Οι ανιστόρητες και πονηρές ανοησίες του Αλέξη Τσίπρα

Μας έχει συνηθίσει και στο πρόσφατο παρελθόν ο Αλέξης Τσίπρας σε δεκάρικους λόγους για το κακό διεθνές κεφάλαιο, τις επάρατες ανισότητες και τα βάρη που σηκώνει ο καλός ευρωπαϊκός Νότος από τον “κακό” Βορρά. Η ομιλία του όμως την Κυριακή στο “Φόρουμ για την Ειρήνη” στο Παρίσι ξεπέρασε κάθε προηγούμενο ρεκόρ σε φθηνά αριστερά κλισέ, ανιστόρητους συσχετισμούς και αχαλίνωτη κινδυνολογία.

Το Φόρουμ αυτό είναι ένα ετήσιο event, το οποίο διοργανώνουν μια σειρά από διεθνή think tanks και Πανεπιστήμια, έχει την υποστήριξη του γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών και ως σκοπό του έχει την “αναζήτηση λύσεων στις παγκόσμιες διασυνοριακές προκλήσεις”. Φέτος συνέπεσε με την τελετή του εορτασμού των 100 ετών από τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και έτσι συμμετείχε πλήθος σημαντικών ηγετών από όλο τον κόσμο και η θεματολογία κινήθηκε γύρω από τους μεγάλους παγκόσμιους κινδύνους για την ειρήνη. Στο Φόρουμ προσκλήθηκε να μιλήσει και ο Αλέξης Τσίπρας και έτσι είχε την ευκαιρία να απευθυνθεί σε μια ομάδα ηγετών υψηλού επιπέδου.

Είχε λοιπόν η ευκαιρία να αναπτύξει σε αυτήν τη σημαντική εκδήλωση ο Έλληνας Πρωθυπουργός (και Υπουργός Εξωτερικών) τις θέσεις της Ελλάδας για τους κινδύνους για την ασφάλεια που προκύπτουν στην Ανατολική Μεσόγειο από την ανεξέλεγκτη συμπεριφορά της Τουρκίας και τις απειλές που εκτοξεύουν κάθε μέρα σχεδόν οι Τούρκοι αξιωματούχοι, αλλά και τις υπόλοιπες εστίες έντασης στην ευρύτερη περιοχή που επηρεάζουν την ασφάλεια και της χώρας μας αλλά και της Ευρώπης εν γένει. Αντ’ αυτού ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να εκφωνήσει μια δεκάρικη ψευδοιδεολογική ομιλία, στην οποία προσπάθησε να συνδέσει τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την άνοδο του ναζισμού και του φασισμού και να κινδυνολογήσει εκ του πονηρού για τη σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη με την άνοδο των λαϊκιστικών και ακροδεξιών πολιτικών σχηματισμών. Ο ηγέτης του Σύριζα έφτασε στο σημείο να υπονοήσει ότι υπάρχει κίνδυνος Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς “το πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννιέται και μεγαλώνει το αυγό του φιδιού, δηλαδή η ακροδεξιά, οι εθνικιστικές απόψεις, [είναι] οι απόψεις εκείνες που οδήγησαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο”.

Προφανώς ουδείς σοβαρός παρατηρητής των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη δεν τολμά να ισχυριστεί ανοιχτά ότι υπάρχει σήμερα στην Ευρώπη κίνδυνος γενικευμένου πολέμου και δη παγκόσμιου πολέμου λόγω των ανισοτήτων και της ανόδου του εθνικισμού. Πρόκειται για έναν εξόφθαλμα γελοίο υπαινιγμό από τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος καταφεύγει σε τέτοιες ακραίες τοποθετήσεις για έναν απλό αλλά πολύ σημαντικό λόγο: η ένδεια πολιτικών επιχειρημάτων από την Αριστερά στο σύγχρονο discours στην Ευρώπη, την έχει αφήσει με ένα μόνο όπλο για να μπορέσει να επιβιώσει πολιτικά και εκλογικά. Το όπλο της ακραίας κινδυνολογίας. Είναι γνωστό από τα αρχαία ακόμη χρόνια ότι το πιο αγαπημένο εργαλείο των πάσης φύσεως δημαγωγών και λαϊκιστών είναι η πυροδότηση του φόβου στο λαό και στη συνέχεια η διαχείριση αυτού του φόβου. Και εύκολα μετά μπορεί κάποιος να φανταστεί τι μπορεί να κάνει ένας αδίστακτος ηγέτης ότι καταφέρνει να παίζει με τους φόβους ενός λαού.

