Θέλουν να ξεχάσουμε

Εννέα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 που οδήγησαν στην ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ολέθριο σχήμα των Συριζανελ.

Κανείς από τους τότε θριαμβευτές δεν θέλει να θυμόμαστε αυτή την επέτειο. Είναι χαρακτηριστικό ότι ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο Βαρουφάκης έκαναν σήμερα το παραμικρό σχόλιο ή ανάρτηση για την επέτειο.

Το ωραιότερο είναι ότι τη "μεγάλη νίκη του λαού" την ξέχασε ακόμη και ο ίδιος ο Σύριζα.

Θα τους βόλευε βέβαια να καταλήξει αυτή η μαύρη περίοδος στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Όσοι όμως πονέσαμε για την περιπέτεια της Ελλάδας δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

fb

Εξέχον μέλος της καλύτερης Κυβέρνησης όλων των εποχών

Εξέχον μέλος της Κυβέρνησης Τσίπρα.
Της καλύτερης Κυβέρνησης όλων των εποχών.

fb

Ούτε στην Ελλάδα των ΑΝΕΛ

Ο Μπόρις Τζόνσον κάνει άνοιγμα στους 21 βουλευτές που διέγραψε την προηγούμενη εβδομάδα να τους πάρει ξανά πίσω στην κοινοβουλευτική ομάδα των Συντηρητικών.

Εντάξει, τέτοιες γελοιότητες ούτε στην Ελλάδα των ΑΝΕΛ δεν έχουν γίνει.

fb

Η εξαχρείωση της πολιτικής έχει μεγάλο κόστος

Τα πολιτικά γεγονότα των τελευταίων ημερών με τη διάλυση ουσιαστικά των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, τη μεταπήδηση βουλευτών και Υπουργών τους στην Κυβέρνηση Τσίπρα και οι υπόγειες διαδρομές του Μαξίμου για να εξασφαλίσει τις πολυπόθητες πλειοψηφίες των 151 ψήφων για τη διατήρηση του καθεστώτος στην εξουσία και την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών έχουν καταρρακώσει το επίπεδο της πολιτικής και έστειλαν τα χειρότερα δυνατά δείγμαta πολιτικής και άλλων ειδών συναλλαγής στην κοινωνία.

Το παράδειγμα που λαμβάνει η κοινωνία από την αήθη συμπεριφορά των πολιτευτών των ΑΝΕΛ και του βουλευτή του Ποταμιού Σπύρου Δανέλλη είναι το παράδειγμα μιας πολιτικής τάξης που λειτουργεί με αμοραλισμό, χωρίς αρχές και που το μόνο που διεκδικεί είναι υπουργικές θέσεις, οφίκια και βόλεμα στις παρυφές της κυβερνητικής εξουσίας. Άνθρωποι που πολιτεύθηκαν με σημαία την προστασία του ονόματος της Μακεδονίας, βρέθηκαν να ξεχνούν τις δεσμεύσεις και τις υποσχέσεις τους σαν να μην συμβαίνει τίποτε και να αλλάζουν στρατόπεδο με πρόφαση τη “σταθερότητα της Κυβέρνησης”. Πολιτικοί που ξεκίνησαν την πορεία τους από τη φιλοβασιλική Δεξιά καταλήγουν τώρα στη διεθνιστική Αριστερά. Άλλοι πολιτικοί που πολιτεύθηκαν με το ΠΑΣΟΚ και με το ξέσπασμα της κρίσης βρέθηκαν στους ΑΝΕΛ, μεταπηδούν στο Σύριζα και καταγγέλουν τώρα το ΠΑΣΟΚ ότι κατέστρεψε τη χώρα. Άλλος πολιτικός που διετέλεσε Υπουργός των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, ισχυρίζεται τώρα ότι “πιέστηκε” να γίνει Υπουργός υπό τον Παπαδήμα για να ξεπλύνει το παρελθόν του και να καταλήξει άσπιλος στο Σύριζα. Βουλευτής του Ποταμιού αποφασίζει να στηρίξει την Κυβέρνηση και να εγκαταλήψει το κόμμα του, επειδή “αν δεν έπαιρνε ψήφο εμπιστοσύνης η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα υπήρχε Συμφωνία των Πρεσπών”.

