Συνήθως δεν ασχολούμαι, αλλά σήμερα ο Νίκος Μπίστης έγραψε κάποια πράγματα για τα ελληνοτουρκικά που θεωρώ ότι πρέπει να απαντηθούν.
Σε άρθρο του στο Έθνος χαρακτηρίζει συλλήβδην τους αναλυτές ως "πολεμοχαρείς", επειδή όλοι σχεδόν έχουν ως δόγμα το γνωστό από τους ρωμαϊκούς χρόνους "si vis pacem, para bellum" ("εάν θέλεις ειρήνη, να προετοιμάζεσαι για πόλεμο"). Αυτό το δόγμα όμως κατά τον Νίκο Μπίστη είναι "αδύναμο σήμερα".
Εάν δηλαδή η Ελλάδα δεν προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο πολέμου, δεν θα κινδυνεύσει η εθνική κυριαρχία από την Τουρκία.
Το επόμενο βήμα είναι να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι "αδύναμη" και η ύπαρξη ενόπλων δυνάμεων, διότι ποιό το αντικείμενο των ενόπλων δυνάμεων πέρα από το προετοιμάζονται για το ενδεχόμενο πολέμου.
Χρησιμοποιεί δε τον -επίσης ρωμαϊκής έμπνευσης- τίτλο "Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Χάγη", για να επιχειρηματολογήσει ότι η προσφυγή στη Χάγη είναι μόνοδρομος για την ειρηνική επίλυση της χρόνιας διένεξης με την Τουρκία για το Αιγαίο.
Ταυτόχρονα όμως παραδέχεται ότι η Τουρκία δεν θέλει καθόλου την προσφυγή στη Χάγη "γιατί ξέρει ότι αποκλείεται το ∆ιεθνές ∆ικαστήριο να αρνηθεί ότι οι ανατολικές ακτές της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου και της Κρήτης έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ."
Άρα πως οδηγούν όλοι οι δρόμοι στη Χάγη, αγαπητέ Νίκο Μπίστη, αφού η Τουρκία δεν θέλει να πάει στη Χάγη αλλά θέλει να επιβάλει τετελεσμένα, ακόμη και δια της βίας;
Μια λύση ίσως θα ήταν η Ελλάδα να αφοπλιστεί μονομερώς. Ίσως έτσι πεισθεί ο Πρόεδρος Ερντογάν να πάει στη Χάγη και να θυσιάσει τα όνειρα της "Γαλάζιας Πατρίδας", τα οποία βρίσκουν σύμφωνη και την τουρκική αξιωματική αντιπολίτευση.
Έ τότε θα σταματήσουμε και εμείς οι "πολεμοκάπηλοι" να διαλαλούμε το "αδύναμο" si vis pacem, para bellum.
No comments:
Post a Comment