Όπως κάθε σημαντικός πολιτικός, έτσι και ο Κώστας Σημίτης είχε φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς.
Κατέγραψε σημαντικές επιτυχίες, αλλά υπέστη και ήττες. Η ιστορία όμως θα γράψει ότι υπήρξε ο Πρωθυπουργός που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη και την Κύπρο στην ΕΕ.
Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις βραδιές με τον ΟΠΕΚ στο Κορακοχώρι και την ελληνική Προεδρία της ΕΕ.
Αιωνία η μνήμη.
Καταψηφίστηκε η πρόταση δυσπιστίας με 159 Όχι.
Ο Μητσοτάκης παραδέχθηκε ότι η Κυβέρνηση δεν επέδειξε τον απαιτούμενο ζήλο στο να ενημερώσει την κοινή γνώμη με επάρκεια για τις συνθήκες του δυστυχήματος και τις ενέργειες που έγιναν μετά το δυστύχημα. Άφησε άπλετο χώρο για να ριζώσουν θεωρίες συνομωσίας και να χαθεί σε μεγάλο βαθμό η εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης ως προς την ακεραιότητα των δικαστικών ενεργειών. Σε αυτό το σημείο έχει ευθύνη και η Δικαιοσύνη, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξει τρόπο προσέγγισης στην επικοινωνιακή διαχείριση των πολύ σημαντικών ποινικών υποθέσεων. Δεν γίνεται να κατακλύζονται τα ΜΜΕ με δεκάδες απίθανους ισχυρισμούς και η αρμόδια Εισαγγελία να κάνει την κωφάλαλη.
Αυτό που θα ήθελα να ακούσω και δεν άκουσα ήταν μια αναθεώρηση της στάσης της ΝΔ στην Εξεταστική Επιτροπή. Ο ανεκδιήγητος Μαρκόπουλος και η άρνηση κλήσης ανεπιθύμητων μαρτύρων ήταν η σπίθα που φούντωσε τη φλόγα της αμφισβήτησης της διάθεσης της ΝΔ για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Με περιέργεια περιμέναμε να ακούσουμε τον Μητσοτάκη στο ζήτημα του Βαγγέλη Μαρινάκη, ειδικά και μετά την αποπομπή των Παπασταύρου και Μπρατάκου. Και ήταν αναμενόμενα οξύς ο Πρωθυπουργός στις αναφορές του για τις προσπάθειες του μεγαλοεπιχειρηματία να παρεμβαίνει στη διακυβέρνηση της χώρας. Το μεγάλο όμως ζητούμενο είναι τι σημαίνουν στην πράξη αυτά τα λόγια.
Για τον Σύριζα και το ΠΑΣΟΚ ήταν μια ευκαιρία να δηλώσουν την παρουσία τους (διότι στα ουσιαστικά πολιτικά ζητήματα αγνοούνται) και να καβαλήσουν το κύμα της κοινωνικής δυσαρέσκειας για το δυστύχημα στα Τέμπη. Το αν θα αποκομίσουν εκλογικά οφέλη από αυτή τη διαδικασία θα το δούμε τις επόμενες εβδομάδες. Προσωπικά κρατώ μικρό καλάθι.
• Την Κυριακή βγαίνει το Βήμα με το άρθρο-λίβελλο, με το οποίο στοχοποιεί την κυβέρνηση ότι όχι απλώς έδωσε στον Καραμήτσο παραποιημένο το ηχητικό των Τεμπών, αλλά υπονοεί ότι δόθηκε παραποιημένο και στην Εισαγγελία.
• Όλη μέρα την Κυριακή γίνεται ο κακός χαμός. Πολλοί Υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ είναι στα κάγκελα με τον Μαρινάκη. Κορυφαίος Υπουργός τηλεφωνεί στον ΚΜ στον Καναδά και του λέει "εάν δεν συγκρουστούμε τώρα μαζί του, μην περιμένεις να δίνουμε άλλες μάχες με προσωπικό κόστος".
• Ο ΚΜ στέλνει Μπρατάκο και Παπασταύρου το βράδυ της Κυριακής στον Μαρινάκη, με βασική γραμμή "ή μαζεύεις την αθλιότητα ή θα έχουμε πόλεμο".
ΣΣ: Παράλληλα τρέχει έρευνα από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για τη δολοφονία του αστυνομικού Λυγγερίδη στο Ρέντη, με βάση και τα στοιχεία που προσκόμισαν ο Βρούτσης και ο Οικονόμου, και στα στοιχεία εκεί μέσα υπάρχουν και κάποιες καυτές φωτογραφίες.
• Το απόγευμα της Κυριακής ο Νίκος Ανδρουλάκης ανακοινώνει ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης και καλεί Σύριζα και Νέα Αριστερά να υπερψηφίσουν την πρόταση.
• Στις 08:35 το πρωί της Δευτέρας το Βήμα βγάζει διορθωτικό άρθρο, με το οποίο στοχοποιείται ο Τερεζάκης του ΟΣΕ για τη διαρροή των συνομιλιών και δεν γίνεται κανένας λόγος για κυβερνητική παρέμβαση.
• Ο Κασσελάκης βγάζει άρθρο στην ΕφΣυν, στο οποίο γράφει ότι ο Σύριζα θα υπερψηφίσει την πρόταση δυσπιστίας, παρότι "θα καταλήξει σε μια κοκορομαχία..." κλπ.
• Το πρωί της Τρίτης βγαίνουν τα Νέα (του ομίλου Μαρινάκη) με πρωτοσέλιδο, με το οποίο ακυρώνεται το ρεπορτάζ του Βήματος (του ίδιου ομίλου) ότι -δήθεν- δόθηκαν μονταρισμένα τα ηχητικά στην Εισαγγελία.
• Το μεσημέρι της Τρίτης ο Σωκράτης Φάμελλος δηλώνει ότι συμφώνησαν με το ΠΑΣΟΚ στο κείμενο της πρότασης δυσπιστίας "σε πολύ καλό κλίμα".
• Το απόγευμα της Τρίτης ξεκινά στη Βουλή η συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας.