Όλα αυτά τα φαινόμενα πολιτικής σαπίλας έχουν τεράστιο κόστος για τη Δημοκρατία και τη χώρα. Η εξαχρείωση και εξαθλίωση της πολιτικής προκαλούν αηδία και απέχθεια στους πολίτες και αναζωπυρώνουν τα καταστροφικά στερεότυπα τύπου “όλοι ίδιοι είναι”, “γιατί να ψηφίσω, αφού όποιον και να ψηφίσω στο τέλος θα πουληθεί” και 'όλα είναι προαποφασισμένα και πουλημένα”. Οι “κωλοτούμπες” που προδίδουν τις αρχές βάσει των οποίων ψηφίστηκαν οι συγκεκριμένοι πολιτικοί λειτουργούν ως δηλητήριο στον οργανισμό του πολιτεύματος, διότι υπονομεύουν την ίδια την ουσία της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Όταν ένας ψηφοφόρος ρίχνει την ψήφο του σε έναν πολίτη για να αντιπροσωπεύσει συγκεκριμένες ιδέες και αρχές, επενδύει κάτι εξαιρετικά πολύτιμο για την ουσία του πολιτεύματος: την εμπιστοσύνη. Αν οι ψηφοφόροι εμπιστεύονται τους πολιτικούς για να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα και εκείνοι τελικά κάνουν τα ακριβώς αντίθετα, τότε η εμπιστοσύνη των πολιτών στη Δημοκρατία κλονίζεται ανεπανόρθωτα. Θα ρωτήσει βέβαια κάποιος καλοπροαίρετα “μα δεν μπορεί κάποιος να αλλάξει γνώμη μέσα σε 4 χρόνια;”. Η απάντηση είναι απλή: όταν διαβεβαιώνεις τους ψηφοφόρους σου ότι κάτι δεν θα το αποδεχθείς “ποτέ”, δεν δικαιολογείται η αλλαγή στάσης. Πόσω μάλλον όταν δεν έχουν αλλάξει κάθόλου οι συνθήκες που σε οδήγησαν να υποσχεθείς “ποτέ”.

Το φαινόμενο βέβαια του πολιτικού αμοραλισμού ήταν διαδεδομένο και τα προηγούμενα χρόνια πριν από την κρίση, όμως τότε η ευθύνη για τις αμοράλ κωλοτούμπες βάραινε κυρίως τους πολιτικούς ηγέτες και όχι τους βουλευτές. Το κόστος όμως αυτής της πρακτικής το ζήσαμε με δραματικό τρόπο τα τελευταία χρόνια. Στις αρχές του 2009 ο Υπουργός Οικονομικών της Κυβέρνησης Καραμανλή διαβεβαίωνε ότι “η Οικονομία είναι θωρακισμένη” και το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο υποψήφιος Πρωθυπουργός διαβεβαίωνε τον ελληνικό λαό πως “λεφτά υπάρχουν”. Λίγες μόνο εβδομάδες και μήνες αργότερα οι Έλληνες πολίτες άκουγαν εμβρόντητοι πως όχι μόνο η Οικονομία δεν είναι θωρακισμένη και πως λεφτά δεν υπάρχουν αλλά και πως θα πρέπει να υποστούν τη μεγαλύτερη οικονομική αφαίμαξη που έχει γίνει ποτέ σε δυτική χώρα. Αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής πολιτικής απάτης ήταν η γιγάντωση των αντιδημοκρατικών λαϊκιστικών κομμάτων αλλά και η δραματική και απειλητική εμφάνιση του νεοναζισμού.

Το τελευταίο αυτό φαινόμενο πολιτικού εκμαυλισμού έχει βέβαια έναν φυσικό αυτουργό και υποκινητή, διότι ουδείς πολιτευτής δεν εκμαυλίζεται και εξαχρειώνεται από μόνος του. Κύριος ένοχος και για αυτό το άθλιο και θλιβερό επεισόδιο υπονόμευσης του πολιτεύματος είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτός είναι εκείνος που ενορχήστρωσε την αποστασία των βουλευτών των ΑΝΕΛ και του Σπύρου Δανέλλη, με μόνο σκοπό την παραμονή για λίγους ακόμη μήνες στην εξουσία. Μια συνειδητή και κυνική δηλαδή απαξίωση της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας με τη συγκρότηση Κυβέρνησης από ρετάλια, ώστε να εξασφαλιστεί η παραμονή στην πολύτιμη εξουσία. Θα ερωτούσε λογικά ένας ανυποψίαστος πολίτης “γιατί είναι τόσο σημαντική κ. Τσίπρα η παράταση της πρωθυπουργίας σας με αήθεις κοινοβουλευτικές πρακτικές;” και “αφού θεωρείτε ότι ο Σύριζα είναι πρώτο κόμμα και θα κερδίσετε τις εκλογές όποτε και αν αυτές γίνουν, τότε γιατί δεν προκηρύσσετε πρόωρες εκλογές για προστατεύσετε και το επίπεδο της Δημοκρατίας στα μάτια των πολιτών;”