Φυσικά δεν μπορεί κανείς να εφησυχάζει μπροστά στα φαινόμενα της ανόδου του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, αλλά αυτά τα φαινόμενα απειλούν το επίπεδο της Δημοκρατίας και την εσωτερική συνοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών και σε καμία περίπτωση δεν διαφαίνεται κίνδυνος πολέμου εντός της Ευρώπη. Κινδυνος πολέμου υπάρχει μόνο από εξωγενείς παράγοντες, όπως η συνεχιζόμενη κρίση στην Ανατολική Ουκρανία και η επιθετικότητα της Ρωσίας προς τις χώρες της Βαλτικής, η διεθνής τρομοκρατία και ο τζιχαντισμός και η επιθετικότητα της Τουρκίας κυρίως προς την Ελλάδα και την Κύπρο.

Τα φαινόμενα εθνικισμού και ακροδεξιού εξτρεμισμού είναι ακόμη περιορισμένα και κυρίως δεν έχουν ως στόχο ενδοευρωπαϊκές διενέξεις. Ο ευρωπαϊκός πολιτικός εξτρεμισμός είναι εξωστρεφής καθώς έχει στοχοποιήσει τους παράτυπους μετανάστες και τους μουσουλμάνους και όχι εσωστρεφής με ανοιχτές συγκρούσεις ευρωπαϊκών κρατών προς άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής ιδέας είναι πως κατάφερε σχεδόν να εκμηδενίσει τις ιστορικές διακρατικές και διεθνοτικές συγκρούσεις στη Γηραιά Ήπειρο. Η μεγάλη σύγκρουση των τελευταίων αιώνων στην Ευρώπη ήταν η σύγκρουση Γερμανίας-Γαλλίας και πλέον αυτή η σύγκρουση απλά δεν υπάρχει. Τα δύο πρώην εχθρικά κράτη αποτελούν πλέον τον πυρήνα της ευρωπαϊκής ενότητας, ενώ νεότερες περιφερειακές συγκρούσεις όπως αυτές στην πρώην Γιουγκοσλαβία τείνουν να αποκατασταθούν πλήρως λόγω του ευρωπαϊκού οράματος αυτών των χωρών.

Προφανώς και πρέπει να γίνουν μεγάλες προσπάθειες να αμβλυνθούν οι υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως επίσης και εντός κάποιων χωρών, όπως είναι τα ανατολικά κρατίδια της Γερμανίας. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να πεισθούν οι χώρες που φλερτάρουν με ανελεύθερες πολιτικές και έκπτωση του κράτους δικαίου να επανέλθουν στην ευρωπαϊκή κανονικότητα. Όλα αυτά όμως είναι προβλήματα πλήρως ελέγξιμα και διαχειρίσιμα εντός της Ευρώπης. Αλίμονο αν θέτουν εμείς οι ίδιοι σε αμφισβήτηση το μεγαλύτερο επίτευγμα της μεταπολεμικής Ευρώπης που είναι η βαθιά εδραιωμένη ειρήνη.

