Το σταυροδρόμι της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Με έκπληξη και απορία αντιμετώπισαν κάποιοι από χθες την κοινή συνάντηση των τεσσέρων μεγάλων χωρών της ΕΕ και τη σαφή στήριξή τους προς τη μετεξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια Ένωση πολλαπλών ταχυτήτων.

Όποιος όμως παρακολουθεί κάπως στενά τα ευρωπαϊκά δρώμενα, μόνο έκπληξη δεν ένοιωσε από τις χθεσινές εξελίξεις, με τη μικρή εξαίρεση της Ιταλίας η οποία επί Ρέντσι φαινόταν να εναντιώνεται σε μια τέτοια εξέλιξη.

Στην Ελλάδα ερμηνεύουμε το συγκεκριμένο ζήτημα κυρίως ως προς τη διάσταση της Νομισματικής Ένωσης και της υποανάπτυξης/ανεργίας, διότι εμείς αυτόν τον νταλκά έχουμε και μέχρι εκεί μπορούμε να δούμε.

Στη Βόρεια όμως και τη Δυτική Ευρώπη τα διακυβεύματα είναι πολύ περισσότερα και η Ευρωζώνη ίσως να μην είναι και η πρώτη προτεραιότητα.

Η κρίση του μεταναστευτικού, οι αυξανόμενες τάσεις χωρών για αποχώρηση από την ΕΕ, το κύμα κατά της παγκοσμιοποίησης, η άνοδος του αυταρχισμού και της υποχώρησης του κράτους δικαίου, το αμυντικό μέλλον της Ευρώπης κ.ά. είναι ζητήματα πολύ σημαντικά όχι μόνο για τις ηγεσίες αλλά και για τους ίδιους τους λαούς και το μέλλον τους.

Η συνάντηση των Βερσαλλιών δεν ήρθε από το πουθενά. Ήδη το περασμένο καλοκαίρι, αμέσως μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανέθεσαν στον Γιούνκερ να συντάξει μια σειρά προτάσεων για το μέλλον της Ευρώπης μετά το Brexit.

O Ζαν-Κλοντ έκατσε λοιπόν και συνέταξε ένα white paper με 5 κωδικοποιημένες προτάσεις, μια από τις οποίες θα πρέπει και να διαλέξουν οι Ευρωπαίοι.

Οι προτάσεις χοντροκομμένα είναι οι εξής:

1. Μένουμε ως έχουμε (κι έχει ο Θεός)
2. Περιορισμός μόνο στην Ενιαία Αγορά και κατάργηση της πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας (πίσω στο '60 δηλαδή)
3. Όσοι θέλουν προχωρούν μόνοι τους για περισσότερη ενοποίηση
4. Μικρός περιορισμών των πολιτικών αλλά πιο πιστή εφαρμογή και αποτελεσματικότητα
5. Φουλ πολιτική και οικονομική ενοποίηση

Σε αυτά τα ερωτήματα ήρθαν να απαντήσουν οι ηγέτες χθες και σε αυτά καλούμαστε να απαντήσουμε και όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες.

Η κριτική του επιπέδου "οι κακοί μεγάλοι θέλουν να αφήσουν τους μικρούς λαούς πίσω" είναι αφελής και άσχετη. Τα ζητήματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα και απαιτούν θαρραλέες αποφάσεις με διορατικότητα και αυτογνωσία.

Oι προτάσεις του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ εδώ:

fb