Φυσικά δεν μπορούν να υπάρξουν απαντήσεις από τον Τσίπρα σε αυτά τα ερωτήματα, διότι γνωρίζει καλά ότι θα χάσει παταγωδώς στις εκλογές και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να εξαντλήσει κάθε ημέρα στην εξουσία για να προωθήσει τις άνομες επιδιώξεις του. Το δυστύχημα είναι ότι η χώρα θα πληρώσει βαρύ τίμημα για τον αμοραλισμό του Αλέξη Τσίπρα. Ελπίζω μόνο να μην είναι και μοιραίο.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Φιλελεύθερος" στις 18/1/2019

“Υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας”

Η έγκληση του Υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου κατά των δημοσιογράφων του “Φιλελεύθερου” που συνοδευόταν από αίτημα για αυτόφωρη σύλληψή τους, αναδεικνύει για ακόμη μια φορά την ελαστική σχέση που έχει αυτή η Κυβέρνηση με τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας, το κράτος δικαίου και τον διαχωρισμό των εξουσιών, όπως τον εξέφρασε από τον 18ο αιώνα ο Μοντεσκιέ.

Η Κυβέρνηση, που αποτελεί τη δεύτερη εξουσία του πολιτεύματος, οφείλει να μην υπονομεύει το έργο των υπολοίπων εξουσιών και στην προκείμενη περίπτωση την τέταρτη εξουσία που είναι ο Τύπος. Τη λύση όμως σε αυτήν την αυθαίρετη και αντιδημοκρατική κίνηση ενός μέλους της εκτελεστικής εξουσίας κατά μιας εφημερίδας, την έδωσε η τρίτη εξουσία που είναι η Δικαιοσύνη. Το γεγονός ότι ο εισαγγελέας αποφάσισε χθες να μην ασκήσει διώξεις με την αυτόφωρη διαδικασία κατά των 4 δημοσιογράφων του “Φιλελεύθερου” αλλά να διατάξει τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, μας δείχνει ότι ακόμη και στη σημερινή Ελλάδα της γενικότερης κατάπτωσης των αξιών υπάρχουν δικαστικοί λειτουργοί αποφασισμένοι να υπηρετήσουν το κράτος δικαίου. Σε αυτό το πλαίσιο, ήταν εξαιρετικά επιτυχημένη η δήλωση του διευθυντή του “Φιλελεύθερου” Παναγιώτη Λάμψια μετά την ανακοίνωση της απόφασης του εισαγγελέα: “Ευτυχώς 'υπάρχουν δικαστές εις τας Αθήνας' όπως θα 'λεγε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος”.

Η συγκεκριμένη φράση του Ελευθέριου Βενιζέλου ειπώθηκε επ' ευκαιρία της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου Επικρατείας στις 17 Μαΐου 1929 και είχε έναν ιδιαίτερο νόημα για την έννοια του διαχωρισμού των εξουσιών. “...να εμπνεύσωμεν και εις τον τελευταίον πολίτην που κατοικεί εις τα απώτατα του κράτους ότι «υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας» που προστατεύουν κάθε πολίτην αδικούμενον από οιονδήποτε διοικητικόν όργανον και από την κυβέρνησιν αυτήν...”. Η βασική έννοια δηλαδή της Δικαιοσύνης είναι να προστατεύει κάθε πολίτη, αλλά και τις άλλες εξουσίες του πολιτεύματος “και από την ίδια την Κυβέρνηση της χώρας”.

Η ιστορική αυτή ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου αποτελεί παράφραση στίχου από το ποίημα “Ο μυλωνάς του Σανσουσί” του Φρανσουά Αντριέ του 18ου αιώνα, το οποίο αφηγείται το μύθο της σύγκρουσης του πανίσχυρου Πρώσσου βασιλιά Μέγα Φρειδερίκου που είχε ενοχληθεί από έναν μύλο που βρισκόταν δίπλα στο εξοχικό παλάτι Σανσουσί στο Πότσνταμ. Σύμφωνα με το μύθο και το ποίημα, ο Φρειδερίκος πίεσε φορτικά τον ιδιοκτήτη του μύλου να τον πουλήσει, αλλιώς “ως βασιλέας της Πρωσίας θα μπορούσε και να του τον κατασχέσει”. Η απάντηση του μυλωνά έχει μείνει στην ιστορία των πολιτικών επιστημών ως η επιτομή του διαχωρισμού των εξουσιών: “Δεν θα μπορέσετε [να τον κατασχέσετε] εφόσον υπάρχουν ακόμη δικαστές στο Βερολίνο”.

