Ο Γκορμπατσώφ και οι Έλληνες κομμουνιστές

Όταν αναδείχθηκε στην ηγεσία του ΚΚΣΕ ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ τον Μάρτιο του 1985, οι Έλληνες σύντροφοι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας δεν μπορούσαν να φανταστούν τι θα επακολουθούσε σε μερικά χρόνια.

Ίσως να μην είχαμε βιώσει τίποτε από τις κοσμοϊστορικές αλλαγές της περιόδου 1986-1990, εάν ο σύντροφος Αντρέι Γκρομίκο δεν είχε αποφασίσει να στηρίξει, σε έκπληξη των λεγόμενων σοβιετολόγων, τον γιό της ρωσο-ουκρανικής οικογένειας αγροτών για την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Το ρεπορτάζ λέει ότι ο Γιούρι Αντρόπωφ είχε πεισθεί από τις ικανότητες του νεαρού [τότε] Γκορμπατσώφ, ώστε, μετά τον θάνατο του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, να αναλάβει σημαίνοντα ρόλο μέσα στο Πολίτμπιρο του ΚΚΣΕ. Δεν γνωρίζουμε με ιστορική ακρίβεια γιατί ο σκληρός γραφειοκράτης Αντρόπωφ πείσθηκε ότι ο Γκορμπατσώφ είναι ο κατάλληλος απαράτσικ για να ηγηθεί του Κόμματος. Πολλοί μέσα στο ΚΚΣΕ δεν είχαν πεισθεί, και όταν ο Αντρόπωφ πέθανε, προτίμησαν να βάλουν στη θέση του Γενικού Γραμματέα τον υποτακτικό του Μπρέζνιεφ Κονσταντίν Τσερνιένκο.

Η μοίρα όμως τα έφερε έτσι και ο κομματικός γραφειοκράτης Τσερνιένκο απεβίωσε τον Μάρτιο του 1985. Ο  Γκορμπατσώφ ήταν πλέον η λογική επιλογή για τη διαδοχή.

Στην Ελλάδα, οι σύντροφοι του ΚΚΕ βρίσκονταν σε απόλυτο σκοτάδι για τις βαθιές διεργασίες τις οποίες διερχόταν το αδερφό ΚΚΣΕ και η Σοβιετική Ένωση. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είχε ήδη εξουθενώσει την ήδη ασθενική οικονομία των σοβιετικών κρατών και η ηγεσία τότε του ΚΚΕ δεν είχε καταλάβει σχεδόν τίποτε. O Γκορμπατσώφ όμως ήταν γραμματέας της αγροτικής πολιτικής στο Πολίτμπιρο από το 1978 και είχε δει καθαρά που οδηγούσε ο συγκεντρωτισμός της μπρεζνιεφικής περιόδου.

Μετά την ανάληψη της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας από τον Χαρίλαο Φλωράκη τον Δεκέμβριο του 1972, η ηγεσία του ΚΚΕ ήταν απολύτως προσκολλημένη στις προσταγές της ηγεσίας του ΚΚΣΕ, χωρίς να έχει καλλιεργήσει περιφερειακά κανάλια επικοινωνίας με τις νεωτερικές τάσεις στις βάσεις του συντροφικού ρωσικού κόμματος. Η ανάδειξη του Γκορμπατσώφ στην ηγεσία του ΚΚΣΕ δεν τους εξέπληξε, ούτε τους ανησύχασε, καθώς στον Περισσό είχαν την εικόνα του Γκορμπατσώφ που είχε εναντιωθεί στην εξέγερση των εργατών της “Αλληλεγγύης” στο Γκντάνσκ της Πολωνίας.

