Διαβάζω σήμερα τίτλους όπως "Σκληρή στάση συνεχίζει να τηρεί η Γερμανία" για το χρέος και αρχίζω να αμφιβάλλω αν καταλαβαίνουμε τι γράφουμε.
Το αν υπάρχει "σκληρή στάση" από τη Γερμανία εξαρτάται από ποιά πλευρά βλέπουμε το ζήτημα. Η πραγματικότητα είναι ότι η Γερμανία δεν έχει πια σκληρή στάση στο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους και αποδέχεται πλέον ότι είναι αναπόφευκτη η υπό όρους εφαρμογή μέτρων ελάφρυνσης του χρέους. Αυτή είναι μια πάρα πολύ πιο "μαλακή στάση" από αυτή που τηρούσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που έλεγε ότι η ελάφρυνση "δεν είναι απαραίτητη" και "να κοιτάμε άλλα πράγματα".
Αν με το "σκληρή στάση" εννούμε ότι η Γερμανία θα συναινέσει να μας δοθεί ελάφρυνση χρέους με "λευκή επιταγή" στους Συριζανελ να κάνουν ό,τι τους γουστάρει, τότε απλά θα πω ότι έχουμε χάσει το μέτρο. Εδώ και μήνες γράφω ότι η ελάφρυνση χρέους θα γίνει (δεν ήταν καθόλου αυτονόητη) και θα συνοδεύεται από δεσμεύσεις, οι οποίες δεν θα είναι τίποτε τέρατα με περικοπές κλπ αλλά εξασφάλιση ότι οι Συριζανελ δεν θα ξηλώσουν τις μεταρρυθμίσεις και ότι θα συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα, στην ενέργεια, τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λειτουργία της αγοράς. Απλά και αυτονόητα πράγματα δηλαδή.
Αντί να πούμε και μπράβο στη Γερμανία που υποχωρεί από την άκαμπτη στάση του Σόιμπλε, τους λέμε και "σκληρούς" που δεν θέλουν να κάνουν τα χατήρια του Σπίρτζη, της Αχτσιόγλου και του Σκουρλέτη. Μπορεί να είμαστε άρρωστοι αντιγερμανοί αλλά ας μην χάνουμε και το μέτρο.
No comments:
Post a Comment