Η δικαστική περιπέτεια του “Φιλελεύθερου” με αφορμή ένα τεκμηριωμένο άρθρο για τα εύλογα ερωτηματικά που προκύπτουν από την αυθαίρετη χρήση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την περίθαλψη των προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου και την παντελή έλλειψη λογοδοσίας για τις απευθείας αναθέσεις, καθιστά πλέον επιτακτική την ουσιαστική διερεύνηση και τον έλεγχο αυτών των κονδυλίων. Ελπίζω ότι η εισαγγελική έρευνα δεν θα περιοριστεί μόνο στο αν στοιχειοθετείται το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμησης (που προφανώς και δεν ισχύει) αλλά θα επεκταθεί και στην ουσία της υπόθεσης.

Παράλληλα πάντως υπάρχει ανάγκη διερεύνησης της υπόθεσης και από ευρωπαϊκής πλευράς και για τον σκοπό αυτό θα ενημερωθεί με δική μου πρωτοβουλία εντός της εβδομάδας η αρμόδια Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης (OLAF) και το Ευρωπαϊκό Τμήμα της Διεθνούς Διαφάνειας. Σε μια εποχή που το προσφυγικό/μεταναστευτικό έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα για την Ευρώπη, είναι απόλυτη η ανάγκη της ενημέρωσης των Ευρωπαίων πολιτών και φορολογουμένων για το πως γίνεται η διαχείρηση των εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που δίνουν για την αρωγή των προσφύγων.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' στις 24 Σεπτεμβρίου 2018

Τα αδιέξοδα του Τσίπρα

Το αμήχανο “πάρτι” της δήθεν εξόδου από τα Μνημόνια έληξε χωρίς ιδιαίτερη επικοινωνιακή επιτυχία για την Κυβέρνηση και τώρα ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται ενώπιον αμείλικτων πολιτικών και οικονομικών διλημμάτων ως προς την εκλογική του στρατηγική. Οι σοβαρές κυβερνητικές αστοχίες και ολιγωρίες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εκατόμβη θυμάτων στο Μάτι, όπως και η αναλγησία και το θέατρο, δεν μπορούν εύκολα να σβηστούν από τη συνείδηση της κοινωνίας με άλλο ένα πακέτο επιδοματικής παροχολογίας. Όπως όλα δείχνουν, ο Τσίπρας έχει να αντιμετωπίσει ένα υπόκωφο κύμα οργής από τους πολίτες, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αποτυπωθεί και στις πρώτες δημοσκοπήσεις που θα έρθουν στις αρχές Σεπτεμβρίου.

Ο θρυλούμενος ανασχηματισμός και το πακέτο παροχολογίας και υποσχέσεων που θα ξεδιπλωθούν τις επόμενες μέρες και στην ομιλία στη ΔΕΘ αποτελούν μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια αποφυγής της εκλογικής συντριβής. Ακόμη και ο ανασχηματισμός όμως εμπεριέχει πολλά διλήμματα και αντικρουόμενες επιλογές που έχει φτάσει να αποτελεί γόρδιο δεσμό. Οποιαδήποτε μετακίνηση πρωτοκλασάτου Υπουργού θα ερμηνευθεί επικοινωνιακά ως αποτύπωση προσωπικής αποτυχίας και, εάν οι εκλογές διεξαχθούν εντός των επομένων μηνών, δεν θα υπάρχει επαρκής πολιτικός χρόνος για να καταγραφεί ένα ικανοποιητικό στίγμα στα νέα υπουργικά καθήκοντα. Υπό αυτές τις συνθήκες, ουδείς Υπουργός είναι διατεθειμένος να μετακινηθεί και πολλοί απειλούν με αποχώρηση από την Κυβέρνηση σε περίπτωση μετακίνησης.

Και η υπόθεση όμως της κατάργησης ή αναβολής των περικοπών στις συντάξεις, που έχει εξελιχθεί πλέον σε ιερό δισκοπότηρο για τον Σύριζα, είναι πολιτικά ένα δίκοπο μαχαίρι. Εάν η Κυβέρνηση προχωρήσει σε κατάργηση των περικοπών με μονομερή ενέργεια, τότε θα προκαλέσει ένα τσουνάμι διεθνών αντιδράσεων και από τους δανειστές και από τις αγορές, το οποίο θα κάψει σε πολύ μεγάλο βαθμό το αφήγημα της (δήθεν) αξιόπιστης ελληνικής Κυβέρνησης που τηρεί τις δεσμεύσεις της και μετατρέπει την Ελλάδα σε ελκυστικό επενδυτικό προορισμό. Εάν επιλεγεί απλά η αναβολή, οι διεθνείς αντιδράσεις μπορεί να είναι κάπως ηπιότερες αλλά ο Τσίπρας θα κατηγορηθεί δικαιολογημένα ότι προσπαθεί κυνικά να πετάξει την καυτή πατάτα στην επόμενη Κυβέρνηση. Εάν επιλεγεί η στρατηγική της διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς, υπάρχει η πιθανότητα να υπάρξει μια συμφωνία για ηπιότερες περικοπές, αλλά είναι αμφίβολο αν κάτι τέτοιο θα έχει κάποιο εκλογικό όφελος, αφού και πάλι θα πρόκειται για περικοπές. Το ζήτημα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο από το γεγονός ότι πολλά στελέχη του Σύριζα έχουν σηκώσει πολύ ψηλά τον πήχυ για αυτό το θέμα.

