Με ένα μήνα καθυστέρηση θα αναλάβουν τελικά τα καθήκοντά τους η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο νέος Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ και οι εκκρεμότητες που θα παραλάβουν από τους προκατόχους τους είναι αρκετές και σημαντικές. Η επικείμενη αποχώρηση της Βρετανίας από την Ένωση, η συνεχιζόμενη και εντεινόμενη προσφυγική και μεταναστευτική κρίση, η ένταση στις εμπορικές σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, η δυστοκία ανεύρεσης κοινού τόπου για το μέλλον της Ένωσης και οι τρόποι αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής των προκλήσεων της 4ης βιομηχανικής επανάστασης αποτελούν ένα πολύ βαρύ φορτίο για την καινούργια Κομισιόν.
Δυο εβδομάδες απομένουν μόνο από τις βρετανικές εκλογές και όλες οι ενδείξεις κατατείνουν σε μια νίκη των Συντηρητικών και του Μπόρις Τζόνσον, η οποία είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε Brexit πολύ πριν από το τέλος της παράτασης της 31ης Ιανουαρίου, ακόμη και μέσα στα Χριστούγεννα όπως διατείνεται ο Βρετανός Πρωθυπουργός. Εάν οι εξελίξεις αποδειχθούν τόσο ραγδαίες, είναι βέβαιο πως οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα δοκιμαστούν σε μεγάλο βαθμό, παρά το πολύ καλό επίπεδο προετοιμασίας στο οποίο έχουν φτάσει οι υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κρατών-μελών. Είναι πάντως πολύ ενδιαφέρον το γεγονός πως οι βρετανικές εκλογές διεξάγονται την πρώτη μέρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες και είναι σίγουρο ότι το πρωϊνό της 13ης Δεκεμβρίου θα αναλωθεί σχεδόν αποκλειστικά σε συζητήσεις και αναλύσεις για το αποτέλεσμα που θα έχουν βγάλει οι κάλπες στην απέναντι πλευρά της Μάγχης.
Και στο προσφυγικό ζήτημα όμως, η υπομονή πολλών κρατών-μελών έχει εξαντληθεί με την αδράνεια της Ένωσης ως προς τον διαμοιρασμό των αιτούντων άσυλο και το ιδιαίτερα λεπτό ζήτημα των ασυνόδευτων παιδιών. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια πάρα πολύ δύσκολη κατάσταση με τις ροές στο Αιγαίο να είναι ασταμάτητες, ενώ το καθεστώς Ερντογάν εκβιάζει διαρκώς με “άνοιγμα της κάνουλας” και μονομερή αποχώρηση από τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκία. Επειδή είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί λύση στη βάση των 27 κρατών-μελών λόγω της άθλιας στάσης των χωρών του Βίζεγκραντ, τα πράγματα πλέον οδηγούνται σε μια φόρμουλα στην οποία θα συμμετέχουν κάποιες “πρόθυμες” χώρες και έτσι θα οδηγηθούμε de facto στην Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων όπως φαινόταν εδώ και χρόνια.
Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον όμως έχει και η δυναμική που έχει φέρει στη συζήτηση για το μέλλον της Ένωσης η συνεχής και εν μέρει άκομψη πίεση την οποία ασκεί ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, είτε με το βέτο στη διεύρυνση στα Δυτικά Βαλκάνια, είτε με εμπρηστικές δηλώσεις για το ΝΑΤΟ, είτε με παρακινδυνευμένες πρωτοβουλίες προσέγγισης με τη Ρωσία. Η αφόρητη πίεση του Μακρόν φαίνεται πως προκαλεί τη μετακίνηση της Γερμανίας από τις μέχρι τώρα άκαμπτες θέσεις της και να συναινεί πλέον σε ζητήματα που θεωρούσε ταμπού, όπως η εγγύηση των καταθέσεων, ενώ συμφώνησε με τη Γαλλία την ανάγκη για μια “Συντακτική Διάσκεψη” διάρκειας δυο ετών, από την οποία επιδιώκεται να προκύψουν οι θεσμικές αλλαγές που χρειάζεται η Ένωση για να ανταπεξέλθει στο ιδιαίτερα ανταγωνιστικό γεωπολιτικό περιβάλλον αλλά και στα θέματα του τρόπου λήψης των αποφάσεων.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε
στις 28 Νοεμβρίου στην εφημερίδα Φιλελεύθερος
No comments:
Post a Comment