Όταν όμως ο σύντροφος Μιχαήλ άρχισε να διαδίδει τις απόψεις του για “περεστρόικα” και “γκλάσνοστ” και υπέγραψε συμφωνίες ειρήνες και αφοπλισμού με τις ΗΠΑ και τον Ρήγκαν, στον Περισσό άρχισαν να τους ζώνουν τα φίδια. Η κατάσταση έφτασε στο όριο το φθινόπωρο του 1989 με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και το κύμα εκδημοκρατικοποίησης σε όλες σχεδόν τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Στην Ελλάδα όμως οι σύντροφοι ήταν απασχολημένοι με το σκάνδαλο Κοσκωτά, την ποινική δίωξη του Ανδρέα Παπανδρέου και εν τέλει την ανάληψη της εξουσίας το 1990. Στο Περισσό υπήρχε ακόμη η προσδοκία ότι το ΚΚΣΕ διατηρεί ακόμη τον έλεγχο της κατάστασης.

Όταν όμως στις αρχές του 1991 ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ είχε αρχίσει να χάνει τον έλεγχο της κατάστασης, και ενώ η Νέα Δημοκρατία έχοντας κερδίσει τις εκλογές του Απριλίου 1990 και είχε πλέον μια σαφή κοινοβουλευτική εντολή, μέσα στις τάξεις του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας υπήρχε μια υπαρξιακή σύγκρουση ως προς την πορεία του κόμματος. Με τον Γκορμπατσώφ και την περεστρόικα ή με την σταλινική παράδοση;

Σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα κλήθηκε να δώσει απάντηση το ιστορικό 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου συγκρούσθηκαν όλες οι τάσεις. Οι σταλινικοί θεωρούσαν ότι η γκορμπατσωφική πορεία οδηγούσε σε καταστροφή των κομμουνιστικών ιδεωδών. “... [ο] συμβιβασμός όπου και όποτε έχει πραγματοποιηθεί έχει οδηγήσει ουσιαστικά στην ουσιαστική απώλεια του χαρακτήρα του Κομμουνιστικού Κόμματος”. Όπως τελικά ομολογεί η απόφαση του Συνεδρίου, οι “αναθεωρητές” με την περεστρόικα και την γκλάσνοστ “στην πραγματικότητα αποσκοπούσαν στην κατοχύρωση του ιδεολογικού-πολιτικού πλουραλισμού μέσα στο Κόμμα”. Τρομερό, να αποσκοπούν σε πλουραλισμό.

Τελικά, στο 130 Συνέδριο τον Φεβρουάριο του 1991 επικράτησαν οι σταλινικοί, οι οποίοι εξέλεξαν γενική γραμματέα του Κόμματος της Αλέκα Παπαρήγα, η οποία αποκήρυξε κάθε έννοια μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο του κομμουμισμού και διαχώρισε τη θέση του κόμματος από τις εξελίξεις στη Σοβιετική Ένωση, τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και ό,τι απέμεινε από την περεστρόικα.

Οι θέσεις του ΚΚΕ παραμένουν από τον Φεβρουάριο του 1991 αναλλοίωτες.

Εις μνήμην Κώστα Κουτσομύτη

Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχω ζήσει. Τρεις μήνες μετά το θάνατο του πατέρα μου, στην παρουσίαση του βιβλίου του "Το κόκκινο ταγκό", το οποίο δεν πρόλαβε ο ίδιος να δει τυπωμένο.

fb

Σαν το "όπλο παρά πόδα";

Αυτό το #ΜετάΘαΛογαριαστούμε είναι σαν το "όπλο παρά πόδα" του Ζαχαριάδη;

Μπορεί να εξηγήσει κάποιος ήρεμα;

fb

Το παρελθόν των υμνητών του Τείχους του Βερολίνου

Να θυμίσω ότι τρεις μήνες πριν από την πτώση του τείχους του Βερολίνου, ο υμνητής του Χόνεκερ και του Γιαρουζέλσκι Νίκος Κοτζιάς παραιτήθηκε από την κεντρική επιτροπή του ΚΚΕ κατηγορώντας την τότε ηγεσία του κόμματος (Φλωράκης, Φαράκος) για "δεξιά στροφή" λόγω της συμφωνίας με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για τη συγκρότηση της Κυβέρνησης Τζανετάκη.