Σημαντικό όμως πρόβλημα υπάρχει και ως προς τις σχέσεις του Σύριζα με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ιδίως εάν στις 30 Σεπτεμβρίου το δημοψήφισμα στα Σκόπια αποβεί υπέρ του Ναι. Το επόμενο διάστημα των τριών μηνών μέχρι την ολοκλήρωση ή μη της συνταγματικής αναθεώρησης στην ΠΓΔΜ θα αποτελεί μια συνεχή δοκιμασία της κυβερνητικής σταθερότητας των Συριζανελ, με δεδομένο ότι ο Πάνος Καμμένος έχει δεσμευθεί ότι θα ρίξει την Κυβέρνηση εάν η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ έρθει προς κύρωση στη Βουλή.

Όλα αυτά όμως τα διλήμματα και τα αδιέξοδα του Αλέξη Τσίπρα θα πρέπει κανείς να τα δει υπό το πρίσμα της εδραιωμένης πλέον αντίληψης στο Σύριζα ότι στις επόμενες εκλογές θα βρίσκονται στη δεύτερη θέση πίσω από την Νέα Δημοκρατία. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το όριο “αξιοπρεπούς ήττας” για την ηγεσία του Σύριζα βρίσκεται στο 20%, θεωρώντας ότι αυτό το ψυχολογικό όριο θα τους επιτρέψει να παραμείνουν στο πολιτικό προσκήνιο και να συνεχίσουν να ηγούνται στο χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Η κρίσιμη συνειδητοποίηση της επερχόμενης εκλογικής ήττας είναι και αυτή που οδηγεί το Σύριζα στην υιοθέτηση μιας αμυντικής στρατηγικής, που ως κύριο στόχο έχει την επικράτηση επί των όμορων πολιτικά αντιπάλων, αφενός του ΚινΑλ και αφετέρου της φιλοδραχμικής Αριστεράς των Κωνσταντοπούλου, Λαφαζάνη και Βαρουφάκη.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' στις 27 Αυγούστου 2018

Εθνικό καθήκον

Όταν βλέπω αθλιότητες σαν την αποψινή δεν εξοργίζομαι πια. Απλά πεισμώνω ακόμη περισσότερο και λέω στον εαυτό μου "δεν θα βρεις ησυχία αν δεν απαλλαγεί η χώρα από αυτούς τους εγκληματίες. Είναι εθνικό καθήκον."

fb

Οπαδός του Σουν Τζου

Θα μου επιτρέψετε να μην παρέμβω στην αλληλοεξόντωση ΑΝΕΛιτών και Χρυσαυγιτών.

Είμαι οπαδός του Σουν Τζου.

fb

Ο λαϊκισμός εδώ πληρώνεται

Ο αυτοεξευτελισμός των κυβερνητικών εταίρων που παρακολουθούμε από το Σάββατο για το ζήτημα της συμφωνίας με την ΠΓΔΜ όσο και να προσβάλλει το πολίτευμα είναι ένα πολύτιμο μάθημα για τους πολίτες και την κοινωνία.

Διότι όπως όλα στη ζωή, και ο λαϊκισμός εδώ πληρώνεται και όλα έχουν τον λογαριασμό τους.

fb

Δεν τους αξίζει η Δημοκρατία

Οι Συριζαίοι που έκαναν δημοψήφισμα καβαλώντας το συναίσθημα των Ελλήνων, με ψεύτικο ερώτημα που είχε λήξει,

και που μας έχουν φλομώσει τον έρωτα με την αναθεώρηση του Συντάγματος για να θεσμοθετηθεί η αμεσοδημοκρατία για να γίνονται δημοψηφίσματα για ψύλλου πήδημα,

λένε τώρα ότι δεν πρέπει να γίνει δημοψήφισμα για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, γιατί "δεν πρέπει να γίνονται δημοψηφίσματα με συναισθηματικά φορτισμένα ερωτήματα".

