Βρισκόμαστε πλέον σε αντίστροφη μέτρηση για τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, καθώς παρότι ο Πρωθυπουργός διαμηνύει ότι δεν θα πιεστεί να λάβει τις τελικές του αποφάσεις μέσα στις γιορτές και μπορεί να καθυστερήσει μέχρι και τον Φεβρουάριο, διάφοροι “καλοθελητές” βουλευτές του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας ανοίγουν τα χαρτιά τους και δηλώνουν δημόσια την προτίμησή τους. Η κούρσα της Προεδρίας άνοιξε εκ των πραγμάτων από την επόμενη ημέρα της ψήφισης της αναθεώρησης του Συντάγματος και της αλλαγής του επίμαχου Άρθρου 32, σύμφωνα με το οποίο πλέον δεν υπάρχει περίπτωση πρόκλησης της διάλυσης της Βουλής σε περίπτωση που δεν βρεθούν 180 ψήφοι στην πρώτη ψηφοφορία. Η αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου από τη διενέργεια πρόωρων εκλογών δημιουργεί ένα καινούργιο πολιτικό πλαίσιο γύρω από μια συνατγματική διαδικασία που τα προηγούμενα χρόνια είχε προκαλέσει δραματικές καταστάσεις και είχε γίνει αφορμή για πρόκληση πρόωρων εκλογών.
Οι προφανείς υποψήφιοι είναι λίγο έως πολύ συγκεκριμένοι. Ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς. Υπάρχουν όμως και εν δυνάμει υποψήφιοι όπως οι πρώην Επίτροποι της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Μαρία Δαμανάκη, Άννα Διαμαντοπούλου και Δημήτρης Αβραμόπουλος, οι Καθηγητές Νίκος Αλιβιζάτος και Μαρία Ευθυμίου, ο πρώην Πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, ο πρώην Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ευάγγελος Βενιζέλος και ακόμη και ο προηγούμενος υποψήφιος ΠτΔ Σταύρος Δήμας.
Πολλοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας θα ήθελαν διακαώς στην Προεδρία κάποιον πρώην Πρόεδρο του κόμματος, είτε γιατί θεωρούν ότι έτσι υπηρετείται η παράταξή τους, είτε διότι διατηρούν στενές σχέσεις μαζί τους και θεωρούν υποχρέωσή τους να υποστηρίξουν μια σχετική πρόταση. Υπάρχουν υπέρ και κατά στις πιθανές υποψηφιότητες των πρώην Προέδρων αλλά κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Τα βασικά ζητούμενα όμως είναι δυο: η ενότητα της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ και η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πλειοψηφία του προτεινόμενου Προέδρου. Η υποψηφιότητα του Αντώνη Σαμαρά είναι προφανές ότι δεν θα συγκέντρωνε πολλές ψήφους πέραν της ΚΟ της ΝΔ, καθώς ο πρώην Πρωθυπουργός θα έχει σίγουρα απέναντί του το Σύριζα και το Κιναλ. Μεγαλύτερη συναίνεση θα μπορούσε να συγκεντρώσει μια υποψηφιότητα του Κώστα Καραμανλή αλλά δεν είναι σαφές εάν ο ίδιος επιθυμεί την μεταπήδησή του στην Προεδρία. Ο Προκόπης Παυλόπουλος θα μπορούσε θεωρητικά να συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό θετικών ψήφων αφού έχει ήδη τη θετική στάση του Σύριζα, όπως αυτή έχει εκφραστεί από τον Αλέξη Τσίπρα.
Οι “τρίτες” υποψηφιότητες έχουν ενδιαφέρουν διότι θα μπορούσαν να δημιουργήσουν συνθήκες συναίνεσης ανάμεσα στη ΝΔ και το Κιναλ κυρίως, αν και πιθανές υποψηφιότητες του Νίκου Αλιβιζάτου και της Μαρίας Ευθυμίου δεν θα μπορούσαν εύκολα να απορριφθούν από το Σύριζα.
Η πιθανότερη πάντως εξέλιξη θα είναι μια πρόταση που θα εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση από τους βουλευτές της ΝΔ και όσο το δυνατόν περισσότερες ψήφους από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Είναι αμφίβολο εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέξει να προτείνει έναν υποψήφιο που θα συγκεντρώσει κάτω από 180 ψήφους διότι δεν ταίριαζε με τα μηνύματα συναίνεσης που έχει εκπέμψει μέχρι τώρα για το συμβολικής αλλά κρίσιμης σημασίας ζήτημα της εκλογής του επόμενου ανώτατου πολιτειακού παράγοντα.
Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε
στις 3 Δεκεμβρίου στην εφημερίδα
Φιλελεύθερος
No comments:
Post a Comment