Όχι λοιπόν κύριε Τσίπρα, στη σημερινή Ευρώπη παρ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν υπάρχει κίνδυνος πολέμου, πόσο μάλλον παγκόσμιου πολέμου. Ο πραγματικός κίνδυνος που υπάρχει είναι ότι αδίστακτοι λαϊκιστές σαν εσένα προσπαθούν να σπείρουν το φόβο στις κοινωνίες για να συνεχίσουν να επιβιώνουν πολιτικά. Οι Ευρωπαίοι πολίτες όμως θα τους θέσουν στο περιθώριο. Εκεί που τους αξίζει.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' στις 13/11/2018

Οι Ιταλοί λαϊκιστές υπονόμευσαν το μέλλον της Ευρωζώνης

Μπορεί μεν ο προαιώνιος στόχος των ακροδεξιών της Λέγκας του Βορρά, των λαϊκιστών του Κινήματος 5 Αστέρων και των απανταχού εχθρών του ευρώ να καταστρέψουν το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα να είναι δύσκολο να επιτευχθεί, η ζημιά όμως που έχει συντελέσει η αντιευρωπαϊκή συμμαχία που ανήλθε στην εξουσία στην Ιταλία είναι πολύ μεγάλη για τις προοπτικές της Ευρωζώνης.

Μπορεί η ελληνική χρεοκοπία του 2010 και η εχθρική για την Ευρώπη στάση των Συριζανελ το 2015 να έφεραν την Ευρωζώνη κοντά και στη διάλυση, αλλά η κυβίστηση του Αλέξη Τσίπρα μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος και η πιστή, σε μεγάλο βαθμό, τήρηση των όρων του Μνημονίου, έδωσαν φευγαλέα την εντύπωση ότι η πολύπαθη πολιτική συναίνεση των κρατών-μελών πάνω στους κανόνες της Ευρωζώνης είχε κατακτηθεί. Ακόμη και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Πορτογαλίας που στηρίζει τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Αντόνιο Κόστα αποδέχθηκε σιωπηρά τους κανόνες που διέπουν τη ζώνη του ευρώ. Η νίκη δε του ακραιφνούς ευρωπαϊστή Εμμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας με τις προωθημένες θέσεις του για σημαντική ενίσχυση των θεσμών της Ευρωζώνης έφερε έναν άνεμο ελπίδας ότι οι ατέλειες στην αρχιτεκτονική του κοινού μας νομίσματος θα μπορούσαν να αποκατασταθούν με έναν μεγάλο συμβιβασμό Βορρά-Νότου.

Η άνοδος όμως στην εξουσία στην Ιταλία των αντιευρωπαϊστών της Λέγκας και του Κ5Α ανέτρεψε αυτήν τη δυναμική. Η έμπρακτη αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών δημοσιονομικών κανόνων από μια μεγάλη χώρα όπως είναι η Ιταλία, επανέφερε την καχυποψία στις κυβερνήσεις των χωρών του Βορρά και παγώνει το θετικό μομέντουμ που είχε προκαλέσει η εκλογή Μακρόν και ο ιστορικός συμβιβασμός των χωρών του αριστερού Νότου. Η προκλητική στάση της νέας ιταλικής κυβέρνησης προκάλεσε αντισυσπειρώσεις και δεν πρέπει να θεωρείται καθόλου συμπτωματική η συγκρότηση της Νέας Χανσεατικής Ομάδας των δέκα χωρών του Ευρωπαϊκού Βορρά και των “συνετών” δημοσιονομικά Ανατολικών χωρών, η οποία απορρίπτει μετά βδελυγμίας κάθε σκέψη για αμοιβαιοποίηση των κινδύνων στην Ευρωζώνη, εγγύηση καταθέσεων, κοινή έκδοση ομολόγων κλπ.

Ακόμη όμως και η Γερμανία, που μέχρι πρόσφατα έδειχνε διατεθειμένη να συζητήσει ζητήματα ταμπού για εκείνη, κάνει πλέον δεύτερες σκέψεις. Ο δε Μακρόν σταμάτησε εντελώς να αναφέρεται δημόσια στα μεγαλεπίβολα σχέδιά του για την Ευρωζώνη και έχει αλλάξει ατζέντα διαφημίζοντας τις ιδέες του για ευρωπαϊκό στρατό και ψηφιακή επανάσταση.