Είστε ξεφτιλισμένα τσόλια. Δεν σας αξίζει η Δημοκρατία. Να πάτε σπίτια σας γελοία αποβράσματα.

fb

Μόνη καθαρή λύση η πρόταση δυσπιστίας

Ο μόνος καθαρός και σοβαρός τρόπος αμφισβήτησης της νομιμοποίησης του Τσίπρα να υπογράψει τη συμφωνία την Κυριακή ή τη Δευτέρα είναι η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση.

Από τη στιγμή που η συμφωνία υπογραφεί, δεσμεύει ανέκκλητα τη χώρα και το πουλάκι πέταξε.

Η πρόταση δυσπιστίας θα έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση και τους ΑΝΕΛ, διότι θα αποτελούσε de facto εξουσιοδότηση στον Τσίπρα να υπογράψει τη συμφωνία με την οποία διαφωνούν.

fb

Οι Σκοπιανοί ΑΝΕΛ θα σώσουν τον Καμμένο

Μην χαίρεστε πρόωρα και μην περιμένετε παραιτήσεις και αποχωρήσεις από την Κυβέρνηση.

Το βασικό σενάριο λέει ότι το VMRO θα βγάλει τον Πάνο Καμμένο από τη δύσκολη θέση, καταψηφίζοντας στη Βουλή της ΠΓΔΜ τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ.

Έτσι η συμφωνία θα μείνει ανενεργή και δεν θα έρθει στην ελληνική Βουλή για ψήφιση.

Ο Καμμένος θα επαίρεται κι από πάνω ότι κράτησε τις κόκκινες γραμμές του.

Το θεατρικό έργο έχει στηθεί έξυπνα αφού τον Μουτζούρη θα τον πάρει το VMRO και έτσι οι Τσίπρας, Ζάεφ και Καμμένος θα βγούνε και μάγκες από πάνω.

fb

Η κόλαση του ξεφτιλισμένου λαϊκιστή

Ο Πάνος Καμμένος πρέπει μέσα σε 48 ώρες,

- να αποδεχθεί ονομασία της ΠΓΔΜ που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία

- να ψηφίσει ενεχυρίαση δημόσιας περιουσίας ύψους 25 δισεκατομμυρίων ευρώ στους δανειστές.

Γνωρίζω ότι είναι τόσο παχύδερμο που δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά, αλλά ακόμη και ένας ιταμός ξεφτίλας πολιτικός είναι δύσκολο να κουβαλήσει και τα δύο αυτά ζητήματα, όταν παίζει το ρόλο του 'πατριώτη' στους χαχόλους ψηφοφόρους.

fb

Πολιτική υποχρέωση της ΝΔ η πρόταση δυσπιστίας

Οι διαδικασίες τις οποίες επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας για να συμφωνήσει και εν τέλει να υπογράψει τη συμφωνία που έκλεισε με τον Ζόραν Ζάεφ καθιστούν πολιτικά επιβεβλημένη την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης.

Ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Εξωτερικών διεξήγαγαν μια διαπραγμάτευση ερήμην της αντιπολίτευσης και του Κοινοβουλίου και ανακοίνωσε ότι θα υπογραφεί μια συμφωνία με την ΠΓΔΜ την Κυριακή ή τη Δευτέρα, το κείμενο της οποίας δεν ανακοινώνει. Το γεγονός δε ότι η συγκεκριμένη συμφωνία θα έχει την νομική μορφή της «διεθνούς συμφωνίας απλοποιημένης μορφής» δίνει το δικαίωμα στην Κυβέρνηση να μη φέρει καθόλου τη συμφωνία για έγκριση στη Βουλή. Πέρα δηλαδή από τις όποιες αντιρρήσεις ή συμφωνίες μπορεί να έχει κανείς για το περιεχόμενο της συμφωνίας, πρόκειται για μια κραυγαλέα περίπτωση περιφρόνησης των κανόνων της Δημοκρατίας και του πολιτεύματος. Τα πράγματα γίνονται ακόμη από το γεγονός ότι ο κυβερνητικός εταίρος του Σύριζα, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες διαφωνούν με τη συμφωνία και προαναγγέλουν ήδη ότι δεν θα την ψηφίσουν ακόμη και αν η συμφωνία εγκριθεί από τους πολίτες της ΠΓΔΜ στο επικείμενο δημοψήφισμα και η αντιπολίτευση του VMRO συναινέσει σε αναθεώρηση του Συντάγματος. Ξεκαθάρη δηλαδή δήλωση άρσης της δεδηλωμένης σε ένα μείζον ζήτημα εθνικής ασφαλείας και εξωτερικής πολιτικής.