Τρεις εβδομάδες μετά την πτώση του Τείχους η πλειοψηφία της ΚΝΕ εξεγέρθηκε επειδή [μεταξύ άλλων] η ηγεσία των Φλωράκη/Φαράκου δεν στήριξε το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας, και δημιούργησαν το ΝΑΡ, στο οποίο εντάχθηκε και ο Παύλος Πολάκης, μετέπειτα αρχιτραμπούκος του Σύριζα.

fb

Το τελευταίο προπύργιο του Στάλιν

Είναι δύσκολο να εκφράσει κανείς τα συναισθήματα που νιώθει ένας μετριοπαθής δημοκρατικός πολίτης όταν βλέπει έναν καθηγητή των ελληνικών ΑΕΙ να δωρίζει περιχαρής ένα τεράστιο πορτραίτο του Ιωσήφ Στάλιν στον σταλινικό γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας. Ενώ σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο η προσωπικότητα του Στάλιν έχει πλέον ταυτοποιηθεί με θηριώδη εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, στην Ελλάδα υπάρχουν πολίτες που ασκούν δημόσιο λειτούργημα, οι οποίοι στέκονται με χάρη και υπερηφάνεια δίπλα στο πορτραίτο ενός από τους δυο μεγαλύτερους εγκληματίες του 20ού αιώνα. Αναγκαστικά μας έρχεται στο νου μια γνωστή φράση που λέει πως η Ελλάδα είναι η τελευταία Σοβιετία.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 5 Νοεμβρίου 2019

Τι εστί σταλινισμός

Βλέπω πάλι σήμερα πολλούς πεφτοσυννεφάκηδες με αφορμή την ανακοίνωση των σταλινικών του Σωματείου Ηθοποιών και του ΚΚΕ για την Ελένη Παπαδάκη.

Οι περισσότεροι έκπληκτοι δεν γνωρίζουν πραγματικά τι εστί σταλινισμός.

Πριν λίγα χρόνια το ΚΚΕ αποκατέστησε πολιτικά τον Ζαχαριάδη, έναν παθολογικό εγκληματία, ο οποίος αυτοκτόνησε διότι δεν άντεξε το γεγονός ότι το ΚΚ θεωρούσε για 25 χρόνια μετά την πολιτική του πανωλεθρία και τα δεκάδες του εγκλήματα ότι είχε κάνει λάθος σε όλα.

Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα αναγνωρίσουν ποτέ και σε καμία περίπτωση κανένα έγκλημά τους. Πρόκειται για παθολογικές περιπτώσεις.

fb

Άξιοι απόγονοι των ρουφιάνων συναδέλφων τους

Όσοι υπέγραψαν αυτήν την ανακοίνωση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για τη μετονομασία του θεάτρου Rex σε θέατρο "Ελένη Παπαδάκη" είναι άξιοι απόγονοι των ρουφιάνων συναδέλφων τους που το 1944 την οδήγησαν στο σφαγείο της ΟΥΛΕΝ.

Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών: Ζητά την άμεση ανάκληση απόφασης του ΔΣ του Εθνικού

fb

Ιστορικό φιλμ για την απελευθέρωση της Αθήνας το 1944

12 Οκτωβρίου 1944.

Μια από τις συγκλονιστικές στιγμές της ελληνικής ιστορίας του 20ού αιώνα.

Πολύτιμο μίνι ντοκυμαντέρ με μορφή επικαίρων για την απελευθέρωση της Αθήνας το 1944

fb

Η Ελλάς ευγνωμονούσα

Η Ελλάς ευγνωμονούσα.

fb

Σταλινικά αποβράσματα

Οι καφρίλες του ΚΚΕ σήμερα στο άγαλμα του Τρούμαν αποτελούν ύβρη για τη χώρα.

