Από το 1974 μέχρι και πέρυσι η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου του 1973 είναι διαρκώς ταυτισμένη με μη ελεγχόμενα έκτροπα, εκτεταμένες καταστροφές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, τραυματισμούς και ακόμη και θανάτους. Το συνεχώς επαναλαμβανόμενο σενάριο προέβλεπε τα γκρουπ των πάλαι ποτέ “γνωστών αγνώστων” και νυν “μπαχαλάκηδων” να ακολουθούν το βασικό κορμό της πορείας και να καταστρέφουν και να καίνε ό,τι βρίσκουν στο διάβα τους. Το 2019 όμως έμελε να είναι μια διαφορετική επέτειος. Η μνήμη της αιματηρής εξέγερσης του Πολυτεχνείου γιορτάστηκε φέτος χωρίς έκτροπα, χωρίς καταστροφές και χωρίς να υπάρξουν θύματα, και δεν ήταν καμία σύμπτωση ή εξαίρεση. 'Ηταν το αποτέλεσμα μιας πάρα πολύ καλά οργανωμένης επιχείρησης των δυνάμεων ασφαλείας, οι οποίες είχαν πλέον την εντολή από την πολιτική ηγεσία για να αποτρέψουν άλλη μια επανάληψη του γνωστού φαινομένου.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου ήταν η πιο ευνοϊκή συγκυρία για να φανεί στην πράξη η διαφορά την οποία μπορεί να κάνει μια θαρραλέα πολιτική απόφαση σε συνδυασμό με σοβαρό επιχειρησιακό σχεδιασμό από την πλευρά των αρχών ασφαλείας. Όλη η ελληνική κοινωνία είδε με τα μάτια της ότι η υπόθεση της επιβολής της ασφάλειας και της τάξης δεν είναι μια ανέφικτη κατάσταση, ούτε μια κατάσταση που επιτυγχάνεται μόνο με την επιβολή βίαιων και αυταρχικών μεθόδων. Αποδείχθηκε επιτέλους στην πράξη πως όταν η Πολιτεία θέλει, μπορεί να παράσχει στους πολίτες το βασικό αγαθό της ασφάλειας.
Αυτό που επετεύχθη το βράδυ της Κυριακής δεν ήταν απλά μια επιτυχία της Ελληνικής Αστυνομίας, του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Κυβέρνησης ευρύτερα, αλλά μια μεγάλη επιτυχία της δημοκρατίας και των θεσμών της. Όλοι γνωρίζουμε το πόσο υποβαθμισμένη είναι όλα τα τελευταία χρόνια η εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τις κρατικές υπηρεσίες ασφαλείας και την Πολιτεία ευρύτερα για την αδυναμία τους να προστατεύσουν αποτελεσματικά τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών. Η απώλεια αυτή της εμπιστοσύνης είχε τεράστια επίπτωση στη λειτουργία της χώρας, την οικονομική δραστηριότητα, αλλά ακόμη και το πολίτευμα. Δεν είναι αυθαίρετο να πει κανείς ότι η τάση μεγάλου μέρους της κοινωνίας τα προηγούμενα χρόνια προς ακροδεξιά και νεοναζιστικά κόμματα είχε άμεση συνάφεια με τη μεγάλη πτώση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς του Κράτους.
Η Αθήνα συγκεκριμένα έχει πληρώσει ένα βάναυσο τίμημα από την καταστροφική μανία των οπαδών του χάους και του μηδενισμού. Ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα του κέντρου της Αθήνας έγιναν παρανάλωμα του πυρός το 2008 και το 2011 και οι πληγές είναι ακόμη ορατές. Η επαναφορά της ασφάλειας και της τάξης στο κέντρο της Αθήνας είναι πολύ λογικό να φέρει ξανά οικονομική δραστηριότητα, επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Οι κάτοικοι των Εξαρχείων μπορούν να ελπίζουν ότι θα μπορούν ξανά να κυκλοφορούν στη γειτονιά τους και οι νέοι επαγγελματίες και επιχειρηματίες θα μπορούν ξανά να κάνουν όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον. Και τελευταίο αλλά όχι έσχατο, οι άνθρωποι θα μπορέσουν ξανά να πιστέψουν στη δύναμη της δημοκρατίας και της ψήφου, αφού ήταν δική τους επιλογή η ολοκληρωτική αλλαγή του μοντέλου διαχείρισης του δημόσιου χώρου και της ασφάλειας της πόλης.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε
στις 19 Νοεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος
No comments:
Post a Comment