• Το βράδυ της Τρίτης ο σύμβουλος έκδοσης του Βήματος Αντώνης Καρακούσης γράφει στο 'X' ότι οι Υπουργοί που στοχοποιούν τον Βαγγέλη Μαρινάκη πως θέλει να ρίξει την Κυβέρνηση είναι "αχάριστοι και αμετροεπείς, χωρίς αίσθηση του μέτρου" και πως "επί πέντε χρόνια απόλαυσαν πρωτοφανή υποστήριξη και προβολή και στην πρώτη κριτική εξεγέρθηκαν".
• Το πρωί της Τετάρτης διαρρέουν στο ieidiseis (πιθανότατα από την πλευρά Μαρινάκη) η συνάντηση Μπρατάκου-Παπασταύρου-Μαρινάκη, με επιβεβαίωση ότι έγινε στοχοποίηση του Τερεζάκη.
• Λίγες ώρες αργότερα το απόγευμα της Τετάρτης ο Ανδρουλάκης στη Βουλή χρησιμοποιεί, χωρίς να το κατονομάζει, το ρεπορτάζ του ieidiseis για τη συνάντηση της νύχτας της Κυριακής, για να αντικρούσει το επιχείρημα ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με τον Μαρινάκη.
• Ο Νίκος Παππάς (γνωστός και ως 13-0) δήλωσε στο Action 24 ότι υπήρχαν συζητήσεις μεταξύ Σύριζα και ΠΑΣΟΚ για την πρόταση δυσπιστίας αρκετά προτού δημοσιευθεί το άρθρο του Βήματος. "Ποιος σας είπε πως δεν υπήρχαν συζητήσεις χωρίς να βλέπουν το φως της δημοσιότητας μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης; Είχε ήδη ωριμάσει η σκέψη. Αυτά δεν γίνονται από ένα βράδυ σε πρωί".
To be continued...
Σύσσωμη η αντιπολίτευση κατά της Κυβέρνησης για την υπόθεση της διαρροής συνομιλιών σταθμάρχη και μηχανοδηγού που επανέφερε σήμερα το Βήμα, και επικείμενη κατάθεση πρότασης δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης στη Βουλή, πιθανότατα την Τρίτη.
Κυβέρνηση: Be my guest...
Τεκμηριωμένη και σοβαρή απάντηση στο πρόσφατο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Ελλάδα έδωσε πριν από λίγο η διοικητική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, η οποία με πλειοψηφία 49 έναντι 13 ενέκρινε ανακοίνωση που αποδομεί τα επιχειρήματα των συντακτών του ψηφίσματος και καταγγέλει την αντισυνταγματική παρέμβαση μελών της ευρωπαϊκής νομοθετικής εξουσίας σε εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του iefimerida, οι ανώτατοι δικαστές τοποθετήθηκαν σε κάθε σκέλος του επίμαχου ψηφίσματος και αντέκρουσαν τα όσα περιγράφει για τη λειτουργία της δικαιοσύνης στην Ελλάδα και τους χειρισμούς δικαστικών λειτουργών σε ανοιχτές έρευνες όπως οι έρευνες για τα Τέμπη, οι έρευνες για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, υποθέσεις διαφθοράς, χρηματοδότησης μέσων ενημέρωσης (η γνωστή λίστα Πέτσα), η έρευνα για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, αλλά και το ναυάγιο της Πύλου.
Ειδική αναφορά γίνεται στο Ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου στη δικαστική μεταχείριση του Παναγιώτη Δημητρά που διώκεται από τις δικαστικές αρχές για σειρά έκνομων δράσεων, θέματα για τα οποία επίσης απασχολήθηκε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου.
Η μειοψηφία των 13 αρεοπαγιτών είχε τη γνώμη ότι το θέμα είναι πολιτικής φύσεως και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου.
Ο εισηγητής της Διοικητικής Ολομέλειας, Αρεοπαγίτης Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, κατά την έναρξη της συνεδρίασης αναφέρθηκε εκτενώς σε όλα τα ζητήματα που θίγει το εν λόγω ψήφισμα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Λυμπερόπουλος, αναφερόμενος στις αιτιάσεις για μη παραπομπή σε έρευνα πολιτικών προσώπων για τα Τέμπη, ξεκαθάρισε, ότι η δικαιοσύνη έχει προχωρήσει σημαντικά τις έρευνες για την τραγωδία σε ό,τι αφορά τα μη πολιτικά πρόσωπα, ενώ για τυχόν ευθύνες των πολιτικών, τόνισε ότι δεν έχει καμία αρμοδιότητα η δικαιοσύνη, καθώς από το ελληνικό Σύνταγμα την εν λόγω αρμοδιότητα για τους πολιτικούς την έχει αναθέσει μόνον στη Βουλή.
Αναφορικά με την έρευνα των υποκλοπών και ιδίως στις επικρίσεις για τους χειρισμούς στην υπόθεση των υποκλοπών, τόσο για τις έρευνες, όσο και για τη στοχοποίηση του Χρήστου Ράμου επικεφαλής της Ανεξάρτητης Αρχής, ο κ. Λυμπερόπουλος χαρακτήρισε ανεπίτρεπτη παρέμβαση στο έργο των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών τις υποδείξεις του ψηφίσματος για την έρευνα που είναι σε εξέλιξη, όπως και τις αιτιάσεις του για την ανάθεση σε ανώτατο εισαγγελέα των ερευνών.
Ευθεία και ανεπίτρεπτη παρέμβαση στο έργο των δικαστών χαρακτήρισε ο κ. Λυμπερόπουλος και τις αιτιάσεις του ψηφίσματος για την υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου, καθώς ανέφερε, ότι έχουν δικαστεί και καταδικαστεί οι δράστες σε πρώτο βαθμό και η δίκη γίνεται τώρα στο εφετείο, ενώ ανάλογη θέση έλαβε και στις αιτιάσεις για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβαζ, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι η δικαιοσύνη διερευνά την υπόθεση, ότι ήδη έχουν απολογηθεί εμπλεκόμενοι και έχουν υπάρξει προφυλακίσεις.