Μια πρόταση δυσπιστίας θα αποτελούσε μια καθαρή δημοκρατική διαδικασία που θα αναδείκνυε εντός της εθνικής αντιπροσωπείας τις θέσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης και της αντιιπολίτευσης και θα έφερνε τον κάθε βουλευτή ενώπιον των ευθυνών του, καθώς ψήφος εμπιστοσύνης προς την Κυβέρνησης θα αποτελέσει de facto εντολή προς τους Τσίπρα και Κοτζιά για να υπογράψουν τη συμφωνία και να δεσμεύσουν νομικά τη χώρα σε διεθνές επίπεδο.

Η συζήτηση στο Κοινοβούλιο θα βοηθούσε και τους Έλληνες πολίτες να κατανοήσουν τις πτυχές της υπόθεσης, παρά τον ξύλινο λόγο που αναμένεται να επικρατήσει. Έχει τεράστια σημασία για την ουσία της Δημοκρατίας και του πολιτεύματος, να κατανοεί πλήρως η κοινή γνώμη τα υπέρ και τα κατά μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας που ενδέχεται να δεσμεύσει τη χώρα για πολλές δεκαετίες, ίσως και αιώνες. Οι συνοπτικές διαδικασίες, οι τακτικές της μυστικής διπλωματίας και η παράκαμψη της Βουλής υπονομεύουν την ήδη βαριά πληγωμένη εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους θεσμούς και τους πολιτικούς.

Η Κυβέρνηση πιθανότατα δεν θα πέσει από μια πρόταση δυσπιστίας. Θα πληγεί όμως βαρύτατα η αξιοπιστία της μεθόδευσης που ακολούθηκε για να κλειστεί η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ και θα αναδειχθεί ο πολιτικός αμοραλισμός των ΑΝΕΛ. Τα κυνικά παιγνίδια του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου με ένα πολύ σοβαρό εθνικό ζήτημα πρέπει να έχουν βαρύ πολιτικό κόστος.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 14/6/2018

Ενεχυρίαση δημόσιας περιουσίας λόγω αφερέγγυων Συριζανελ

Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα άρθρα του πολυνομοσχεδίου είναι και το γνωστό πλέον άρθρο 109, με το οποίο ενεχυριάζεται ιδιωτικού δικαίου περιουσία του Δημοσίου αξίας 25 δισεκατομμυρίων ευρώ έναντι των υποχρεώσεων εξόφλησης του δανείου του 3ου Μνημονίου. Πρόκειται για μια ντροπιαστική διαδικασία για την Ελληνική Δημοκρατία, την πλήρη ευθύνη της οποία φέρει η Κυβέρνηση Συριζανελ. Ο τρόπος διακυβέρνησης με τις συνεχείς αμφισβητήσεις των συμφωνιών και οι εξαγγελίες μελών της Κυβέρνησης για ανάκληση μέτρων του Μνημονίου “μετά τον Αύγουστο”, έχουν κάνει τους δανειστές τρομερά δύσπιστους προς την Ελλάδα. Και το δυστύχημα είναι ότι αυτή η καχυποψία θα μας σκιάζει για πολύ καιρό.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Φιλελεύθερος στις 13/6/2018

Το χυδαίο ψέμα και η πολιτική απάτη του Πάνου Καμμένου

Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ νομίζει ότι μπορεί να γλυτώσει τον εξευτελισμό του στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ με γελοία ψέματα και εξαπάτηση των πολιτών. Έγραψε μέσα στην νύχτα (1:55πμ) ένα tweet όπου προσπαθεί να πείσει τους απλούς ανθρώπους που δεν γνωρίζουν διεθνές δίκαιο ότι η συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ δεν θα ισχύσει δήθεν αν δεν κυρωθεί από την ελληνική Βουλή και πως οι ΑΝΕΛ “δεσμεύονται για την μη κύρωσή της”.

Κατ' αρχήν να πούμε ότι οποιαδήποτε “δέσμευση” των ΑΝΕΛ είναι για τα πανηγύρια. Το κόμμα αυτό των ασπόνδυλων έχει “δεσμευθεί” για δεκάδες πολιτικές και έχει τελικά συναινέσει σε όλες.

Επί της ουσίας όμως: Από τη στιγμή που η συμφωνία υπογραφεί από τους Κοτζιά και Δημητρώφ καθίσταται μέρος της διεθνούς έννομης τάξης και παράγει και πολιτικά και νομικά αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, οι πρόνοιες της συμφωνίας για την ονομασία, την ιθαγένεια και τη γλώσσα ενεργοποιούνται άμεσα και θα εφαρμοστούν σε όλες τις διεθνείς σχέσεις της -μέχρι αύριο- ΠΓΔΜ και σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους μετέχουν τα Σκόπια. Τουτέστιν, από αύριο η “FYROM” θα εμφανίζεται ως “North Macedonia” επισήμως και θα αλλάξει η ονομασία της στη διεθνή της παρουσία, όπως πχ στις αθλητικές διοργανώσεις. Η FIFA δηλαδή, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, η FIBA θα αποκαλούν πλέον την FYROM “North Macedonia”, είτε κυρώσει η ελληνική Βουλή τη συμφωνία είτε όχι.