Το πλέον ειρωνικό είναι ότι αυτοί που θα χάσουν περισσότερο από αυτήν την πολύ αρνητική εξέλιξη είναι οι ίδιοι οι πολίτες της Ιταλίας που εξέλεξαν αυτά τα πολιτικά κόμμα στην εξουσία. Η εγγύηση των καταθέσεων, η αμοιβαιοποίηση πιστωτικών κινδύνων και η πολιτική και οικονομική ενίσχυση της Ευρωζώνης θα απέβαιναν σε όφελος κυρίως της Ιταλίας που αντιμετωπίζει πολύ μεγάλα προβλήματα με τον όγκο και το κόστος του δημοσίου χρέους της αλλά και τη βιωσιμότητα των ιταλικών Τραπεζών.

Έτσι βρισκόμαστε πολιτικά σε ένα σημείο στασιμότητας και είναι αμφίβολο πλέον αν η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης στις 13 Δεκεμβρίου θα φέρει κάποιο ουσιαστικό πρόοδο. Και θα είναι απολύτως ανμενόμενο, καθώς οι κκ Σαλβίνι και Ντι Μάιο κατέστρεψαν τη βασική αρχή πάνω στην οποία χτίστηκε το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Την εμπιστοσύνη.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' στις 7 Νοεμβρίου 2018

Ο Τσίπρας νομιμοποίησε όλες τις διεκδικήσεις της Εκκλησίας επί της περιουσίας του Δημοσίου

Το ζήτημα της μισθοδοσίας των κληρικών είναι μεν σημαντικό αλλά δεν είναι η σημαντικότερη πτυχή της συμφωνίας Τσίπρας-Ιερώνυμου.

Το πλέον σημαντικό και εξαιρετικά σκανδαλώδες είναι ότι νομιμοποιεί όλες τις διεκδικήσεις από την Εκκλησία, τις Μητροπόλεις και πάσης φύσεως εκκλησιαστικά κληροδοτήματα επί ακινήτων του Δημοσίου και τις βάζει σε ένα κοινό Ταμείο.

Εν ολίγοις, από όλες τις αστικές διεκδικήσεις επί ακινήτων του Δημοσίου, είτε λογικές είτε παράλογες, η Εκκλησία πήρε μονομιάς το 50% χωρίς κάν να έχει τελεσιδικήσει η νομιμότητα των διεκδικήσεων!

fb

Απάτη erga omnes

Επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι που υπήρχαν εδώ και ημέρες πως το κείμενο των τροποποιήσεων του σκοπιανού Συντάγματος που θα έφερνε ο Ζόραν Ζάεφ προς ψήφιση θα έκρυβε πολλές παγίδες για την ελληνική πλευρά. Όπως έγραψα την περασμένη Τετάρτη, ο Ζάεφ έκανε το χατήρι των οκτώ αποστατών βουλευτών του VMRO και μαγείρεψε διατυπώσεις που ενισχύουν την έννοια της “μακεδονικής” εθνότητας και “μακεδονικής” γλώσσας και που διατηρούν το δικαίωμα της “Βόρειας Μακεδονίας” να “φροντίζει” τα μέλη του “Μακεδονικού λαού” που ζουν στο εξωτερικό. Για να χρυσωθεί το χάπι, ο Ζάεφ πρόσθεσε τη διατύπωση πως “η Δημοκρατία δεν θα παρεμβαίνει στα κυριαρχικά δικαιώματα άλλων κρατών και στις εσωτερικές τους υποθέσεις”, με την οποία υποτίθεται ότι απαλείφεται η έννοια του αλυτρωτισμού. Στην πράξη όμως αυτή η διατύπωση δεν αποτρέπει την έγερση μειονοτικών ζητημάτων στο μέλλον.