Σταλινικά αποβράσματα και εχθροί της δημοκρατίας.

fb

Η εθνική ξεφτίλα του ΚΚΕ

Σε όλα παραμένει σταθερό το ΚΚΕ από την εποχή του Στάλιν, εκτός από το Μακεδονικό.

Στην 5η Ολομέλεια το 1949 τους έταξε κομμάτι της ελληνικής Eπικράτειας και δικό τους κράτος, και σήμερα λέει ότι "το όνομα Μακεδονία και όποια παράγωγά του θα πρέπει ρητά να γίνει αποδεκτό μόνο ως γεωγραφικός προσδιορισμός για την πΓΔΜ".

Γελοίοι ξεφτίλες, έχουν το θράσος να κάνουν και υποδείξεις, χωρίς να έχουν αποκηρύξει ποτέ την προδοτική απόφαση της 5ης Ολομέλειας.

fb

Στις 14 μονάδες η διαφορά ΝΔ-Σύριζα: Metron Analysis

Στις 14 μονάδες βρίσκεται η διαφορά μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του Σύριζα σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύει η Metron Analysis στα σημερινά 'Νέα'.

Σύμφωνα με την εκτίμηση ψήφου από την Metron Analysis, η Νέα Δημοκρατία φτάνει στο 36,7% και ο Σύριζα στο 22,7%. Ακολουθούν η Δημοκρατική Συμπαράταξη με 8,8%, η Χρυσή Αυγή με 7,3%, το ΚΚΕ με 7,1, η Ένωση Κεντρώων με 3,4%, οι ΑΝΕΛ με 2,9% και το Ποτάμι με 2,8%.

Στην πρόθεση ψήφου η Νέα Δημοκρατία φτάνει στο 26%, έναντι 16,1% του Σύριζα, η Δημοκρατική Συμπαράταξη καταγράφεται με 6,2% και ακολουθούν Χρυσή Αυγή με 5,2%, ΚΚΕ με 5%, Ένωση Κεντρώων με 2,4%, το Ποτάμι με 2%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες με 2%, η Πλεύση Ελευθερίας με 1,4%, η Λαϊκή Ενότητα με 1,2% ενώ η αδιευκρίνιστη ψήφος φτάνει το 10%.

fb

O τυφλός αντιαμερικανισμός των στόκων

Πόσο γελοίος πια και ξεπερασμενος αυτός ο τυφλός αντιαμερικανισμός των διαφόρων κουκουέδων, τριτοδιεθνιστών, τεταρτοδιεθνιστών και λοιπών δήθεν δημοκρατικών δυνάμεων;

Είτε ηγείται ο Ομπάμα, είτε ο Τραμπ, είτε ο Σάντερς, γι αυτούς είναι το ίδιο και το αυτό και παίζουν συνέχεια την ίδια κασέτα του "φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι".

Έβγαλαν και απόφαση στο Δήμο Καισαριανής ότι είναι persona non grata ο Ομπάμα.

Ψεκασμένοι στόκοι με σήμα το σφυροδρέπανο, που κάποιοι τους παίρνουν ακόμη στα σοβαρά.

fb

Παλιές πρακτικές

Η τακτική πάντως του να βγάζουν στα πρωτοσέλιδα τα ονόματα των ανθρώπων που θέλουν να εξοντώσουν δεν είναι καινούργια. Είναι πολύ παλιά.

Την είχε πρωτοχρησιμοποιήσει ο Ριζοσπάστης στη δεκαετία του '20, όταν στοχοποίησαν τους τροτσκιστές και τους αρχειομαρξιστές,

και αργότερα το '43~'44 όταν έβγαλαν και ειδική εφημερίδα με τον εύγλωττο τίτλο “Κατηγορώ” και έδιναν γραμμή στους εκτελεστές της ΟΠΛΑ με καθημερινή δημοσίευση ονομάτων "εχθρών" και "ρουφιάνων".