Η κύρωση αφορά μόνο τη συμμετοχή των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν δε οι Σκοπιανοί τηρήσουν τις προβλέψεις της συμφωνίας για την αναθεώρηση του Συντάγματος και τις λοιπές σχετικές πρόνοιες και η ελληνική Βουλή δεν κυρώσει τη συμφωνία, τότε τα Σκόπια θα έχουν δικαίωμα να ζητήσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να αναγνωριστούν με την ονομασία “Macedonia” και είναι απολύτως σίγουρο ότι το αίτημά τους θα γίνει δεκτό. Στη συνέχεια θα ξανα-αλλάξουν πανηγυρικά το Σύνταγμά τους επαναφέροντας το “Μακεδονία” σκέτο και η θλιβερή αυτή υπόθεση θα λήξει με ένα φιάσκο για την Ελλάδα.

Αυτές τις γελοιότητες και εθνικά εξευτελιστικές εξελίξεις θέλει να φέρει ο άθλιος Πάνος Καμμένος με την πολιτική απάτη της μη κύρωσης που δήθεν καλύπτει τη χώρα.

fb

Δημήτρης Καμμένος: Ο Κοτζιάς δεν έχει εξουσιοδότηση από τους ΑΝΕΛ για να υπογράψει τη συμφωνία

Τεράστιο πολιτικό θέμα εγείρεται με τη δήλωση του βουλευτή των ΑΝΕΛ Δημήτρη Καμμένου στον Αντέννα ότι ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς δεν έχει την εξουσιοδότηση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων για να υπογράψει τη συμφωνία με τον Δημητρώφ.

Η συγκεκριμένη δήλωση δικαιώνει πλήρως την πρόταση δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση.

fb

Νόμιζε ότι εκείνος θα τη γλύτωνε

Ενοχλήθηκε ο κύριος Πάνος Καμμένος που τον έκραξε η μισή Ελλάδα για το ταξίδι του στο Μονακό.

Νόμιζε ο αφελής ότι ο λαϊκισμός είναι ένα δηλητήριο που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και εναντίον των λαϊκιστών.

fb

Άνοιξε τα χαρτιά του ο Τσίπρας

Απέρριψε ο Τσίπρας το ενδεχόμενο ταυτόχρονης διενέργειας εθνικών εκλογών και ευρωεκλογών τον Μάιο του 2019 και επιμένει στο ότι οι εκλογές θα γίνουν το φθινόπωρο του '19.

Μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο έριξε το βάρος στο κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης, αφήνοντας αιχμές για αντιρρήσεις υπουργών σε κάποια από τα προαπαιτούμενα, και στην εκκίνηση της διαδικασίας της συνταγματικής αναθεώρησης μετά τον Αύγουστο "για να φανούν οι διαχωριστικές γραμμές".

Είπε λοιπόν ξεκάθαρα ο άνθρωπος το σχέδιό του. Θα χρησιμοποιήσει τη συνταγματική αναθεώρηση για να φτιάξει νέες διαχωριστικές γραμμές στο πολιτικό τοπίο, οι οποίες θα εξυπηρετούν το στόχο του για διαχείρηση της επόμενης μέρας μετά την αναπόφευκτη εκλογική ήττα και την προσπάθεια δημιουργίας αντιδεξιού μετώπου μαζί με το Κίνημα Αλλαγής.

fb

Μούγκα στη στρούγκα του Μαξίμου για τον Καμμένο

Εκεί στο Μαξίμου που σχολιάζουν και βγάζουν non papers για ψύλλου πήδημα, έκαναν κανένα σχόλιο για την αναφορά του Καμμένου για "Έλληνες ομήρους σε τουρκικές φυλακές";

Τίποτε έ; Μούγκα στη στρούγκα οι καρτερές οι κότες;

Ενημέρωση 1 -- 11/3/2018 22:10 | Αμηχανία στο Μαξίμου από τις δηλώσεις του Καμμένου για «ομήρους»

Αμηχανία στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν προκαλέσει οι υψηλοί τόνοι που χρησιμοποιεί τις τελευταίες ημέρες ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος για τους δύο υπό κράτηση Έλληνες στρατιωτικούς, του οποίους έχει αποκαλέσει δυο φορές «ομήρους», αποκλίνοντας από την κεντρική γραμμή της κυβέρνησης. Ρεπορτάζ από τον Σκάι.

fb