Το ακόμη πιο προκλητικό είναι ότι η αναθεώρηση τελεί υπό την διαλυτική αίρεση της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και της κύρωσης της ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ από την ελληνική Βουλή! Όπως αναφέρει το προοίμιο του κειμένου, “οι τροποποιήσεις αυτές … τίθενται σε ισχύ από την ημερομηνία … κύρωσης του Πρωτοκόλλου για ένταξη στο ΝΑΤΟ από την Ελληνική Δημοκρατία”. Στην πράξη δηλαδή καμία από τις αλλαγές στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ δεν θα ισχύει μέχρι να έρθει στην ελληνική Βουλή και να κυρωθεί η πράξη ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Η ελληνική Βουλή δηλαδή θα πρέπει να κυρώσει την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ ενώ τυπικά το γειτονικό κράτος δεν θα έχει ολοκληρώσει την αναθεώρηση του Συντάγματός του.

Με τις διατυπώσεις αυτές εξασφάλισε την θετική ψήφο και των οκτώ αποστατών βουλευτών του VMRO, αλλά είναι πιθανό να κερδίσει και άλλες, καθώς ακυρώνει το βασικό αφήγημα του VMRO ότι με την αναθεώρηση του Συντάγματος δεν εξασφαλίζεται η “μακεδονική” εθνότητα και γλώσσα, εγκαταλείπονται τα δικαιώματα των απόδημων “Μακεδόνων” και δεν εξασφαλίζεται η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Με αυτή όμως τη μεθόδευση υπονομεύεται ουσιωδώς το πνεύμα της Συμφωνίας των Πρεσπών και δένεται η Ελλάδα νομικά με έναν ύπουλο τρόπο. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος είναι άριστος νομικός, φαίνεται να κατάλαβε την παγίδα και διέρρευσε μέσω “κύκλων” του επιφυλάξεις για την τροπολογία 36 που αναφέρεται στους απόδημους “Μακεδόνες”. Φαίνεται όμως ότι δεν κατάλαβε ή δεν ενημερώθηκε για την μεταβατικότητα ολόκληρης της αναθεώρησης, διότι είναι σίγουρο ότι θα εξέφραζε σαφείς αντιρρήσεις. Με αυτή όμως τη διατύπωση παγιδεύονται και οι ίδιοι οι Σκοπιανοί διότι όταν και αν έρθει προς κύρωση στην ελληνική Βουλή η πράξη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, κάτι που δεν προβλέπεται να συμβεί πριν από ένα τουλάχιστον χρόνο, η τότε πλειοψηφία θα μπορεί να αρνηθεί την ένταξη καθώς τα Σκόπια δεν θα έχουν ολοκληρώσει την αναθεώρηση του Συντάγματός τους!

Το λυπηρό της υπόθεσης, αν και πλήρως αναμενόμενο, είναι πως η ελληνική Κυβέρνηση φέρεται να έχει δώσει ήδη τη συγκατάθεσή της στο κείμενο των τροπολογιών του Ζάεφ. Αυτήν τη συμπαιγνία όμως κατά των ελληνικών συμφερόντων πρέπει να την αναδείξει η αντιπολίτευση και να προσπαθήσει να αποτραπεί μια εξέλιξη που θα δένει την Ελλάδα χειροπόδαρα.

Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα 'Φιλελεύθερος' στις 5/11/2018

fb

Εντείνονται από την κυβέρνηση Ζάεφ οι δικαστικές διώξεις κατά του VMRO

Συνεχίζoνται και εντείνονται από την κυβέρνηση Ζάεφ οι δικαστικές διώξεις κατά του VMRO.

Πριν από λίγο η Ειδική Εισαγγελία στα Σκόπια διέταξε τη συντηρητική κατάσχεση του κτηρίου των γραφείων του αντιπολιτευτικού κόμματος και άλλων 68 ακινήτων που άμεσα ή έμμεσα κατέχει το VMRO. Η ενέργεια αυτή της Ειδικής Εισαγγελίας σχετίζεται με την υπόθεση "Τάληρο" που αφορά παράνομες χρηματοδοτήσεις του VMRO-DPMNE κατά την περίοδο 2009-2015.

Το σύστημα Πολάκοφσκι-Παπαγγελόφσκι καλά κρατεί.

fb