Ο κ. Λυμπερόπουλος σύμφωνα με πληροφορίες επίσης αναφέρθηκε στις αιτιάσεις του Ψηφίσματος ότι η ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων διορίζεται από την κυβέρνηση, σημειώνοντας ότι αυτό προβλέπει το σύνταγμα το οποίο ισχύει με τη βούληση του ελληνικού λαού και ότι η σχετική διαδικασία επιλογής γίνεται σε τήρηση του συντάγματος με όρους νομιμότητας, τονίζοντας ότι οι αστήρικτες αναφορές στο Ψήφισμα εμφανίζουν την ελληνική δικαιοσύνη ως υποχείριο της πολιτικής.
Επίσης κατά πληροφορίες ο κ. Λυμπερόπουλος απέκρουσε ως αόριστες και ατεκμηρίωτες τις αιτιάσεις για τις έρευνες στο πολύνεκρο ναυάγιο ανοικτά της Πύλου, σημειώνοντας ότι επιχειρείται με το Ψήφισμα ευθεία παρέμβαση στο έργο των ελληνικών δικαστικών αρχών.
Επίσης ανάλογη θέση εισηγήθηκε ο κ. Λυμπερόπουλος και για την αντιμετώπιση των θυμάτων βιασμού και σεξουαλικής βίας, υποστηρίζοντας ότι οι εισαγγελικές αρχές επιλαμβάνονται κάθε καταγγελίας, υπάρχει ειδικός εισαγγελέας ανηλίκων και η εισαγγελική αρχή ορίζει εισαγγελείς για τον χειρισμό ειδικά θεμάτων για ανήλικα, υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας και trafficking.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο εισηγητής αρεοπαγίτης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Ψήφισμα υιοθετεί αμφισβητούμενα δεδομένα και συμπεράσματα που έχουν εξαχθεί χωρίς τεκμηρίωση με την παράθεση ψευδών και μη επιβεβαιωμένων πληροφοριών.
Πρόσθεσε ότι όλα αυτά πλήττουν τη δικαιοσύνη, καθώς όπως τόνισε, είναι δυνατόν να εγκατασταθεί στους πολίτες και τα κοινοτικά όργανα η εντύπωση ότι το κράτος δικαίου στην Ελλάδα υποχωρεί εξ αιτίας διαφθοράς που περιλαμβάνει και το δικαστικό σώμα.
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι πλέον παρελθόν και τα πολιτικά μηνύματα που έστειλαν οι ψηφοφόροι υπήρξαν ξεκάθαρα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης παραμένουν μεν πολιτικά κυρίαρχοι, αλλά η κοινωνία ζητά μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ταπεινότητα στην άσκηση της εξουσίας. Από την άλλη πλευρά η αντιπολίτευση, μείζων και ελάσσων, αποκόμισε πολύ μικρά ή μηδαμινά εκλογικά κέρδη και δεν φαίνεται ικανή να προκαλέσει σημαντική φθορά στη ΝΔ, ή πόσω μάλλον να αμφισβητήσει την πολιτική της ηγεμονία.
Ο Σύριζα βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου εσωτερική περιδίνηση, ως συνέπεια αφενός του αμφιλεγόμενου και θολού πολιτικού λόγου του νέου του αρχηγού, αφετέρου δε του συγκρουσιακού τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζει τις εσωκομματικές φωνές κριτικής ή αμφισβήτησής του. Η αποπομπή του Στέφανου Τζουμάκα, χωρίς να τηρηθούν ούτε καν συνοπτικές διαδικασίες εντός του κόμματος, προκάλεσε την οργή σημαντικών στελεχών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και ήδη καταγράφονται οι πρώτες ηχηρές αποχωρήσεις.
Ο Στέλιος Κούλογλου ανακοίνωσε σήμερα το πρωί ότι αποχωρεί από την ευρωομάδα του Σύριζα, καταγγέλοντας σε ανοικτή επιστολή του τον Στέφανο Κασσελάκη μεταξύ άλλων για “κρυφή ατζέντα”, αντικαταστατικές πρακτικές, ιδεολογική παρεκτροπή και έλλειψη αντιπολίτευσης. Ο ευρωβουλευτής και δημοσιογράφος καταγγέλλει τον νέο Πρόεδρο του Σύριζα για αλλοίωση της ιδεολογικής ταυτότητας του κόμματος, καθώς “όποτε δίνεται ευκαιρία να διατυπωθούν οι προγραμματικές σας θέσεις βρίσκονται στους αντίποδες αυτών που υποστήριζε ο Σύριζα μέχρι τώρα”. Παράλληλα ο Στέλιος Κούλογλου κατηγορεί τον Στέφανο Κασσελάκη ότι έχει υποβαθμίσει τον Σύριζα σε αντικείμενο κουτσομπολιών στα πρωϊνάδικα με την επικοινωνιακή προώθηση της προσωπικής του ζωής.
Το ύφος και το περιεχόμενο των καταγγελιών του Στέλιου Κούλογλου και η αποχώρησή του από την ευρωομάδα του Σύριζα είναι βέβαιο ότι θα πυροδοτήσουν ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την επόμενη μεγάλη μάχη να αναμένεται να δοθεί στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος στις 11-12 Νοεμβρίου. Κανείς δεν είναι πλέον σε θέση να προβλέψει τις εξελίξεις στο κόμμα της (άλλοτε;) ριζοσπαστικής Αριστεράς, όμως είναι φανερό ότι η πρωτοφανής αυτή εσωκομματική κρίση δεν πρόκειται να λήξει ούτε σύντομα ούτε αναίμακτα. Η καταδρομικού τύπου επέλαση του εξ Αμερικής ορμώμενου “νεωτεριστή” έχει προκαλέσει μια υπαρξιακή κρίση ταυτότητας στο κόμμα, και πλέον όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Ακόμη και αυτό της διάλυσης.
Στην άλλη πλευρά της αντιπολίτευσης, η απρόσμενη νίκη του Χάρη Δούκα στο Δήμο Αθηναίων αναπτέρωσε μεν το ηθικό των οπαδών του ΠΑΣΟΚ, αλλά η δήλωση του Γιώργου Παπανδρέου για “ένωση των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων” προκάλεσε ένα νέο κύκλο εσωστρέφειας γύρω από το ενδεχόμενο σύμπλευσης με τον Σύριζα. Ο Νίκος Ανδρουλάκης έσπευσε να αποκλείσει κάθε τέτοια συζήτηση, λέγοντας πως “οι παρασκηνιακές συμφωνίες κορυφής είναι ατελέσφορες και απωθητικές για τους πολίτες”. Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όρισε μάλιστα και τον πήχυ των προσδοκιών για τις επόμενες εκλογές στην ήττα της Νέας Δημοκρατίας και τον εξωβελισμό της στην αντιπολίτευση.
Για να οδηγηθεί όμως η ΝΔ στην αντιπολίτευση θα πρέπει να συμβούν δυο τινά: Ή να κερδίσει τις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ επιτυγχάνοντας αυτοδυναμία, ή να συγκυβερνήσει με τον Σύριζα έχοντας όμως αναγκαστικά ξεπεράσει εκλογικά τη ΝΔ ώστε να πάρει το μπόνους των εδρών. Πόσο πιθανό όμως είναι μέσα στα επόμενα τρία χρόνια το ΠΑΣΟΚ υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη να υπερτριπλασιάσει τα ποσοστά του και από το σημερινό 12%-13% να εκτοξευθεί στο 36% και να ξεπεράσει τη ΝΔ; Και πόσο πιθανό είναι η πλειοψηφία των πολιτών να προτιμήσουν για Πρωθυπουργό της χώρας τον Νίκο Ανδρουλάκη έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη; Υπό τις σημερινές συνθήκες, και παρόλη τη φθορά της κυβέρνησης, φαντάζει απίθανο το ενδεχόμενο να υπάρξει μια τόσο μεγάλη ανατροπή στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Ο εκλογικός νόμος και το μπόνους των εδρών θέτουν ουσιαστικά και τα όρια των προσδοκιών της αντιπολίτευσης. Υπό τις σημερινές τους ηγεσίες είναι πρακτικά μη πιθανό είτε ο Σύριζα είτε το ΠΑΣΟΚ να προσπεράσουν σε εκλογική δύναμη τη ΝΔ. Στο μόνο σενάριο που θα μπορούσε θεωρητικά να απειληθεί η ηγεμονία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη θα ήταν η κάθοδος στις εκλογές του Σύριζα και του ΠΑΣΟΚ ως ενιαίο κόμμα για να έχουν δυνατότητα να πάρουν και το μπόνους. Κάτι τέτοιο όμως αποτελεί επιστημονική φαντασία και καταδεικνύει και το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται συνολικά η αντιπολίτευση σήμερα.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο iefimerida.gr
Όταν τον Ιανουάριο 2020 ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλαξε τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής του Αλέξη Τσίπρα και επανέφερε την ενισχυμένη αναλογική με ελάχιστο κατώφλι αυτοδυναμίας το 37,5%, κάποιοι έβλεπαν σενάρια πολιτικής αστάθειας στο τέλος της τετραετίας και συγκυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με το ΠΑΣΟΚ. Εχθές όμως αποδείχθηκε ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε το δύσκολο στοίχημα της αυτοδυναμίας, πετυχαίνοντας πλειοψηφία 8 εδρών, όσες ακριβώς είχε κερδίσει και στις εκλογές του 2019. Η Νέα Δημοκρατία αύξησε δε τα ποσοστά της σε σχέση με το 2019, ενώ ο Σύριζα υπέστη μια βαριά ήττα και υποχώρησε κατά σχεδόν 14 ποσοστιαίες μονάδες.
Η νίκη όμως της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι μόνο μια εμφατική εκλογική επικράτηση. Είναι μια νίκη του ορθολογισμού απέναντι στον λαϊκισμό, τη μισαλλοδοξία και τον τραμπισμό, και ήρθε ύστερα από μια τετραετία, η οποία δοκιμάστηκε από τέσσερεις πολύ σοβαρές κρίσεις. Την κρίση με την Τουρκία το 2020, την πανδημία, την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό. Η συντριπτική πλειοψηφία όμως του “μεσαίου χώρου” επανεπιβεβαίωσε την εμπιστοσύνη της στον Μητσοτάκη ακριβώς για τον τρόπο που χειρίστηκε αυτές τις κρίσεις, πείθοντας την κοινωνία ότι είναι ο πλέον κατάλληλος από τους πολιτικούς αρχηγούς για να ηγηθεί της χώρας σε καιρούς μεγάλης διεθνούς αβεβαιότητας.
Νίκησε όμως και το κόμμα που είχε το μοναδικό συνεκτικό και σαφές πολιτικό μήνυμα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων, ενίσχυση του ΕΣΥ, περαιτέρω μείωση των φόρων, αποτελεσματική διαχείριση του μεταναστευτικού και εφαρμογή της αξιοκρατίας στον δημόσιο τομέα. Απλά πράγματα και κατανοητά, ακόμη και για τον παραδοσιακό ψηφοφόρο της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, ο οποίος ανέδειξε την ΝΔ πρώτο κόμμα σε ιστορικά αριστερόστροφες περιφέρειες όπως η Β' Πειραιά, η Δυτική Αττική και η Κρήτη. Σε αυτό βέβαια βοήθησε σε κρίσιμο βαθμό και μια εξαιρετική επικοινωνιακή καμπάνια και η υιοθέτηση νέων μέσων όπως το TikTok. Ειδικά τα βίντεο του Κυριάκου Μητσοτάκη στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιεί κατά πλειοψηφία η νεολαία, έδειξαν έναν άνθρωπο γήινο, προσγειωμένο, απροσποίητο και με χιούμορ. Το TikTok εξαφάνισε πλήρως την εικόνα που είχε διαμορφώσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας για τον Μητσοτάκη, ως έναν ψυχρό και απρόσιτο τεχνοκράτη. Αυτό το outing φαίνεται πως βοήθησε και τον ίδιο τον αρχηγό της ΝΔ να νιώσει άνετα με την νέα αυτή εικόνα, διαμορφώνοντας πλέον μια αδιαμεσολάβητη σχέση με όλες τις αποχρώσεις της κοινωνίας. Σε αυτές τις εκλογές πλέον, ο “Κούλης” μετατράπηκε από “άνθρωπος των ελίτ” σε άνθρωπο του λαού.
Από την άλλη πλευρά υπήρχε ο Σύριζα και ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίοι σε καμία στιγμή δεν μπόρεσαν να πείσουν ότι έχουν αλλάξει και πως μπορούν να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Μπορεί μεν η ιστορική πλέον τοποθέτηση του Γιώργου Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό να ήταν το πετραδάκι που επιτάχυνε την εκλογική κατολίσθηση του Σύριζα, όμως η επιλογή του Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας του Σύριζα να χτίσουν το πολιτικό τους αφήγημα πάνω στο πόσο τέρας και Όρμπαν είναι ο Μητσοτάκης και το πόσο άθλια ήταν η κυβέρνηση της ΝΔ, αποδείχθηκε ολοκληρωτικά εσφαλμένη και ηττήθηκε με πάταγο. Στον Σύριζα δεν μπόρεσαν ή δεν ήθελαν να κατανοήσουν ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας έχει αναχωρίσει ανεπιστρεπτί από την εποχή της οργής κατά των “μνημονιακών κυβερνήσεων” και πως πλέον το ζητούμενο είναι μια διακυβέρνηση που θα εξασφαλίζει σταθερότητα και ανάπτυξη, ακόμη και αν κάνει επιμέρους λάθη και παραλείψεις (βλέπε Τέμπη και παρακολουθήσεις).
Το ΠΑΣΟΚ (αυτο)περιορίστηκε στο ρόλο του “ΚΚΕ του Κέντρου”, καθώς έδειχνε με κάθε τρόπο ότι τα μόνα δύο πράγματα που ενδιέφεραν τον Νίκο Ανδρουλάκη ήταν αφενός να μην συγκυβερνήσει με τον “εφιάλτη” Μητσοτάκη και την επάρατη Δεξιά, και αφετέρου να κανιβαλίσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον φθίνοντα Σύριζα, προσβλέποντας απλά στην αλλαγή πρωτοκαθεδρίας στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Τελικά δεν έχασε ιδιαίτερα από αυτή τη στρατηγική αλλά και δεν κατάφερε να καρπωθεί ιδιαίτερα οφέλη από την συρρίκνωση του Σύριζα. Αυτό που θα πρέπει κυρίως να προβληματίσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι πως η πλειοψηφία των πρώην ψηφοφόρων του Σύριζα που τον εγκαταλείπουν, δεν καταλήγουν ή επιστρέφουν στο ΠΑΣΟΚ αλλά οδηγούνται σε άλλα κόμματα της Αριστεράς όπως το ΚΚΕ και η Πλεύση Ελευθερίας.
Το ΚΚΕ κατάφερε να συγκαταλέγεται στους νικητές των εκλογών, αφού καταγράφηκε ως η μόνη αξιόπιστη αντικαπιταλιστική και αντιμνημονιακή δύναμη. Συγκέντρωσε βέβαια και πολλούς ρωσόφιλους, αντιαμερικανούς και αντιδυτικούς ψηφοφόρους, όπως επίσης βοηθήθηκε από την επικοινωνιακή δεινότητα του Δημήτρη Κουτσούμπα, ο οποίος παρότι είναι ένας δογματικός σταλινικός έχει καταφέρει να γίνει συμπαθής σε πολλούς ψηφοφόρους που δεν αντιλαμβάνονται ότι το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που έχει ως απώτερο σκοπό του την κατάλυση του πολιτεύματος.
Ο Κυριάκος Βελόπουλος κατάφερε να διατηρήσει τις δυνάμεις του κόμματός του, παρότι είχε σκληρό ανταγωνισμό από το κόμμα ΝΙΚΗ και το κόμμα βιτρίνα του Ηλία Κασιδιάρη. Τον βοήθησε αρκετά η παρουσία του στο ντιμπέιτ και απέδειξε ότι ξέρει να επιβιώνει πολιτικά. Κατά τα άλλα, η είσοδος στη Βουλή του κόμματος ΝΙΚΗ των υπερορθόδοξων ζηλωτών αποτελεί μια ισχυρή και οδυνηρή υπενθύμιση για την ισχύ των παραθρησκευτικών οργανώσεων στη χώρα και το βαθμό διείσδυσης του ρωσικού παράγοντα.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου επιδιώκει να γίνει μια Ελληνίδα Μαρίν Λεπέν και να προκαλεί συνεχή επικοινωνιακά σόου στη Βουλή με το γνωστό της ύφος. Ο τρόπος όμως που χειρίστηκε τις λίστες των υποψηφίων βουλευτών του κόμματός της έδειξαν ότι δεν είναι ακέραιη πολιτικός, όπως θέλει να εμφανίζεται. Από τον επόμενο Πρόεδρο της Βουλής και τον τρόπο που θα την αντιμετωπίσουν τα μέσα ενημέρωσης θα κριθεί το αν θα ενισχυθεί το πολιτικό της προφίλ ή θα γίνει ακόμη ένα κοινοβουλευτικό παρατράγουδο.
Το κόμμα-βιτρίνα Σπαρτιάτες αποτελούν το πλέον αρνητικό αποτέλεσμα των εκλογών. Ο καταδικασμένος εγκληματίας Ηλίας Κασιδιάρης κατάφερε να παρακάμψει όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις και να εισέλθει με τον γνωστό χρυσαυγίτικο τρόπο του στη Βουλή. Είναι πολύ πιθανό οι περίφημες τροπολογίες για τον αποκλεισμό του από τις εκλογές να ενδυνάμωσαν το αντισυστημικό του αφήγημα, αφού παρουσιάστηκε στο ακροδεξιό ακροατήριο ως ο έξυπνος ηγέτης που καταφέρνει να ξεπερνά τα εμπόδια που του βάζει το “διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα”.
Η παρουσία πολλών αντιδημοκρατικών και λαϊκιστικών κομμάτων στη Βουλή είναι ενοχλητική και από πολιτική και από αισθητική άποψη. Είναι όμως καλύτερο αυτά τα πολιτικά σχήματα να εμφανιστούν και να λειτουργήσουν εντός των θεσμών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, παρά στο περιθώριο. Η δυσάρεστη αυτή εξέλιξη αυξάνει όμως σημαντικά και τον βαθμό ευθύνης των δημοκρατικών κομμάτων του Κοινοβουλίου, τα οποία δεν έχουν πλέον καμία δικαιολογία να ψαρεύουν στα θολά νερά του λαϊκισμού και θα πρέπει να τραβήξουν μια κόκκινη γραμμή με τις αντιδημοκρατικές δυνάμεις. Τη μεγαλύτερη ευθύνη βέβαια καλείται να αναλάβει η νέα Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία θα πρέπει με έργα και όχι με λόγια να καταδείξει τις αρετές της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και τα απτά οφέλη της συμμετοχής της χώρας στους θεσμούς της Δύσης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού έδωσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη μια ισχυρή εντολή για να τα κάνει όλα αυτά πράξη.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο iefimerida στις 23 Ιουνίου 2023.
Ο εμπνευστής της φορολογικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ Νίκος Χριστοδουλάκης έκανε μια δήλωση για να εξηγήσει τις ιδέες του για αλλαγή της φορολόγησης στην ακίνητη περιουσία και τα μερίσματα. Παραθέτει τα επιχειρήματά του, τα οποία είναι προς κρίση του εκλογικού σώματος.
Γράφει όμως και ότι δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η Κυβέρνηση έχει δεχθεί στο Μεσοπρόθεσμο την υποχρέωση της χώρας να εμφανίσει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια.
• Δεν γνωρίζει ο κύριος Καθηγητής ότι η χώρα έχει από το 2015 και το περίφημο μνημόνιο του Σύριζα τη συμβατική υποχρέωση παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι το 2060;
Μια υποχρέωση που υποτίθεται θα ξανασυζητηθεί από το Eurogroup και τον ESM το 2032.
• Δεν διάβασε ο κ. Χριστοδουλάκης το άρθρο του Γιάννη Στουρνάρα στην Καθημερινή πριν 10 ημέρες, όπου ο Διοικητής της ΤτΕ αναφέρει συγκεκριμένα ότι η χώρα πρέπει οπωσδήποτε να εμφανίσει πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια για να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους;
• Ή μήπως διαφωνεί ο κ. Χριστοδουλάκης με τις ιδιαίτερα δημοφιλείς στο ΠΑΣΟΚ και αλλού απόψεις του Αλέκου Παπαδόπουλου ότι έχουμε δημοσιονομικό εκτροχιασμό, και άρα δεν χρειάζεται δημοσιονομική προσαρμογή η χώρα; Οέο;
Ακούστε εδώ το ηχητικό της συνέντευξης του Νίκου Χριστοδουλάκη στο ραδιόφωνο του Σκάι:
Έφυγε σήμερα από τη ζωή ο Θόδωρος Πάγκαλος.
Μια πληθωρική προσωπικότητα με τεράστια μόρφωση και καλλιέργεια. Ένας άνθρωπος που δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του και άφησε το δικό του στίγμα στην πολιτική, και με θετικές και με αρνητικές στιγμές. Αλάθητοι όμως είναι μόνο όσοι δεν τολμούν να βάλουν τα χέρια τους στη φωτιά. Και ο Θόδωρος Πάγκαλος ήταν ένας πολύ θαρραλέος άνθρωπος.
Αιωνία του η μνήμη.
Θερμά συλλυπητήρια Ανδρέας. 🕯
fb
Το πρόβλημα είναι ότι συνολικά το προεκλογικό αφήγημα του ΠΑΣΟΚ είναι ένα σαρδάμ
Νέο πλήγμα στο αφήγημα Αλέκου Παπαδόπουλου, ΠΑΣΟΚ και άλλων περί κινδύνου "δημοσιονομικού εκτροχιασμού".
Μετά τη Fitch, σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην εαρινή έκθεσή της για τις οικονομικές προοπτικές των κρατών-μελών αναφέρει για την Ελλάδα ότι το 2023 και το 2024 προβλέπεται σημαντική μείωση του ελλείμματος στο 1,3% και το 0,6% του ΑΕΠ αντίστοιχα.
Μάλιστα στην πρόβλεψη για το έλλειμμα έχει συνυπολογίσει το δημοσιονομικό κόστος του market pass, όσο και το έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους.
Παράλληλα προβλέπει μείωση του χρέους στο 160,2% του ΑΕΠ το 2023 και στο 154,4% το 2024.
Τον μόνο δε πιθανό κίνδυνο που βλέπει η Κομισιόν είναι να τελεσιδικήσουν οι αγωγές του Μαντωνανάκη κατά της ΕΤΑΔ. Εν τω μεταξύ διεξάγονται διαπραγματεύσεις και προφανώς το Δημόσιο δεν θα καταβάλει τελικά 620 εκατομμύρια.
Κανένα άλλο δημοσιονομικό κίνδυνο δεν βλέπει η Κομισιόν, ενώ βλέπει την πιθανότητα ακόμη καλύτερου δημοσιονομικού αποτελέσματος "εάν συνεχιστεί η βελτίωση της φορολογικής συνέπειας".
Σημειωτέον, η έκθεση της Κομισιόν δημοσιεύεται κάθε χρόνο αυτές τις ημέρες και η σημερινή δημοσίευση δεν έχει καμία σχέση με τον χρόνο των εκλογών.
Νέο πλήγμα στο αφήγημα Αλέκου Παπαδόπουλου, ΠΑΣΟΚ και άλλων για "δημοσιονομικό εκτροχιασμό".
Αυτή τη φορά από τον διεθνή οίκο αξιολόγησης Fitch, o οποίος σε ανάλυσή του αναφέρει ότι το πρόσφατο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα Σταθερότητας που υπέβαλλε η Κυβέρνηση στην Κομισιόν "υπογραμμίζει την ισχυρή βελτίωση των δημοσίων οικονομικών και τη σημαντική περαιτέρω μείωση του χρέους".
"Τα [δημοσιονομικά] αποτελέσματα του 2022 που αναφέρονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας είναι ακόμη καλύτερα από τις εκτιμήσεις της Fitch, με τα ονομαστικά και τα πρωτογενή ισοζύγια να ξεπερνούν τις προβλέψεις που συμπεριλάβαμε στο Sovereign Data Comparator του Μαρτίου κατά περισσότερο από μία ποσοστιαία μονάδα."
Ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος έγραψε σήμερα ένα άρθρο με τη μορφή ανοιχτής επιστολής “προς τους Αρχηγούς των τριών μεγαλύτερων ελληνικών κομμάτων”, όπου ισχυρίζεται με δραματικό ύφος ότι η χώρα διατρέχει κίνδυνο δημοσιονομικού εκτροχιασμού και απειλεί και με “βαριές ευθύνες” τους αρχηγούς των κομμάτων εάν συμβεί κάτι τέτοιο.
Κατ' αρχάς δεν είναι κακό πράγμα να ανησυχεί κάποιος για τη δημοσιονομική πορεία της χώρας. Η πολιτική ιστορία της Ελλάδας είναι γεμάτη από περιπτώσεις όπου ολέθριες πολιτικές οδήγησαν σε δημοσιονομική κατάρρευση και χρεοκοπία της χώρας, με τραγικές επιπτώσεις για τις ζωές των πολιτών, την κοινωνία ευρύτερα και τη διεθνή θέση της χώρας.
Στη σημερινή του όμως τοποθέτηση ο Αλέκος Παπαδόπουλος υποπίπτει σε μια σειρά σοβαρών λαθών και δεοντολογικών σφαλμάτων, που ακυρώνουν το βασικό του επιχείρημα και δημιουργούν και υποψίες πολιτικής μεροληψίας τόσο για το χρόνο, όσο κυρίως για το περιεχόμενο της παρέμβασής του, καθώς κάνει λόγο για σκόπιμη “αποσιώπηση” συγκεκριμένων δημοσιονομικών στοιχείων, τα οποία υποτίθεται ακυρώνουν “τη ρόδινη εικόνα” που προσπαθεί υποτίθεται να παρουσιάσει η Κυβέρνηση.
Χρησιμοποιώντας μεθόδους “μήλα με πορτοκάλια” και “cherry picking”, ο κ. Παπαδόπουλος παρουσιάζει μια μαγική δημοσιονομική εικόνα “κινδύνου”, ενώ στην πραγματικότητα υπάρχει έως και ανέλπιστη δημοσιονομική βελτίωση. Και αυτό συμβαίνει όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά το αναγνωρίζει πρώτα και κύρια η Eurostat και οι δανειστές του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, αλλά και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης όπως η Standard & Poor's πριν από δύο μόλις εβδομάδες.
Συγκεκριμένα:
α. Ισχυρίζεται ο κ. Παπαδόπουλος ότι “αποσιωποιήθηκε” το γεγονός ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού για το 2022 έφτασε τα 4,727 δις.
Ποιός ο λόγος να αποσιωποιηθεί το γεγονός ότι ενώ στον Προϋπολογισμό του 2022 που ψήφισε η Βουλή προβλεπόταν έλλειμμα 4% (7,416 δις) και τελικά διαμορφώθηκε μόνο στα 4,727 δις, ήτοι στο 2,3% του ΑΕΠ. Φυσικά η ΕΛΣΤΑΤ δημοσίευσε κανονικότατα ότι το έλλειμμα διαμορφώθηκε στα 4,727 δις, οπότε προσπαθώ να καταλάβω πως έγινε η αποσιώπηση. Ποιά Κυβέρνηση θέλει να αποσιωπήσει το γεγονός ότι κατάφερε να επιτύχει πολύ μικρότερο έλλειμμα από αυτό που είχε εγγράψει στον κρατικό προϋπολογισμό.
β. & γ. Ισχυρίζεται ο ΑΠ ότι το δημόσιο και κρατικό χρέος αυξήθηκαν το 2022 ως ονομαστική αξία.
Μα προφανώς θα αυξανόταν το χρέος όταν υπήρχαν το 2021 και το 2022 δύο σοβαρές κρίσεις, η πανδημία και η ενεργειακή κρίση. Η ίδια η Κομισιόν έδωσε άδεια στα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αυξήσουν το δημόσιο χρέος τους για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των δύο κρίσεων.
Το θέμα όμως είναι ότι ως προς το ΑΕΠ το ελληνικό χρέος σημείωσε τη μεγαλύτερη πτώση από όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ το 2022, λόγω και του πληθωρισμού αλλά και της πολύ μεγάλης αύξησης του ΑΕΠ κατά 5,9%.
Διαπράττει όμως και μία δεοντολογική αυθαιρεσία. Πιάνει ως έτος αναφοράς το 2011, επειδή τότε “κορυφώθηκε η κρίση χρέους”. Αδυνατώ να κατανοήσω ποιά είναι η χρησιμότητα της σύγκρισης με το 2011 όταν το χρέος ήταν 300 δις. Σταθερά έκτοτε ανεβαίνει το χρέος ως ονομαστική αξία. Το 2012 έφτασε στα 305,5 δις, το 2013 ανέβηκε στα 321,5 δις, το 2018 ανέβηκε στα 359 δις καθώς δανειστήκαμε το “μαξιλάρι”, το 2019 έπεσε στα 356 δις και μετά ανέβηκε το 2020 λόγω της πανδημίας στα 374 δις, το 2021 στα 388,3 δις και το 2022 στα 400,3 δις.
Χαρακτηριστικό της θετικής εξέλίξης των δημοσιονομικών και το χρέος είναι τα σχόλια των διεθνών ο΄πικων αξιολόγησης και του γερμανικού Τύπου. Η Standard & Poor's αναφέρει συγκεκριμένα: “Οι δημοσιονομικές επιδόσεις της Ελλάδας συνεχίζουν να ξεπερνούν τις προσδοκίες μας. Το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης μειώθηκε στο 2,3% του ΑΕΠ το 2022 από 7,1% το 2021, καθιστώντας την εξέλιξη αυτή την πιο επιθετική εξυγίανση μεταξύ όλων των μελών της ΕΕ. Η υπεραπόδοση των εσόδων ήταν κεντρικής σημασίας για τη βελτιωμένη θέση, ενώ οι προσπάθειες να αυξηθεί η ψηφιοποίηση απέδωσε αποτελέσματα με τη μορφή υψηλότερης φορολογικής συμμόρφωσης. Η βελτίωση έρχεται παρά το γεγονός ότι η κρατική στήριξη προς την οικονομία παρέμεινε σημαντική πέρυσι”.
Η δε Handelsblatt έγραψε μόλις πριν από δύο ημέρες: “Η δημοσιονομική επιτυχία είναι ακόμη πιο αξιοσημείωτη, δεδομένου ότι η κυβέρνηση διένειμε πέρυσι ενεργειακές επιδοτήσεις ύψους περίπου δέκα δισεκατομμυρίων ευρώ […] Η κυβέρνηση του συντηρητικού πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη πηγαίνει έτσι στις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου με υγιή δημόσια οικονομικά”.
δ. Ο ΑΠ αναφέρει ότι αυξήθηκαν οι κρατικές εγγυήσεις στα 29,8 δις, τις οποίες χαρακτηρίζει “εν δυνάμει χρέος”. Το μεγαλύτερο μέρος όμως από αυτές τις εγγυήσεις αφορά τις εγγύησεις για τα κόκκινα τραπεζικά δάνεια, τις οποίες όμως η Eurostat αποφάσισε πριν δύο μήνες ότι δεν πρέπει να εγγραφούν στο δημόσιο χρέος.
ε. & στ. Εδώ ο ΑΠ αναφέρεται στο μέγεθος του ΑΕΠ, λέγοντας ότι υπολείπεται του προ κρίσης ΑΕΠ.
Και εδώ προσπαθώ να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής. Το 2022 το ΑΕΠ ανέβηκε κατά 5,9% (!), ενώ το 2023 αναμένεται να ανέβει κατά τουλάχιστον 2,3%, και θα συνεχίσει να ανεβαίνει κατά τουλάχιστον 2% για τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με τις προβλέψεις όλων των οίκων αλλά και των θεσμών.
Στη συνέχεια ο ΑΠ κάνει εκτενείς αναφορές στον εσωτερικό δανεισμό του Κράτους από τους κρατικούς οργανισμούς και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν υπάρχει όμως εδώ τίποτε το διαφορετικό από όσα γίνονταν τα τελευταία 30 χρόνια. Ειδικά από το 2010 και μετά, όταν και χρεοκοπήσαμε, δεν μπορεί πρακτικά να γίνει κάτι το διαφορετικό για να έχει το Κράτος επαρκή ρευστότητα. Φυσικά και πρέπει να σταματήσει αυτό το καθεστώς αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει και μόνο σταδιακά όταν η χώρα μπει σε επενδυτική βαθμίδα και μπορέσει να δανείζεται με καλύτερους όρους.
Και πάμε τώρα στη βασική λαθροχειρία του Αλέκου Παπαδόπουλου, η οποία είναι πολιτική. Εγκαλεί εξ ίσου τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς για τη δημοσιονομική πορεία της χώρας, ωσάν και οι τρεις να έχουν τις ίδιες ευθύνες ή προθέσεις ή εξαγγελίες.
Ξέχασε όμως επιμελώς ή αμελώς ο ΑΠ να αναφέρει πως τουλάχιστον ένας από τους αρχηγούς έχει καταθέσει με δεσμευτικό τρόπο τις προθέσεις του για τη δημοσιονομική πολιτική των επομένων ετών. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα η Κυβέρνηση κατέθεσε -ως όφειλε- στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Μεσοπρόθεσμι Δημοσιονομικό Πρόγραμμα για τα έτη 2023-2026. Εκεί λοιπόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μέσω της Κυβέρνησης της οποίας ηγείται, δεσμεύεται για περαιτέρω μείωση του ελλείμματος το 2023 στο 1,8% του ΑΕΠ από 2,3% το 2022, στο 0,8% το 2024, στο 0,5% το 2025, ενώ το 2026 προβλέπεται σχεδόν ισοσκελισμένος προϋπολογισμός με το έλλειμμα στο 0,1%. Το δε πρωτογενές πλεόνασμα θα ανέβει στο 1,1% φέτος, στο 2,1%, στο 2,3% το 2025 και στο 2,5% το 2026.
Το δε δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ θα υποχωρήσει φέτος στο 162,6%, στο 150,8% το 2024, στο 142,6% το 2025, ενώ το 2026 προβλέπεται να υποχωρήσει στο 135,2% και θα έχει πέσει κάτω από τον αντίστοιχο λόγο χρέους της Ιταλίας.
Και ενώ ο Μητσοτάκης έχει δεσμευθεί μέσω της Κυβέρνησής του για τη δημοσιονομική πολιτική της χώρας, γιατί δεν κοιτάζει ο φίλτατος πρώην Υπουργός τις οικονομικές εξαγγελίες του Σύριζα και του ΠΑΣΟΚ και να μας ενημερώσει εάν οι καλοπροαίρετες αγωνίες του για δημοσιονομικό εκτροχιασμό θα βγούνε αληθινοί από τις εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα και του Νίκου Ανδρουλάκη.
Δείτε εδώ το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα 2023-2026:
Δείτε εδώ την έκθεση της Standard & Poor's:
