέρνηση επίσημα τα αίτημα της μείωσης. Θα πρέπει πρωτίστως να βγαίνουν τα νούμερα, αλλά και να μην υπάρχει κάποια μείζων πολιτική κρίση στις χώρες που είναι ευαίσθητες ως προς αυτό το ζήτημα, πχ Ολλανδία, Γερμανία, Φινλανδία και 1-2 άλλες.


Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στις 23 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος